پروفسور خوشنویس در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مهر در خصوص اینکه این طرح برای نخستین بار چگونه به ذهنش خطور کرده است، گفت: پس از زمین لرزه ای که به وقوع پیوست سعی کردم با استفاده از ماله و گچ، شکاف های ایجاد شده در دیوارها و سقف را پر کنم. آنجا بود که متوجه شدم ابزاری همچون ماله از قابلیت های قابل توجهی برای شکل دادن سطوح برخوردار است. در ادامه سعی کردم با ترکیب سیستم های خودکار و رباتیک روش نوینی برای لایه روی لایه سازی ابداع کنم که ماحصل آن پس از سال ها تلاش رباتی تمام خودکار است که بدون دخالت نیروهای انسانی می تواند در مدت یک روز خانه ای به مساحت 200 متر مربع بنا کند، آن هم با تمامی امکانات و تاسیسات از جمله لوله کشی و کاشی کاری.
استاد برجسته دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که طرحش پیش از این نیز در میان حدود 4300 طرح رباتیک موفق به راه یابی به مرحله نهایی رقابت National Invention Prize شده بود در ادامه گفت: هدف اصلی من از چنین ابداعی که بهتر است بگوییم اختراع این بود که راهی جدید برای ساختن قطعات بزرگ صنعتی و قالب های بزرگ ارایه کنم. در ابتدا سیمان را به عنوان ماده اصلی انتخاب کردیم که متوجه کارایی بالایی آن در این سیستم شدیم. پس بر آن شدیم تا دیوارهای سیمانی را در این سیستم طراحی و بسازیم.
وی که در خصوص این اختراع نوین با شرکت سرشناس Viterbi School's Information Sciences Institute نیز همکاری داشته است، افزود: این اختراع توجه دنیا را به خود جلب کرده است چون صد در صد خودکار بوده و با سرعت خیره کننده ای می تواند 4 دیوار و در ادامه سقف و سایر تاسیسات یک خانه 200 متری را بنا کند.
پروفسور خوشنویس در خصوص عدم انتشار جزئیات بیشتر این طرح در منابع خبری و اینترنتی جهان گفت: به هرحال این ایده ای خلاقانه و مبتکرانه بوده است و سیاست حرفه ای ما این گونه اقتضا می کند که تا اتمام نهایی پروژه جزئیات طرح را در اختیار سایر شرکت های رقیب قرار ندهیم.
وی در خصوص ویژگی های این سیستم رباتیک گفت: اندازه بسیار بزرگ به طوری که تا کنون رباتی در این حد و اندازه ساخته نشده در کنار وزن بسیار کم که حدود 300 کیلوگرم است ترکیبی را ایجاد کرده که می تواند به آن قابلیتی بسیار مهم همچون حمل و نقل دهد.
استاد ایرانی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی همچنین به خبرنگار مهر گفت : این پروژه از بعد ساختمانی پایان یافته و هم اکنون در حال برطرف کردن برخی نکات و ارتقای آن هستیم و تا قبل از تابستان نیز آن را به صورت واقعی و در ابعاد گسترده امتحان خواهیم کرد.
وی سرعت ساخت خانه و تاسیسات گوناگون را در مقایسه با روش های فعلی 200 برابر سریعتر عنوان کرد و گفت: گرچه در ابتدا هدفم استفاده از این سیستم رباتیک در ساخت قطعات و قالب های صنعتی بوده است اما به خاطر برخی مشکلات و کمبود وقت اهمیت بیشتری به استفاده از آن در صنعت رو به رشد ساختمان سازی دادم.
پروفسور خوشنویس در خصوص چگونگی عملکرد این سیستم گفت: این سیستم طوری طراحی شده است که هرچه را طراحی کنیم، می سازد. پس اگر طراحی ضعیفی داشته باشیم، نتیجه ای ضعیف خواهیم داشت و بالعکس. در این میان هنر طراح و سازنده بسیار مهم است.
وی قابلیت استفاده از تکنیک های منحنی سازی در این سیستم رباتیک را قابل توجه ارزیابی کرده و افزود: این سیستم با داشتن توانایی در ساخت چنین دیوارهایی (منحنی) می تواند مستحکم ترین سازه ها را بسازد. این سیستم تا به آن حد هوشمند است که می توان از براده های چوبی و ترکیب آن با صمغی مخصوص برای ساخت خانه های چوبی به همین روش نیز استفاده کرد.
رئیس شرکت سرشناس فناوری های ساخت سریع و خودکار در آمریکا در ادامه گفت: از 10 سال پیش تاکنون حدود 2 میلیون دلار صرف این پروژه شده است و از اکنون به بعد نیز هزینه های بیشتری خواهیم داشت چون با ربات های بزرگتری کار خواهیم کرد.
وی با اشاره به این که خیلی از شرکت ها برای خرید امتیاز آن و تولید انبوه و تجاری این سیستم رباتیک ابراز علاقه کرده اند، گفت: پیش بینی می کنم ربات های کوچک از این دست حدود 150 هزار دلار، رباتهای بزرگتر برای ساخت خانه ای 200 متری بین 400 تا 500 هزار دلار و رباتهای برج ساز بین 2 تا 5 میلیون دلار قیمت داشته باشند.
این ایرانی که تا پیش از این اختراعات متعددی در خصوص تجهیزات مربوط به پزشکی ویژه معلولین، سیستم های خودکار دندان سازی و پروتز داشته و البته استفاده گسترده ای نیز ازآنها در مراکز پزشکی جهان به عمل آمده است، گفت: در خصوص استخراج گاز نیز اختراعات و ابداعاتی داشته ام و حتی شرکت سرشناس گازی شوران مشغول ساختن آنهاست.
وی در ادامه به مهر گفت: هر سال به ایران می آیم و در سمینارهای مرکز تحقیقات شرکت نفت ایران شرکت می کنم. وزارت مسکن و مرکز تحقیقات آن پیشنهاداتی به من داده اند و من نیز هدفم کار کردن با آنهاست و در این زمینه علاقه زیادی دارم. متاسفانه در ایران مجال چندانی برای اختراع و ابتکار وجود ندارد و تا زمانی که کپی برداری رایج باشد وضع به همین منوال خواهد بود. تکیه بر نفت کافی است و اکنون زمان تکیه بر مغزهاست.
نظر شما