محمد تقی فرامرزی، مترجم و نویسنده به خبرنگار مهر گفت : نقد ترجمه به آن شکل که در دنیا و به آن صورت که در ایران عمل می شود، دو چیز متفاوت است . در ایران بیشتر به مسائل صوری توجه می کنند و غالبا تغییر جملات و واژه ها مورد اهمیت قرار دارد اما نقد محتوایی، تخصص می طلبد و تا فردی صاحب نظر نباشد، نمی تواند در خصوص اثر ارزیابی کند .
مترجم رمان " پیرمرد و دریا " ارنست همینگوی، در باب سلیقه ای عمل کردن منتقدان ترجمه گفت : سلیقه هیچ ارزشی ندارد، چون هدف مترجم این است که معانی را به زبان دوم، طوری انتقال دهد که نزدیک به تصور و صورت های ذهنی خود نویسنده باشد؛ بنابراین عمل نقد می تواند سلیقه های مختلفی را شامل شود . اگر اسم نقدهایی را که در ایران صورت می گیرند، نقد بگذاریم، نقدهایی بسیار سطحی به حساب می آیند که از مسائل صوری هم خارج نمی شوند. در صورتی که سلیقه هیچ ارزشی ندارد؛ چرا که به تعداد آدم ها سلیقه وجود دارد.
وی در ادامه گفت : منتقد باید ضمن آشنایی کامل با اصول نقد، باید به جنبه های انتقال دقیق معانی هم توجه کند تا ببیند آیا مترجم در این کار موفق بوده است یا خیر؟ این وظیفه اصلی منتقد است. پرداختن به مسائل صوری کار ویراستار و نمونه خوان است .
وی در جواب این سئوال که تئوری های ترجمه چه میزان به منتقد ترجمه کمک می کند، گفت : مسلما تئوری ها خیلی کمک می کنند . ولی متاسفانه نظریه های ترجمه در آموزش های مغفول مانده است. فقط یکی دو کتاب ارزنده تئوریک در بازار درباره ترجمه دیده ایم و امیدوارم این مبحث در کشورمان جدی تر گرفته شود .
نظر شما