چالش مدیریت اطلاع رسانی در کمیته اضطرار آلودگی هوا

به گزارش خبرنگار مهر، حالا دیگر با احتساب تعطیلی مدارس برای امروز و فردا که به دنبال آلودگی هوا رخ داد، مدارس استان تهران ۱۰ روز را در تعطیلاتی ناخواسته بودند. پیش از این خبرگزاری مهر در گزارشی با عنوان «نقد به اعلام دیرهنگام تعطیلی مدارس قابل بررسی است» به طور مفصل به موضوع چالش اعلام دیرهنگام تعطیلی مدارس اشاره کرد. اعلام دیرهنگامی که گلایه‌های بسیاری از سوی خانواده‌ها و معلمان را در پی داشته است. گرچه استانداری تهران این بار یک قدم جلوتر حرکت کرده است و از روز جمعه عصر دو روز پیش رو را تعطیل اعلام کرد، اما این بار چالش‌های دیگری را با نحوه اطلاع رسانی خود پیش کشید.

روز گذشته گرچه تعطیلی تمام مقاطع تحصیلی برای دو روز آتی یعنی امروز و فردا اعلام شد اما این تعطیلات از چند جهت قابل بررسی است.

نخست اینکه پیش بینی افزایش آلاینده‌های هوا از روزهای گذشته برای هفته جاری قابل پیش بینی بوده است و حتی عموم مردم با توجه به پیش بینی‌های هواشناسی طی روزهای گذشته از آن اطلاع داشتند و درباره اش در فضای مجازی نیز سخن می‌گفتند. بنابراین موکول کردن اعلام تعطیلی مدارس به دقایق آخر روز جمعه باز هم یک سوء مدیریت را نشان می‌دهد و اینکه بار دیگر مسئولان از مردم عقب تر حرکت کردند. اگر با توجه به پیش بینی‌ها این تعطیلات از روز پنجشنبه اعلام می‌شد، شاید برخی خانواده‌ها که امکان خروج از تهران را داشتند برنامه ریزی دقیق‌تری برای آن صورت می‌دادند و حتی با توجه به در پیش بودن شب یلدا، خانواده‌هایی که در نزدیکی تهران فامیل دارند می‌توانستند برای این دور همی نیز برنامه ریزی کنند. وضعیت جاده‌های خروجی شهر تهران در شب قبل نشان می‌داد که گرچه با تعطیلی دو روزه مدارس برای سلامت فرزندان فکری شد اما یک گره ترافیکی و آن هم تنها به دلیل تعلل در اعلام تعطیلی، در جاده‌ها ایجاد شد.

از سوی دیگر بار دیگر عدم تعطیل کردن ادارات یا در واقع والدین بچه‌ها، از چند جهت در این شرایط کمکی به سبک کردن بار ترافیکی شهر و یا بهبود شرایط کودکان و نوجوانان نمی‌کند و چه بسا مشکلات را اضافه کند. اول اینکه در شرایط تعطیلی مدارس والدینی که سرکار می‌روند مجبور هستند بچه‌ها را نزد مادربزرگ و پدربزرگ یا یکی از بستگان نزدیک بگذارند و این به آن معناست که بستگان نزدیک هم با وجود آلودگی هوا اگر تصمیمی برای خروج از تهران داشته باشند، به خاطر شرایط موجود نتوانند شهر را ترک کنند. از سوی دیگر در هر صورت بچه‌هایی که نباید از خانه به دلیل آلودگی هوا خارج شوند، در رفت و آمدها در معرض آلودگی قرار می‌گیرند. این در شرایطی است که والدین، بچه‌ها را در این روزهای تعطیل با خود سر کار نبرند و یا با آنها به دنبال کارهای عقب مانده اداری خود نروند.

سوال بعدی بسیاری از والدین نیز این است که چرا باید یک کودک یا نوجوان را چند روز در خانه‌هایی که عمدتاً فضای کافی تحرکی هم ندارند، حبس کرد؟ آیا این وضعیت در درازمدت اثرات منفی خود را نشان نخواهد داد؟ افسردگی، پایین آمدن خلق بچه‌ها و حتی پرخاشگری از عواقب چنین وضعیتی است. پس سوال مهمتر این است که آیا صرفاً به دلیل هشدارهای وزارت بهداشت که می‌گوید عدد شاخص آلودگی هوا برای این گروه سنی مضر است، از روی وظیفه و مکانیکی تعطیلی مدارس رقم می‌خورد یا مسئولان در استانداری قادر به تحلیل شرایط نیز هستند و اینکه هر تصمیمی که آنها در کنار تعطیلی مدارس نگیرند، از جمله تعطیلی ادارات، خسارات دیگری به بار می‌آورد.

یکی دیگر از جنبه‌های اعلام تعطیلات در  آخرین روزهای آذر ماه توسط استانداری، اخبار ضد و نقیضی بود که به دنبال اعلام تعطیلی مدارس، درباره تعطیلی ادارت، تعطیلی دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی رخ داد. به نظر می‌رسد وقتی اعلام تعطیلات به دقایق آخر موکول می‌شود و در یک عجله اطلاع رسانی می‌شود باید توقع داشت که شایعه‌ها، شائبه‌ها و پیگیری اخبار تکمیلی با عجله و گاه در سرعت باعث شود عملاً قشری از جامعه به دردسر بیفتد.

گرچه کمیته اضطرار آلودگی هوای تهران این روزها کار سختی پیش رو دارد اما شاید بزرگترین چالش این کمیته، نتیجه گیری برای تعطیلی یا عدم تعطیلی‌ها نباشد بلکه مدیریت اطلاع رسانی چالش بزرگ این کمیته است.