خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه : گئورگ زیمل (1918- 1858) اندیشمند آلمانی را میتوان یکی از ارکان اندیشه جامعهشناسی دانست، اگرچه همواره در پرتوی نامهای آن «مثلث مقدس» جامعهشناسی یعنی مارکس، دورکیم و وبر پنهان مانده است و در فارسی نیز آثار بسیار اندکی از او یا دربارهاش ترجمه و تالیف شده است.
زیمل به عنوان نخستین جامعهشناس «مدرنیته» در بیش از بیست جلد کتاب و بالغ بر سیصد مقاله موضوعاتی چون فلسفه، روانشناسی و هنر را بررسی کرده است. سه اثر اصلی زیمل یعنی درباره تفکیک اجتماعی (1890)، فلسفه پول (1900) و جامعهشناسی (1908) حاکی از آن است که در مورد اول، بعضی از مضامین اصل در جامعهشناسی او از پیش به همراه شالوده اولیه جامعهشناسی به طور خلاصه گفته شده است.
در مورد دوم، او در نظاممندترین اثر خود در نظریه اجتماعی توانسته به نحوی که هنوز در نوع خود نمونه است، تعامل جنبه مغفولی از نظام اقتصادی – میانجیگریهایی در قالب پول – را به شیوهای بررسی کند که آن را به کل جامعه و به فرهنگ مدرن بگستراند و به این ترتیب نظریهای برجسته درباره مدرنیته طراحی کند و در مورد سوم به رغم ناهمگنی ظاهری بررسیهای او درباره اشکال تعامل اجتماعی یا «جامعه زیستی» (Sociation) دلایل میتوان ارائه داد مبنی بر تشخیص طرح جامعهشناختی منسجمی که معطوف به ویژگیهای کلی تعامل اجتماعی است.
کتاب «گئورگ زیمل» اثر دیوید ونیزبی استاد جامعهشناسی در مدرسه اقتصاد لندن است. این کتاب در اصل از سوی انتشارات راتلج در سال 2002 چاپ شده، پس از پیشگفتار ویراستار انگلیسی شامل پیشگفتار، مقدمه، زندگی و موقعیت، بنیان جامعه شناسی، آثار و اقبال جدید است. همچنین در بخش کتابنامه آثار اصل زیمل معرفی شده است.
نظر شما