به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی والیبال ایران در آخرین شانس خود برای حضور در آوردگاه المپیک از ۱۷ تا ۲۲ دی ماه سال جاری با رقبای خود در آسیا رقابت خواهد کرد تا در نهایت قهرمان رقابت‌های انتخابی قاره آسیا جواز حضور در المپیک را به دست آورد.
* ابهام در وعده مدال آوری در توکیو
ملی پوشان والیبال ایران برای نخستین بار سال ۲۰۱۶ گام در بزرگ ترین میدان ورزشی جهان نهادند تا پس از ۵۲ سال والیبال ایران طعم حضور در المپیک را بچشد. بازی‌های درخشان والیبالیست‌های ایران در چند سال اخیر امید را در دل هواداران و خانواده والیبال زنده کرده بود تا تیم ملی نه تنها در سال ۲۰۲۰ مشکلی برای حضور در المپیک نداشته باشد حتی با وعده محمدرضا داورزنی، رئیس وقت فدراسیون در انتظار مدال آوری در توکیو بودند.
اما حال ورق برگشته است، تصمیمات و سیستم مدیریتی والیبال که در چند سال اخیر دستخوش تغییرات بسیاری شده بود این امید را در حداقل‌ترین شرایط نگاه داشته است. داورزنی در سال ۹۵ که با پیشنهاد معاونت در وزارت ورزش مواجه شده بود عطای والیبال را به لقایش بخشید و راهی سئول شد تا قولی که برای مدال آوری در المپیک توکیو داده بود در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد.
* عدم ثبات مدیریت
پس از رفتن داورزنی فدراسیون والیبال دیگر رنگ ثبات مدیریتی را که برگ برنده و روند صعودی این رشته بود را ندید. دوران یک ساله سرپرستی داورزنی به همراه زیر نظر داشتن ۵۱ فدراسیون ورزشی، ریاست کوتاه و یک سالِ احمد ضیایی، سرپرستی ۱۰ ماه افشین داوری و در نهایت علی فتاحی به عنوان آخرین سرپرست افرادی بودند که از سال ۹۶ تا به امروز در فدراسیون والیبال رفت و آمد کردند.
والیبال ایران که از سال ۶۸ تا ۹۶ فقط دو مدیر را به خود دیده بود به یک باره با طوفان تغییر مدیریت مواجه شد و بی دلیل نیست تا اگر شاهد شکست تیم ملی حتی مقابل تیم مصر در لیگ ملت‌ها با نفراتی مانند سعید معروف باشیم. تیمی که یک روز تیم های قدرتمند آمریکا، برزیل، روسیه، لهستان و ... را شکست می داد حال در انتظار نشسته است تا در بین تیم‌های آسیایی جواز حضور در المپیک را کسب کند.
* غیرت بازیکنان سپر بی برنامگی مدیران
شاید برخی موفقیت‌های تیم ملی آن هم در قهرمانی آسیا و قهرمانی تیم جوانان در جهان را دلیلی برای مخفی شدن مسئولان در پشت ناکامی‌ها باشد اما نباید غیرت و تلاش ستودنی ملی پوشانی مانند سعید معروف، محمد موسوی، امیر غفور، میلاد عبادی پور، علی شفیعی، پوریا فیاضی و جوانان آینده داری مانند پوریا یلی، امیرحسین اسفندیار، علی اصغر مجرد و... که به تازگی به دنیای قهرمانی والیبال معرفی شد را نادیده بگیریم.
صحبت های تند سعید معروف، کاپیتان تیم ملی در نشست خبری رقابت‌های قهرمانی آسیا تاییدی بر این صحبت ها است. معروف که به خوبی بر ملی پوشان تسلط دارد و به عنوان یک رهبر، والیبال ایران را در تورنمنت های مختلف هدایت کرده است دلیل قهرمانی و موفقیت تیم ملی را تلاش بی مثال ملی پوشان دانست و فدراسیون را بی درو پیکر خواند!
* فشار حداکثری و بروز آسیب در لحظات حساس
در روزهایی که شمارش معکوس برای حضور در انتخابی المپیک به صدا در آمده است تیم ملی نه تنها بازی تدارکاتی در پیش ندارد بلکه اسیر مصدومیت‌های ستاره‌ای مانند امیر غفور، پشت خط زن تاثیرگذار تیم ملی شده است. مهره اصلی تیم ملی که به همراه تیم باشگاهی‌اش قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد و نقش بسزایی نیز در این قهرمانی داشت این روزها با ترک مهره کمر مواجه شده است تا در آستانه اعزام به انتخابی المپیک شوک به بدنه تیم ملی وارد شود.
فرهاد قائمی نیز از ابتدای اردوهای ملی با آسیب مواجه شد تا دیگر غایب باشد. حال در آستانه رویداد مهم تیم ملی به انتخابی المپیک، فدراسیون والیبال انتظار حمایت همه جانبه از تیم ملی را دارد در حالیه مصدومیت های بازیکنان حاصل بی برنامگی و عدم مدیریت بوده است.
اگر والیبال ایران با پشتوانه محکمی که در آسیا دارد حال دچار ترس برای کسب جواز المپیک باشد چه کسی مسئول است. رسانه‌های خبری و کارشناسان والیبال بارها و بارها از وزارت ورزش خواستار تعیین تکلیف هر چه سریع تر والیبال شدن اما مسئولان با پشت گوش انداختن باعث تاخیر و آفت سرپرست های مختلف در والیبال شدند و باید در صورت عدم نتیجه گیری تیم ملی خود را برای پاسخگویی به مردم آماده کنند.
عدم ثبات مدیریت در فدراسیون والیبال باعث شد تا سرمربی تیم ملی تکلیف خود را نداند و انتظار کسب نتیجه در هر تورنمنتی باعث استفاده بیش از حد از بازیکنان اصلی شد تا امروز شاهد از دست دادن امیر غفور در آستانه انتخابی المپیک باشیم. مصدومیتی که باشگاه لوبه آن را کهنه دانست اما سرمربی تیم ملی اعلام کرد غفور سالم به تیم باشگاهی اش تحویل داده شد. اما ایگور کولاکوویچ فراموش کرده است که امثال غفورها ربات نیستند و با حضور مداوم در تورنمنت های مختلف بالاخره کم آورده و بر اثر فشار مداوم دچار آسیب خواهند شد.
* وقفه در لیگ با کدام برنامه و هدف!
زمانیکه رسانه ها بارها اعلام کردند استفاده از یک ترکیب در تمامی تورنمنت ها بالاخره کار دست تیم ملی خواهد داد فدراسیون والیبال این را فرافکنی می دانست و حتی یک بار دیگر در تصمیمی غیر کارشناسانه محمدرضا داورزنی به یک باره خبر از تعطیلی ۵۰ روزه لیگ داد! وقفه ای که هیج تاثیری در روند آماده سازی تیم ملی برای حضور در تیم ملی نخواهد داشت و تنها ضرر برای باشگاه ها و بازیکنان در پی دارد.
وقفه ایجاد شده در رقابت‌های لیگ در حالی رخ داد که حتی یک بازی تدارکاتی برای تیم ملی برنامه ریزی نشد و لژیونرها در فاصله زمانی ۱۰ روزه به تیم ملی تزریق خواهند شد. وقفه ای که در نهایت هیچ سودی به دنبال ندارد به جز سرخوردگی بازیکنان جوان و با انگیزه و فشار حداکثری لیگ در ادامه که منجر به دو گروه شدن مرحله پلی آف شد. اردویی که از ۱۳ آذر با حضور ۱۸ بازیکن استارت خورد و باید دید از بین ۱۸ بازیکن چند بازیکن راهی چین می شوند.
* چرا باز هم محمودی
نکته جالب و قابل تامل زمانی بروز کرد که آسیب امیر غفور منجر به ورود شهرام محمودی به اردو و خط خوردن امین اسماعیل نژاد پشت خط زن جوان والیبال شد. محمودی در حالی وارد اردو شد که در لیست اولیه ایگور حضور نداشت و درست زمانی وارد اردو شد که لیگ تعطیل بود! اگر محمودی بازیکن آماده تری از اسماعیل نژاد بود چطور در همان ابتدا به اردو دعوت نشد و درست در زمان تعطیلی رقابت‌ها که هیچ تیمی بازی نداشت مورد توجه سرمربی قرار گرفت!
اگر ایگور ترس از رقابت با نمایندگان آسیایی را دارد و نیاز به تجربه بازیکنان دارد پس چرا با برپایی اردوهای زودهنگام موافق کرد؟ دلیل و منفعت برپایی زود هنگام اردوی ملی چه بود وقتی بار دیگر شاهد حضور تیم با شاکله اصلی در مسابقات هستیم؟
* ترس از نقد برای فرار از پاسخگویی
در حالیکه فدراسیون والیبال با ریاست محمدرضا داورزنی انتظار حمایت همه جانبه از تیم ملی را دارد اما نمی توان چشم را بر روی تصمیمات یک باره و بدون برنامه بست تا تبعات آن همچنان گریبانگیر تیم ملی باشد.
داورزنی که وعده مدال آوری والیبال را در المپیک توکیو داده بود و در بازگشت به فدراسیون بحث بازنشستگی اش مطرح شده است، باید نسبت به اتفاقات اخیر تدبیر درست و مناسبی داشته باشد و در مورد برخی اتفاقات پاسخگو هم باشد.
نقد بر عملکرد فدراسیون والیبال نباید به معنی عدم حمایت از تیم ملی تلقی شود بلکه باید با استفاده از این نقدها به دور از منافع شخصی به پیشبرد والیبال کمک کند. برخلاف صحبت های ایگور کولاکوویچ که خود را دلسوز تر از رسانه ها برای تیم ملی دانست باید به این نکته توجه کرد که آسیب های به وجود آمده برای امیر غفور ها نتیجه بی توجهی به تمامی نقدها و پافشاری بر تصمیمات ناگهانی و بدون برنامه بوده است. داورزنی از زمان حضور در فدراسیون والیبال علی رغم درخواست رسانه حاضر به برپایی نشست خبری نشده است تا پاسخگوی تصمیماتش نباشد.
نظر شما