به گزارش خبرنگار مهر، آیین گشایش نمایشگاه آثار آینهکاری «سیاوش طرزی» با عنوان «هنر آینهکاری در معماری ایران» عصر دیروز ۱۸ تیرماه در تالار شمس العماره مجموعه کاخ گلستان برگزار شد. نمایشگاهی که به همت مرکز معماری اسلامی حوزه هنری و با همکاری کاخ گلستان گشایش یافته و به مدت یکهفته پذیرای علاقهمندان به هنرهای سنتی ایرانی خواهد بود.
آئین افتتاح نمایشگاه جدیدترین آثار آینهکاری سیاوش طرزی با حضور این پیشکسوت و استاد آینهکاری، «مسعود نصرتی» مدیر مجموعه تاریخ، فرهنگی کاخ گلستان، «علی فروزانفر» مدیر مرکز معماری اسلامی حوزه هنری، «عباس محمدی» مدیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری، «مجدالدین معلمی» معاون هنری حوزه هنری، «محمد زرویی نصرآباد» مدیرعامل موسسه سپهر سوره هنر، و تنی چند از مسئولان هنری، معماران و هنرجویان و علاقهمندان به هنر معماری ایرانی برگزار شد.
سیاوش طرزی که پیشتر تالار شمس العماره کاخ گلستان و چند بنای باارزش دیگر را مرمت کرده، حالا در همین تالار آخرین آثار آینهکاری خود را به نمایش گذاشته و هدف از برگزاری این نمایشگاه را «آشنایی بیشتر مردم ایران با این هنر سنتی، و نمایش ویژگیهای پنهان هنر زیبای آینهکاری» عنوان میکند.
این پیشکسوت معماری و آینهکاری متولد ۱۳۳۲ در محله سنگلج تهران است که در سال ۱۳۵۰ به استخدام سازمان حفاظت از آثار باستانی درآمد و از همان زمان در حوزه مرمت آثار تاریخی ایران آموزش تخصصی دید و کار کرد. تخصص او بیشتر در حوزه مرمت تزئینات بدنه بنا بوده و به طور تخصصی زیرنظر اساتید برجسته هنر ایرانی، چهرههایی چون «اصغر شعرباف»، «اصغر بهرامی»، «جواد شفاعی» و… مهارت آموخته و مدتهای مدید به مرمت و بازسازی آثار تاریخی «آینهکاری»، «نقاشی»، «گچبری»، «کاشیکاری» و… اشتغال داشته است.
در سال ۱۳۶۱، سیاوش طرزی به جهت علاقه ویژهاش به آینهکاری و با تاسی به استادش «اصغر بهرامی»، با رویکردی نو و ابتکاری در بومسازی، شروع به اجرای طراحیهای ظریف هندسی و غیرهندسی (اسلیمی، ختائی، خط و…» در آینهکاری اقدام کرد. او با گذر زمان با بهرهگیری از تجربیاتش به تلفیق آینهکاری با هنرهای مختلفی همچون گچبری، نقاشی، طراحی، خط و حتی گرافیک دستزده و دستساختههای بدیعی بر جای نهاده است. آثاری که این روزها در تالار شمس العماره مجموعه کاخ گلستان به نمایش درآمده، آخرین آثار این پیشکسوت هنر آینهکاری است که توسط او و گروه همکارانش طی سه سال اخیر خلق شدهاند.
سیاوش طرزی در حاشیه نمایشگاهش به خبرنگار مهر میگوید: «به دلایل مختلفی امروزه دیگر کمتر از هنر آینهکاری در معماری ایرانی استفاده میشود؛ شاید یکی از دلایلش این باشد که ما نتوانستیم امکانات هنری موجود در آینهکاری را به خوبی در معرض دید همکان بگذاریم و هنری را که میشود از دل آینهکاری بیرون کشید، ارائه دهیم.»
وی ادامه میدهد: «ممکن است امروز مردم از این هنر دور شده باشند و متاسفانه تعداد کمی از اساتید این هنر تلاش میکند، آینهکاری را با طراحیهای جدید و ابتکارات نو در معرض دید و استفاده عموم بگذارند. این همان کاری است که ما تلاش کردیم در این نمایشگاه به آن دست بزنیم و میتوانم بگویم که هدفم بیشتر معرفی ویژگیهای نهفته در آینهکاری با استفاده از طراحیهای جدید است».
به گفته این پیشکسوت آینهکاری ایرانی، تلاش او در نمایشگاه «هنر آئینهکاری در معماری ایران» این بوده که نشان دهد آینهکاری هنر محدودی نیست و میتواند فرمها و طرحهای متفاوتی داشته باشد.
او با اشاره به تلفیق برخی هنرها از جمله هنر گرافیک با آینهکاری توضیح میدهد: «شخصا چند مورد از این تلفیقها را انجام دادهام و برخی از این آثار نشانگر همین تلفیقها است، اما طبیعتاً من بهتنهایی نمیتوانم هنرهای زیادی را با آینه مخلوط کنم. آثاری که در اینجا به نمایش گذاشته شده نمونههای است در این حد که مردم و اساتید بفهمند که مثلاً از گرافیک هم میتوان در آینهکاری استفاده کرد و آثار خوبی خلق کرد. من معتقدم وقتی آینهکاری با هنرها و طرحهای دیگر تلفیق شود، قطعاً نتیجه بهتری خواهد داشت؛ ما تجربه تلفیق معماری با گرافیک را انجام دادیم و نتیجه و استقبال خوبی را دیدیم».
سیاوش طرزی هنر آینهکاری را نیازمند حمایت پژوهشی عنوان میکند و توصیههایش را اینگونه طرح میکند: «یکی از نکات مهم در حوزه آینهکاری شناخت این هنر و شناساندن امکانات نهفته در آن است، میتوان کتابهای مختلفی با این رویکردها درباره هنر آینهکاری نوشت؛ کار مهمی که تا امروز انجام نگرفته است. میتوان در این زمینه از اساتید این هنر کمک گرفت و اطلاعات را در قالب کتاب و جزوه منتشر کرد. حتی میتوان برای معرفی و بالابردن دانش درباره آینهکاری به دانشگاهها ورود کرد و در این زمینه کار کرد. در هنرهای دیگر این کارها انجام شده و نتیجهبخش نیز بوده است. اما هنوز کارایی آینهکاری به تثبت نرسیده و رواجی پیدا نکرده است».
وی درباره هدفش از برگزاری نمایشگاه «هنر آئینهکاری در معماری ایران» میگوید: «قصدمان این بود که هر چه بیشتر شناخت درباره آینهکاری را در جامعه ایجاد کنیم. همچنین نوع طرحها و سبک کارهای در حوزه آینهکاری را معرفی و عرضه کنیم. در این سالها سعی کردیم تلفیقهای زیادی انجام دهیم تا مردم با این هنر آشنا شوند. امیدوارم بتوانیم در این امر موفق شویم که البته اطلاعرسانی در این زمینه بسیار مهم است».
او درباره دشواری کارش و برپایی چنین نمایشگاههی اظهار میکند: «خلق اثر آینهکاری در قالب تابلو، زمان زیادی میطلبد، بنابراین آماد کردن آثار جدید برای برپایی نمایشگاهها مدتزمان زیادی میخواهد. بنده از سال ۶۷ اقدام به برپایی نمایشگاه کردهام و تصور میکنم اینها آخرین نمایشگاههایی است که برگزار خواهم کرد. شاید تعداد کل نمایشگاههایی که بتوانم برگزار کنم به هفت یا هشت نمایشگاه برسد».
طرزی در پایان سخنانش اظهار امیدواری میکند که بتواند شناخت خوبی از آینهکاری را در بین مردم ایجاد کند علاقه مردم نسبت به این هنر سنتی را افزایش دهد. او در زمینه اهمیت کارهای خلاقانه و ابداعی در هنر آینهکاری توضیح میدهد: «اگر در این هنر دقت و تلاش کافی برای ایجاد طراحیهای جدید صورت نگیرد، ممکن است ما هنر آینهکاری قدیم را هم کم کم از دست بدهیم و فراموش کنیم.
نمایشگاه آثار آئینهکاری «سیاوش طرزی» با عنوان «هنر آئینهکاری در معماری ایران» عصر روز گذشته در تالار شمس العماره مجموعه کاخ گلستان افتتاح شد و به مدت یکهفته تا تاریخ ۲۵ تیرماه دایر و پذیرای بازدیدکنندگان خواهد بود.
نظر شما