به گزارش خبرگزاری مهر، وی با انتقاد از برگزاری چند سمینار تشرفاتی و عدم شرکت دادن عموم مردم در داخل و خارج از کشور و بی اعتنایی به عرق ملی ایرانیان مقیم خارج از کشور، مولوی را شاعری متعلق به ملتها توصیف کرد و افزود : متاسفانه مسئولان فرهنگی کشور، بزرگداشتها را به یک کنگره یا چند سمینار در داخل و خارج از کشور محدود می کنند، آنها در شرایطی که مولوی در میان قشر جوان اروپا و غرب بیشترین طرفدار را دارد، حتی از نهادینه کردن مفهوم عرفان مولوی در میان جوانان کشور خود غافل مانده اند.
به گفته ریاض، نامه یک ایرانی مقیم استرالیا در اعتراض به بی اعتنایی دولت ایران نسبت به سال مولوی به عنوان شکایت در مجلس به ثبت رسیده است.
رئیس فراکسیون پیگیری امور ایرانیان خارج از کشور و نایب رئیس اول کمیسیون اصل 90 در شرایطی که چندماهی بیشتر به سالروز تولد مولوی باقی نمانده و دیگر کشورها برنامه های مصوب خود درباره مولوی را اجرایی کرده اند، ریاست کمیته ای را برعهده گرفته است که قرار است در مجلس پیگیر این شکایت باشد.
سید علی ریاض گفت : نامه دکتر مجد ناصری، ازجمله نامه هایی بود که هموطنان ما در خارج از کشور با ارسال آن برای سایت فراکسیون پیگیری امور ایرانیان خارج از کشور، این فراکسیون را مورد خطاب قرار داده و با آن ارتباط برقرار کرده اند.
وی ابراز عقیده کرد : در شرایطی که هویت ایرانی بارها و توسط پدیده های متعدد از سینما گرفته تا کتاب و دیگر کالاهای فرهنگی و تبلیغاتی و رسانه ای به عمد نادیده گرفته می شود، عدم تمسک به هویت ایرانی خودمان و کوتاهی در پاسداشت بزرگان ادبی و فرهنگی مان به منزله پاسخ آری به تمامی دروغهای رسانه ای است که امروز برعلیه ایران در جهان سرداده می شود.
ریاض در خصوص نامه دکتر مجد ناصری به عنوان شکایت در کمیسیون اصل 90 اظهار داشت : از حدود 6 ماه قبل که سایت فراکسیون پیگیری امور ایرانیان خارج از کشور آغاز به کار کرد، نامه های بسیاری را از ایرانیان مقیم خارج از کشور دریافت کرده ایم که در حدود فراکسیون ما می گنجد و پیگیریهای لازم را درباره آنها انجام داده ایم که ازجمله این موارد می توان به نامه دکتر مجد ناصری اشاره کرد، مجد ناصری همزمان با ارسال این نامه از اینکه من نایب رئیس اول کمیسیون اصل 90 هستم نیز مطلع شد و این نامه را به عنوان شکایت هم مطرح کرد. من نیز با کمال افتخار پیگیری این شکایت را پذیرفتم و آن را به فال نیک گرفتم چراکه حکایت از عرق ملی یک ایرانی مقیم خارج از کشور و یک جریان فرهنگی عمیق که ریشه در فرهنگ اصیل مکتبی و ملی ایران دارد را نشان می داد و از نظر من کار زیبایی است.
وی در پاسخ به این سواکه آیا کمیسیون اصل 90 پیش از این هم از سوی ایرانیان مقیم خارج از کشور شکایتی را دریافت کرده بود، گفت: این نخستین شکایت رسمی یکی از ایرانیان مقیم خارج از کشور به کمیسیون اصل 90 است و به همین دلیل شخصاً آن را پیگیری می کنم و هنگامیکه تلفنی با دکتر مجد ناصری در این باره صحبت کردم، او را شخصیتی علمی، فرهنگی، فرهیخته و دانشمند و در عین حال دارای عِرق ملی و تعصب نسبت به کشور یافتم. این سبب شد که در پیگیری شکایت او حساسیت بیشتری به خرج دهم.
نایب رئیس کمیسیون اصل 90 در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه پیگیری شکایت دکتر مجد ناصری هم اکنون به چه مرحله ای رسیده است، اظهار داشت: نامه او را در کمیسیون اصل 90 ثبت کرده ایم و بر حسب اصول کاری به نهادها و دستگاه های مرتبط نامه هایی را در این زمینه ارسال کرده ایم و لذا مقولات مکاتبه ای از سوی کمیسیون اصل 90 دستگاه ها را مکلف می کند که به ما پاسخ دهند و این به معنای همان اقتدار این کمیسیون است.
وی درباره اینکه تا کنون از چه نهادها و دستگاه هایی در این زمینه استعلام کرده اید، تصریح کرد: از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان صدا و سیما و حتی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی استعلام کرده ایم و آنها قرار است نظرات خود را به صورت مکتوب برای ما ارسال کنند تا آنها را بررسی کنیم و سپس با نمایندگان رسمی آن دستگاه ها گفتگو خواهیم داشت و بدین ترتیب پیگیری های لازم را انجام می دهیم.
ریاض همچنین حاصل این پیگیری ها را میمون و مبارک خواند وافزود: در عین حال شنیده ام که بعضی از دستگاه ها در ارتباط با سال مولانا اقداماتی را نیز انجام داده اند اما ما به عنوان کمیسیون اصل 90 درسطح خاص این موضوع را دنبال می کنیم.
وی گفت: مسلم این است که سال مولوی، می توانست ایرانی ترین پدیده جهانی باشد و این سال و تبلیغاتی که در این سال برای مولوی شد؛ می توانست با نام ایران دمساز و همراه باشد. اگر نماینده ایران در یونسکو در گفتگویی با یکی از روزنامه های سراسری کشور، برخی رسانه ها را متهم به جوسازی کرده و به صراحت بیان می کند که سالی به نام سال مولوی در یونسکو وجود ندارد، این به معنای آن است که ما کمترین جایگاهی برای بزرگان کشور و هویت خود قایل نیستیم. به اعتقاد من اگر حتی چنین سالی در یونسکو وجود نداشت، نمایندگان ما باید پیشنهاد آن را به مناسبت هشتصدمین سال مولوی به یونسکو ارایه می کردند نه آنکه در برابر آن موضع گیری کنند.
ریاض خاطرنشان کرد: چرا ما باید نسبت به ترجمه اشعار مولوی به 27 زبان زنده دنیا از روی ترجمه ترکی بی تفاوت باشیم؟ چرا باید تعداد زیادی فیلم، موسیقی و نمایش براساس مفاهیم مولوی در جهان ساخته شود و در هیچ یک نامی از ایران نباشد؟ چرا باید مفسران غربی مولوی در ایران حتی مشهورتر از مفسران ایرانی خودمان باشد؟ چرا کلمن بارکس و رابرت بلای به عنوان مترجمان و مفسران شعر مولوی این همه شهرت دارند اما کمتر مفسران ایرانی ما درجهان شناخته شده اند؟ چرا باید در اخبار بخوانیم که همسر یکی از مسئولان رده بالای ترکیه ترجمه اشعار مولوی را برای همسران تمامی سران کشورهای جهان به عنوان هدیه ارسال کرده و ما بی تفاوت مانده باشیم؟ چرا باید جایزه صلح و گفتگوی مولوی به نخست وزیر ترکیه اهدا شود حال آنکه مولوی ایرانی است و مسئولان فرهنگی ما باید چنین جایزه ای را دریافت می کردند؟!
نایب رئیس کمیسیون اصل 90 ادامه داد: همه این سئوالات و بسیاری پرسشهای دیگر که قطعا پاسخ روشنی برای آن نداریم نشان می دهد که گاه باید هموطنان ما در خارج از کشور با طرح یک شکایت ما را از نقاط ضعفمان آگاه کنند. در چنین شرایطی باید با قبول نقاط ضعف، برای ماه ها و روزهای کوتاه باقی مانده فکری کرد و فارغ از سیاسی کاری یا ساختن حاشیه هایی که تنها قوای فرهنگی مان را تحلیل می برند، به پاسداشت مولوی فکری کرد.
وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه ایرانیان مقیم خارج از کشور تا چه میزان از وجود فراکسیون پیگیری امور خود در ایران اطلاع دارند، اظهار داشت: ایرانیان مقیم خارج حدود چند میلیون نفر هستند و برای ما همه آنها اهمیت دارند، حتی اگر سه، چهار نفر هم بودند، برای ما هم مهم و هم محترم بودند. در سالهای اخیر از طرف ایرانیان خارج از کشور بازخوردهای خوبی در ارتباط با ایران داشته ایم و خود من بانی ایجاد فراکسیون پیگیری امور ایرانیان خارج از کشور بودم و ایده و اهداف ایجاد آن را شخصاً نوشتم و سرانجام اعلام موجودیت کردیم. در سمیناری که تحت عنوان "ایرانیان همراه هم" توسط یک NGO ایرانی به نام "خورشید پارسان" در پاریس برگزار شد نیز حضور یافتم و با هموطنانمان در خارج از کشور در این باره صحبت کردم و گفتم که دل ما برای شما می تپد و ما به فکر شما هستیم و برحسب قانون اساسی، دینی و ملی مان باید به پیگیری امور شما اهتمام ورزیم، چه بسیار شخصیت های اندیشمند و نخبه ای از ایرانیان که در خارج از کشور زندگی می کنند.
ریاض در پاسخ به این سئوال که چطور شد که تصمیم به حضور در سمینار "ایرانیان همراه هم" در پاریس گرفتید، گفت: از طریق شورای عالی ایرانیان خارج از کشور در دولت از برگزاری این سمینار مطلع و به حضور در آن دعوت شدم. NGO برگزارکننده این سمینار، آن را به صورت خودجوش راه انداخته و ایرانیان اندیشمند سراسر دنیا را مورد خطاب قرار داده و از آنها مقالات متعددی دریافت کرده بود. من نه مقاله ای داشتم و نه عضو پانلها و هیأت رئیسه این سمینار بودم. اما تصمیم گرفتم به عنوان کسی که درباره موضوع ایرانیان خارج از کشور تحقیق می کنم و در حقیقت به عنوان یک گوش شنوا در آن حضور پیدا کنم. بنابراین برای حضور در این سمینار به پاریس رفتم و در آخر سالن نشستم و بدون اینکه جایگاه خودم را به عنوان نماینده مجلس و رئیس فراکسیون پیگیری امور ایرانیان خارج از کشور اعلام کنم، به نیازها، خواستها و مقالات آنها گوش سپردم و تا غروب که سمینار به پایان رسید، کسی از حضور من مطلع نبود.
در پایان سمینار، دکتر شعردوست حضور مرا اعلام کرد و من به عنوان نماینده ملت ایران و کسی که دغدغه ایرانیان را دارد و حامل پیام تمام نمایندگان و رئیس مجلس شورای اسلامی به ایرانیان خارج از کشور است، صحبت کردم. حدود 140 تا 150 نفر در آن سمینار حضور داشتند و من به آنها گفتم که آمده ام از شما احوالپرسی داشته باشم و به صورت رسمی اعلام کنم که ما به فکر شما هستیم و برای رفع هر گونه مشکل شما اعلام آمادگی می کنیم.
وی ادامه داد: من به عنوان نماینده قوه مقننه و دکتر شعردوست به عنوان نماینده قوه مجریه در این سمینار شرکت کرده بودیم و اعلام کردیم که ما می توانیم به عنوان پل ارتباطی عمل کنیم و در باب شرکت دادن آنها در توسعه کشور اعلام آمادگی کردیم.
در عین حال به آنها گفتم که بیایید به جای تقابل به سمت تعامل پیش برویم. زمینه برای این کار کاملاً باز و محیا است و افتخار می کنیم که این تعداد دانشمند ایرانی در خارج از کشور وجود دارد که می توانند در حکم سفیر ایران باشند و در صورت تمایل به فکر توسعه و پیشرفت کشور خودتان باشید که تاکنون هم بوده اید.
ریاض در خاتمه این سیمنار را بسیار مثبت ارزیابی کرد و گفت: احساس کردم که روح این ایرانیان هنوز در کشورشان است و شنیده ام که نظیر این همایشها قرار است در خارج از کشور و توسط NGO های ایرانی در آنجا تکرار شود لذا ما خوشحال می شویم اگر برگزارکنندگان این همایشها از ما هم برای شرکت دعوت کنند.
نظر شما