خبرگزاری مهر - گروه استانها: جادهای که در همسایگی شیراز با فاصله حدودیک و نیم کیلومتر همچنان جان میگیرد، بار دیگر در روزهای اردیبهشتی شیراز خبرساز شد و جمعی از اهالی و فعالین محلی گردخون بخاطر خونهای ریخته شده و سنگینی مشکلات زیرساختی که کمر اهالی را خم کرده قصد تحصن جلوی استانداری داشتند تاگلایه خود را به گوش مسئولین امر برسانند اما واکنشهای بخشدار جدید مواجه شدند.
این خبر فعالان جهادی را که طی ارائه خدمات داوطلبانه در چندسال گذشته با درددل این مردم آشنابودند، متأثر کرد و جمعی از گروههای جهادی استان فارس با ارسال نامهای به فرماندار شیراز خواهان رسیدگی به موضوع و ارائه راهکار قانونی برای شنیدن حرف مردم و رفع مشکلات شدند.
فرماندار شیراز باگشاده رویی نامه را پذیرفت و طی جلسهای با دوتن از نمایندگان گروههای جهادی و فعالان محلی گردخون به بررسی ریشه مشکلات و اقدامات انجام شده جهت رفع آن پرداخت.
درابتدای این جلسه مصطفی نوروزی به نمایندگی از فعالان محلی مشکلاتی چون ضعف زیرساختها و عدم خدمات رسانی مناسب، تجمع آبهای سطحی، مشکلات جاده ورودی که سالانه خانوادههای زیادی از اهالی منطقه را داغدار میکند، عدم آگاهی مردم و اطلاع رسانی صحیح درباره انتخابات و ساختار شورای روستا و دهیاری و تأثیر آن در حل مشکلات روستا و دربهای بسته اتاقهای مسئولین مربوطه که جوابگوی دردمردم نیستند را از جمله عواملی برشمرد که باعث گلایهمندی و نارضایتی مردم شده است.
فرماندار شیراز در ادامه جلسه با بیان اینکه یکی از مشکلات ما در نقاط مختلف کشور ومناطق روستایی، توسعه نامتوازن است، اظهار داشت: اهداف توسعهای متوازن بوده اما به دلیل اینکه مطالعات دقیقی انجام نشده یا در مرحله اجرا به درستی اقدامات صورت نگرفته است، با مسئله توسعه نامتوازن مواجه هستیم.
محمدرضا امیری ادامه داد: جذابیتهای شهری و مشکلات موجود در روستاها طی ۲۰ الی ۳۰ سال گذشته موجب افزایش مهاجرت از روستا به شهر و تراکم جمعیتی در حاشیه شهرها شده است؛ در حال حاضر چون گذشته حلبی آباد وجود ندارد اما تغییر کاربری، سوداگری در زمین، ساخت و سازهای غیر مجاز و استفاده از تأسیسات غیراستاندارد در حاشیه شهر و روستاهای مرکزی یکی از مسائل قابل توجه در شهر شیراز وبرخی کلان شهرهای دیگر است.
وی خاطر نشان کرد: البته جذابیتهای شهری هم چندان مطابق با واقعیت نیست، به طور مثال سرانههای فضای سبز، ورزشی و… وجود دارد اما نه آنطور که در برنامه توسعه مشخص شده است اما امکانات موجود یکی از عوامل گرایش به مهاجرت و سکونت در کلان شهرها به ویژه حاشیه شهر است.
این مسئول با اشاره به الحاق برخی مناطق روستایی به شهر شیراز که هنوز خدمات کامل شهری را دریافت نمیکنند، گفت: منطقهای مثل گویم به شهر شیراز ملحق شده اما براساس قانون یک منطقه منفصل است و همچنان بافت روستایی دارد.
امیری تصریح کرد: حاشیهنشینی مسئلهای است که در ۴۳ روستای مجاور شیراز قابل مشاهده است، حاشیهنشینها از نقاط مختلف شهر، استان و حتی استانهای مجاور به سمت شیراز میآیند.
به گفته وی در این روستاها، اغلب خارج از طرح هادی روستایی و بدون در نظر گرفتن مراحل قانونی، تعدادی سوءاستفاده کننده و به اصطلاح زمینخوار که یا ذی نفع بودند یا مالک زمین، بین مهاجرینی که سرپناهی نداشتند با قیمتهای مختلف زمین تفکیک کردند و آنها نیز با تأسیسات غیراستاندارد و بی ضابطه در سایه کوتاهی مسئولان مربوطه اقدام به ساخت خانه کردند.
امیری ابراز داشت: دستگاههای مسئول توجهیات مختلفی از جمله عدم تناسب امکانات و نیروی انسانی برای انجام مسئولیت دارند از طرفی در محدوده روستاها، دهیاری متولی صدور پروانه و کنترل ساخت و سازها و در محدوده شهر نیز شهرداری عهده دار این مهم است؛ جایی که نه در حریم شهر باشد و نه جز محدوده قانونی روستا حوزه بخش است که مسئولیتهای مشخص آن برعهده بخشدار است.
فرماندار شیراز با تاکید براینکه دهیاری، شهرداری، اداره اوقاف، اداره امور اراضی جهاد کشاورزی باید مانع ساختوساز غیرمجاز در حریم شهر وروستا شوند، افزود: سوالی که مطرح میشود این است که با شرایط حال حاضر چه باید کرد؟ ساخت و سازهایی که از گذشته انجام شده است را نمیتوان تخریب کرد چون مردم ساکن تمام سرمایه اندک خود را صرف آن کرده و بیسرپناه میشوند، از طرفی اصول فنی و شهرسازی نیز رعایت نشده که مشکلاتی را به وجود آورده است.
وی یادآور شد: سال ۹۶ قانون تعیین تکلیف انشعابات غیرمجاز تصویب شد که خدمات موقت به این مناطق ارائه شود. فرمانداری شیراز نیز طی ۲ سال گذشته پیشنهاد الحاق ۴۳ روستای مورد اشاره به طرح هادی را به استانداری و مسئولان ذی ربط مطرح کرد که ۴۱ روستا مورد موافقت قرار گرفت.
فرماندار شیراز با اشاره به همکاری اداره امور اراضی جهاد کشاورزی و راه و شهرسازی برای الحاق ۴۳ روستا گفت: برای خدماترسانی بودجههایی تعریف و تخصیص داده شده است اما تحقق آن نیازمند مشارکت خود مردم نیز است.
ورود به مشکلات گردخون
امیری اظهار داشت: مسئولیت فرمانداری کلان است، اما چون ما علاقهمند به آبادانی روستاها هستیم و برای اینکه به مردم مستضعف خدماترسانی بشود، ما به مسائل روستایی به ویژه گردخون که شرایط خاص خودش را دارد ورود کردیم.
وی در توضیح وضعیت جغرافیایی گردخون گفت: شیب طبیعی شیراز به سمت گردخون و دریاچه است و روستای گردخون در پایینترین نقطه ممکن قرار دارد که موجب بالا بودن سطح آب میشود و همین مسئله مشکلاتی را برای تأمین زیرساختها ایجاد میکند.
فرماندار شیراز مشکلات گردخون را علاوه بر وضعیت جغرافیایی و ساختوسازهای غیراستاندارد، ضعف مدیریت روستایی دانست و تصریح کرد: کم کاری دهیاری و شورای روستا که هرکدام مسئولیتهای مشخص دارند که حتی طبق قانون نیز فرمانداری نمیتواند دخالت مستقیم بکند، مانع پیگیری صحیح و کامل مطالبات مردم و استفاده از اعتبارات میشود. مردم باید در انتخاب شورا دقت لازم را داشته باشند تامشکلات خود را از طریق فعالیت صحیح یک شورای کارآمد کاهش دهند.
امیری با اشاره به اینکه برنامهریزی و اعتبارات گردخون براساس جمعیت و نرخ رشد طبیعی سال ۹۰ بوده در حالی که در سالهای اخیر جمعیت در این منطقه رشد ۳ برابری داشته است، بیان کرد: براساس سرشماری سال ۹۰ جمعیت روستا ۳۱۴ خانوار با جمعیت ۱۱۰۰ نفر بوده که در سرشماری سال ۹۵ به ۹۵۰ خانوار با بیش از ۳ هزار نفر جمعیت رسیده و اکنون براساس آمار دستگاههای خدمات رسان به حدود ۱۴۰۰ خانوار با جمعیتی حدود ۴ هزار و ۶۰۰ نفر افزایش یافته است یعنی در یک دوره کمتر از ۱۰ سال جمعیت ۱۰ برابر شده است که این رشد بی رویه جمعیت هر دولتی را در خدمات رسانی با مشکل مواجه میکند. بخشهایی از محدوده گردخون که زمین بایر بوده و جز طرح هادی، پیشبینی شده بود که طی ۲۵ سال آینده نیاز به توسعه روستایی داشته باشد اما طی ۱۰ سال با ساخت و سازهای انجام شده، پر از خانه شده است. بخشی از روستا هم در طرح هادی بوده اما ساختوسازها غیراصولی انجام شده است.
به گفته وی گردخون، سلطان آباد، قلعه نو، اقبال آباد جز روستاهای پیشنهادی برای الحاق به شهر هستند که در حال بررسی و پیگیری از طرف فرمانداری است اما مراحلی از جمله موافقت شورا و شهرداری را هم دارد که باید طی شود.
فرماندار شیراز در بخش دیگر سخنانش خاطر نشان کرد: تا سال ۹۰ در حوزه بهسازی اقدام قابل توجهی برای گردخون صورت نگرفت، سال ۹۸ طی بازدیدی که از منطقه داشتم و وضعیت را از نزدیک مشاهده کردم، یک میلیارد تومان برای بهسازی روستای گردخون اختصاص دادیم که البته به دلیل طی مراحل قانونی عملیات اجرایی از سال ۹۹ آغاز شد و از کوچه یک تا هفت نسیم به متراژ ۶ هزار متر مربع زیرسازی و آسفالت توسط بنیاد مسکن انجام شد.
وی ادامه داد: همان سال ۹۸ با شرکت آب و فاضلاب شیراز نیز برای خدمات رسانی به منطقه رایزنی شد چراکه نسبت به آبفای روستایی توان فنی و تجهیزاتی همینطور منابع بهتری داشتند، با اختصاص ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان، ۷ و نیم کیلومتر شبکه آب شرب بازسازی و تعویض شد و در حال حاضر دغدغه چندانی در خصوص آب شرب روستا نداریم.
این مسئول افزود: سال ۹۹ اعتبار مالی و اراده اقدام برای خدماترسانی به مردم روستای گردخون از طرف فرمانداری، بنیاد مسکن و بخشداری وجود داشت اما شورا و دهیاری همکاری نداشتند، چندماه اعتبارات در حساب دهیاری ماند تا اینکه ۸۰۰ میلیون تومان برای کانیو گذاری و جدولکشی به طول ۳ هزار و ۷۰۰ متر با عنوان پروژه جمع آوری آبهای سطحی هزینه شد.
وی گفت: در گام بعدی بنیاد مسکن را مکلف کردیم تا با اعتبار یک میلیارد تومان زیرسازی و آسفالت را انجام دهد از طرفی ۳ میلیارد تومان نیز به منظور بهسازی روستا به قرارگاه محرومیت زدایی بسیج سازندگی سپاه فجر اختصاص دادیم که در مرحله عقد قرار داد است.
فرماندار شیراز خاطر نشان کرد: در ایام عید بلوار اصلی روستا رنگ آمیزی و نظافت شد، حدود یک میلیارد تومان به اداره راهداری استان تخصیص داده شد که از روستای قلعه نو تا ورودی گردخون آسفالت، خط کشی و تعریض انجام شود که بخشی از اقدامات در حال انجام است.
امیری در پایان با بیان اینکه طی ۳ الی ۴ ماه آینده وضعیت گردخون متفاوت از گذشته خواهد شد، اعلام کرد: باتوجه به شیوع کرونا، در یکسال اخیر دیدارهای مردمی ما کاهش پیداکرده بود اما بزودی بازدیدی از پروژههای در حال انجام خواهیم داشت و با فعالین محلی نیز به صورت محدود با توجه به شرایط کرونا، گفت و گو خواهم کرد.
به هر حال باید مشکلات این روستا توسط مسئولان امر پیگیری و رفع شود، مردم گردخون دل خونی از بی امکاناتی دارند.
نظر شما