فشارهای آمریکا علیه هند برای شرکت در تحریمهای یکجانبه علیه ایران و لغو قرارداد خرید گاز از این کشور / همراهی دهلی با سیاستهای واشنگتن علیه تهران مصیبت بار است

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت " انجمن مبارزه علیه تحریم و اقدام نظامی علیه ایران" (CASMII)، هند تا کنون در سالهای 2005 و 2006 دوبار علیه ایران در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی رای منفی داده است و اولین بار ایران را به زعم خود به علت عدم انجام تعهدات خود بر اساس ان پی تی محکوم کرد و بار دوم زمانی بود که موضوع هسته ای ایران به شورای امنیت ارجاع شد.

"سیدارت واراداراجان" معاون سردبیر روزنامه "هندو" به نقل از مسئولان آمریکایی می گوید که این رای منفی علیه ایران تحت فشار آمریکا بوده است.

واراداراجان در گفتگو با "عباس عدالت" از بنیانگذاران "انجمن مبارزه علیه تحریم و اقدام نظامی علیه ایران" (CASMII)
می گوید: استفان راد میکر، معاون سابق وزیر امور خارجه آمریکا در امور منع تکثیر و امنیت بین المللی چندی پیش در هند اعتراف کرد که آمریکا به هند برای دادن رای مخالف علیه ایران فشار وارد کرده است.

به گفته این روزنامه نگار، رادمیکر در مؤسسه مطالعات و تحلیل ها در هند همچنین گفته وی اولین کسی است که می پذیرد این رای هند تحت فشار آمریکا بوده است.

 این رونامه نگار سرشناس هندی افزود: رادمیکر با چنین اظهاراتی بر آن بود تا به حاضران هندی در آن مؤسسه بگوید که ایالات متحده تقاضاهای بیشتری نیز از هند خواهد داشت؛ برای مثال وی آشکارا گفت که آمریکا از هند می خواهد حتی در صورتی که چین و روسیه هم موافق نباشند؛ به تحریم های یک جانبه آمریکا علیه ایران بپیوندد و دهلی باید از خط لوله ایران به این کشور صرف نظر کند و هند برای اینکه بخشی از "جهان اول" باشد؛ باید همه این کارها را انجام دهد.

به گزارش مهر، "جرج بوش" رئیس جمهور آمریکا در دوم مارس سال 2006 در سفر خود به دهلی نو، با "مانموهان سینگ" نخست وزیر هند به توافقی دست یافت که پایه های آن در 18 ژوئیه سال 2005 شکل گرفت و بر اساس آن آمریکا متعهد شد تا به هند تکنولوژی هسته ای غیر نظامی  بدهد.

این توافق چندی بعد از سوی کنگره آمریکا تصویب شد و بوش آن را امضا کرد. 

این رونامه نگار هندی در پاسخ به این پرسش که چرا همکاری هسته ای کشورش با آمریکا برای دهلی این قدر مهم و عاملی برای فشار آمریکا برهند شده، گفت : این از اشتباهات احمقانه است که سبب شده تا دولت هند ادعا کند ابرقدرت است. یک کشوری در حد و اندازه هند در حالی که رویکرد عاقلانه و بر اساس گفتگو درباره برنامه سته ای ایران اتخاذ می کند؛ باید برای گشودن راهی برای تجارت هسته ای با آمریکا نیز اقدام کند و این دو موضوع باید در کنار هم و نباید در مقابل هم قرار گیرند.

معاون سردبیر روزنامه هندو افزود : هند حق داشتن انرژی هسته ای را دارد و این حق را هم دارد که از روابط متقابل با ایران کشوری که دارای روابط و مشترکات عمیق فرهنگی، تمدنی و منافع استراتژیک است، سود ببرد. همکاری در حوزه انرژی هسته ای - حتی اگر حتی همکاریهای وعده داده شده (از سوی آمریکا) عینیت بخشیده شود- تنها می تواند پاسخی برای نیازهای هند در بلند مدت باشد. برای کوتاه مدت و میان مدت چشم انداز رشد هند بیشتر بستگی به  دسترسی به سوخت هیدروکربن دارد که از منابع گوناگونی از جمله ایران تامین می شود؛ همراهی هند با واشنگتن برای فشار بر ایران یک " تعهد مصیبت بار" است.

وی با اشاره به سیاست آمریکا در قبال هند می گوید : ممکن است از سوی اوپوزیسیون(احزاب مخالف دولت) در قبال این مسئله در نشست پارلمان هند، مقاومتی صورت گیرد.

این تحلیلگر همچنین با اشاره به اولین رای هند در شورای حکام علیه ایران می گوید: سفیرهند رای مورد بحث را با اظهارات و بیانیه خود توجیه کرد، اما رای دوم هند برای ارائه پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت دیگر حرفی برای گفتن برای وی باقی نگذاشت.

این روزنامه نگار هندی درباره این سوال که آیا غیر از هند، نمایندگان دیگر کشورها هم از سوی آمریکا برای دادن رای علیه ایران تحت فشار بودند یا خیر، گفت : شکی در این نیست که پاسخ، مثبت است من اخیراً با یک نماینده ارشد از اعضای کشورهای اروپایی عضو گروه 1+5 دیدار خصوصی داشتم که وی درباره رویکرد فعلی آمریکا در قبال ایران شک و تردید داشت، اما گفت که دولت های آنها توان مقاومت در برابر فشارهای واشنگتن را ندارند و اگر با قدرتهای بزرگ اروپا چنین رفتار می شود، شما می توانید فشار وارده بر دیگر اعضای شورای حکام را هم تصور کنید.

به گزارش مهر، این روزنامه هندی افزود : من بر این باورم که تمام آرایی که در سپتامبر سال 2005 و فوریه سال 2006 در آژانس علیه ایران داده شد؛ خارج از حدود و اختیارات این نهاد بوده و هیچ توجیهی برای ارسال پرونده ایران به شورای امنیت وجود نداشت. مسئله بزرگتر این است که موضوع (هسته ای ایران) بسیار سیاسی شده و مدیر کل آژانس قادر به انجام وظیفه بر اساس معیار عینی و واقعی نیست.

سیدارت گفت : منظو من این است که انتظار می رود بازرسان آژانس قارباشند تا تعیین کنند که هیچ برنامه هسته ای اعلام نشده از سوی ایران وجود ندارد، اما با توجه به جو کنونی  و تشنج حاکم بر این پرونده سیاسی شده هیچ کدام از بازرسان حتی آن افرادی که دارای اهداف خوبی هستند در صورتیکه ایران تمام وکمال هم همکاری کند به آسانی نمی توانند موضع ایران را تائید کنند .

معاون سردبیر روزنامه هندو افزود : به باور من استراتژی آمریکا، ناامید کردن ایران است تا رهبران ایران به این سمت حرکت کنند که تهران از آژانس و ان پی تی خارج شود تا آمریکا بتواند رویکرد تقابلگرایانه با ایران در پیش بگیرد که جهان باید به هرقیمتی از امکان بروز یک جنگ مصیبت بار و غیر قانونی جلو گیری کند.