اثر پيروزي انقلاب اسلامي ايران بر شيعيان لبنان

در حال حاضر بايد بگويم كه شيعيان لبنان يتيم شده‏اند. پس از هزار و چهارصد سال فرصتي مناسب به دست آورده بودند كه خود را از زير خاكستر لجن و نكبت و ذلت بيرون بكشند و براي اولين ‏بار، بر عقده‏هاي خود سيطره پيدا كنند. اما يكباره مي‏بينيد كه رهبرشان مفقود شده و كشورشان مورد هجوم قرار گرفته است. بدون شك اين توطئه از يك منبع و از يك مصدر سرچشمه گرفته است و بايد بگويم اگر پيروزي انقلاب اسلامي ايران نبود، زندگي بر مردم شيعه لبنان محال مي‏شد. مردم فقير و محروم و مستضعف لبنان ديگر هيچ‏چيز در زندگي خويش ندارند و فقط چشم به ايران و انقلاب ايران دوخته‏اند. مي‏بينيد كه بزرگترين تظاهرات عالم در پشتيباني از انقلاب اسلامي ايران در لبنان صورت مي‏گيرد، بخصوص در مناطقي كه مردم همه روزه در زير گلوله‏هاي اسرائيل جان مي‏دهند. يعني كساني كه هر روز زجر و شكنجه استعمار را با همه وجود خود حس مي‏كنند، ارزش انقلاب ايران را مي‏دانند. حتي در اين تظاهرات، شدت احساسات به درجه‏اي مي‏رسد كه اغلب مردان لباس‏هاي خود را تكه‏تكه مي‏كنند، زن‏ها بر پشت‏بام‏ها هلهله مي‏كنند و بر سر تظاهركنندگان برنج پرتاب مي‏كنند(1). اين احساسات پرشوري است كه اين مردم محروم و بدبخت و مستضعف نسبت به انقلاب ايران دارند و بدون شك بايد بگويم كه در اين دنيا هيچ پشتيباني براي شيعيان لبنان جز ايران وجود ندارد.

حاج سيد احمد خميني و دكتر چمران در جنوب لبنان

هريك از سازمان‏هاي عربي داخل لبنان به يك كشور عربي متكي است، اما شيعيان لبنان هيچ پشتيباني جز ايران پيدا نمي‏كنند،‌ بنابراين همه چشم اميد آنها بعد از خدا به ايران دوخته شده است. بايد مطلب ديگري را نيز فاش كنم كه شايد خطرناك باشد و آن اينكه سربازان «امل»،‌ اين جوانان از جان گذشته «امل» كه تصميم گرفته‏اند تا در برابر اسرائيل بايستند، بجنگند و مرگ شرافتمندانه را بر اين زندگي ترجيح دهند،‌ كساني بودند كه مي‏خواستند به ايران بيايند و دوش ‏به‏ دوش برادران خويش، عليه طاغوت بجنگند. در آن بيست‏وچهار ساعت آخري كه مسئله ايران و جنگ و حمله به نيروي هوايي به وقوع پيوسته بود، پانصد نفر از سربازان «امل» آماده شدند و دولت سوريه نيز تقبل كرده بود كه هواپيماهاي جنگي در اختيار آنها بگذارد تا آنها يكسره به ايران بيايند، در داخل تهران يا كنار تهران فرود آيند و بجنگند.اينجا احساس مي‏كنم كه ملت ما در برابر يك‏چنين فداكاري و تعيين سرنوشت،‌ مسئوليتي دارد كه هيچ‏گاه نبايد آن را فراموش كند؛ زيرا درحال حاضر پس از خداي بزرگ اميد ديگري براي آنها در سرتاسر گيتي جز ايران وجود ندارد.
تنها رهبري كه پس از سال‏ها و قرن‏ها براي آنها آمده بود، به آنها افتخار داده بود،‌ عظمت بخشيده بود، آنها را متحد كرده بود،‌ در مقابل دشمنان به آنها قدرت بخشيده بود، ربوده شده است. اگر انقلاب اسلامي ايران و پيروزي آن نبود، چه بسا كه اكثريت اين مردم بدبخت از شدت ناراحتي دست به خودكشي مي‏زدند. شما همه ‏روزه مي‏بينيد كه جواني از شيعيان جنوب لبنان هواپيمايي را مي‏ربايد و باز برمي‏گرداند. آيا آنها ديوانه هستند؟ نمي‏دانند چه كنند! مي‏گويند امام موسي را مي‏خواهند،‌ پدر خود را مي‏خواهند،‌ يتيم شده‏اند، تنها اميد و آرزوي آنها، همچنان كه گفتم به ايران است. اينجاست كه ملتي ديگر و مردمي ديگر، با تمام وجود و از صميم قلب، ارزش و اهميت انقلاب ايران را درك مي‏كنند،‌ مي‏فهمند،‌ مي‏سنجند، ‌بيش از آنچه كه مردم ما بفهمند و حس كنند آنها به پيروزي انقلاب ما اميد بسته‏اند. شما مي‏بينيد كه مردم ما به جان هم افتاده‏اند،‌ نيروهاي خود را تباه مي‏كنند. اختلافات داخلي سبب مي‏شود كه به دست دشمن حربه بدهد تا همه ما را و انقلاب ما را بكويند،‌ زيرا اينان ارزش اين انقلاب را آنچنان كه بايد و شايد درك نكرده‏اند. اماآنها كه زير آتش آتش‏بارها زندگي مي‏كنند و همه حيات و هستي خود و تنها پدر خود را نيز اين‏چنين از دست داده‏اند، به خوبي ارزش انقلاب را درك كرده‏اند و بيش از ما دلشان براي اين انقلاب مي‏سوزد.همه طايفه‏ها و احزاب لبنان براي خود پشتيباني دارند و از طرف كشوري يا كشورهايي حمايت مي‏شوند، جز شيعيان لبنان و «امل»، كه تنها متكي به خدا بوده و هستند. ولي اينان با پيروزي انقلاب اسلامي ايران، پس از خداي بزرگ به كشور مسلمان ايران، ‌مركز شيعه و انقلاب اسلامي اميد بسته‏اند، تا از حمايت و بخصوص پشتيباني معنوي و سياسي آن كمك گيرند، تا بهتر بتوانند در مقابل دشمنان چپ و راست اسلام و اسرائيل جبار بايستند.
پيروزي انقلاب اسلامي ايران و تغيير موازنه قوا
انقلاب اسلامي ايران،‌ با سقوط حكومت طاغوت به پيروزي رسيد، اين پيروزي تعادل قوا را در منطقه به هم زد و راه پيروزي مردم را عليه استعمار هموار كرد. به آنها قدرت و جرأت داد كه با اتكاء به اسلام عليه همه طاغوت‏ها بايستند و بجنگند. معيارهايي ارائه داد كه راه صحيح مبارزه را به همه آموخت. در رابطه با كشورهاي منطقه، ‌بخصوص لبنان و عراق،‌ معيارهاي انقلاب اسلامي ايران اثراتي عميق برجاي گذاشت.

شهيد چمران در ميان جوانان لبناني

پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران، در لبنان و بخصوص در شهرهاي مصيبت‏زده جنوب لبنان، زن‏ها و بچه‏ها، ‌پير و جوان ديوانه‏وار به خيابان‏ها ريختند و فرياد «زنده‏باد خميني»، «زنده‏باد خميني» سرتاسر جنوب لبنان را پر كرد. مي‏توانم بگويم هيچ‏كس در هيچ نقطه از دنيا،‌ اين‏چنين از صميم قلب پيروزي انقلاب اسلامي ايران را آرزو نكرده است. چون اگر انقلاب ايران پيرزو نمي‏شد، براي شيعيان لبنان، بخصوص شيعيان جنوب لبنان،آينده‏اي تاريك و وحشتناك پيش‏بيني مي‏شد، بدون هيچ روزنه اميد. از يك طرف چپي‏ها، از يك طرف اسرائيل و از طرف ديگر مسيحياني كه دست‏نشاندگان اسرائيل هستند و تحت رهبري « سعد حداد » يك دست‏نشانده اسرائيل به جنوب لبنان دست‏اندازي مي‏كنند. هيچ راه‏ حلي براي جنوب وجود نداشت، جز آنكه پيروزي انقلاب اسلامي ايران،‌ تمام موازنه قوا را عوض كند و اسرائيل و مسيحيت به جاي خودشان بنشينند و شيعيان نفس راحتي بكشند.
پشتيبان مسيحيت و احزاب مسيحي لبنان دنياي مسيحي غرب است كه از آنها همه‏ گونه حمايت مي‏كنند و عمق استراتژي سني‏ها در لبنان كشورهاي عربي مجاور لبنان هستند. در بين تمام اين طوايف شيعيان لبنان بي‏پناهند،‌ در طول تاريخ تنها كشور شيعه در منطقه، دولت ايران بوده است. همانطور كه مي‏دانيد شاه سابق همكار و مددكار اسرائيل بود و برضد شيعيان عمل مي‏كرد. حتي برضد رهبر شيعيان، ‌امام موسي صدر و ديگران توطئه مي‏كرد. شاه كسي بود كه به كَميلْ شَمعْون، فرمانده «حزب اَحْرارْ» اسلحه و پول مي‏داد. بنابراين تنها كشور شيعه در دنيا، برضد مصالح شيعيان لبنان عمل مي‏كرد و شيعيان نه‏تنها پناهي در عالم نداشتند، بلكه از جانب دولت ايران صدمه مي‏ديدند. اما با پيروزي اين انقلاب مقدس حقيقتي بارز و معجزه‏آسا براي شيعيان لبنان روشن شد و آنان هم‏پيمان حقيقي و واقعي خويش را پيدا كردند. آنان براي اولين‏بار، در تاريخ به اين نتيجه رسيدند كه ملتي و مردمي وجود دارند كه با اخلاص و محبت از آنها پشتيباني مي‏كنند، كه همانا ايرانيان هستند.