پیام‌نما

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ * * * جنگ [با دشمن] بر شما مقرّر و لازم شده، و حال آنکه برایتان ناخوشایند است. و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بد است؛ و خدا [مصلحت شما را در همه امور] می‌داند و شما نمی‌دانید. * * * بس بود چیزی که می‌دارید دوست / لیک از بهر شما شرّی دو توست

۲۹ شهریور ۱۳۸۶، ۱۰:۲۴

نشر چشمه منتشر کرد:

آرامش برون، آتش درون

آرامش برون، آتش درون

کتاب "آرامش برون، آتش درون" آموخته های یک فیلمساز نوشته ساتیا جیت رای با ترجمه کاظم فرهادی در 128 صفحه با شمارگان 1200 نسخه از سوی نشر چشمه منتشر شد.

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ وهنر: کتاب با یادداشت مترجم درباره ساتیا جیت رای فیلمساز مستقل هندی که در فاصله سالهای 1921 تا 1992 می زیست، آغاز می شود و با مباحثی چون رای و سینمای متفاوت هند، رای و درونمایه آثار، داستان فیلمنامه و اقتباس در آثار رای، اهمیت بازیگران، طراحی صحنه و کارگردانی هنری، دوربین و نورپردازی، تدوین، موسیقی در فیلمهای رای و همچنین رای و نوشتارهای این کتاب ادامه می یابد.  

گاهشماری ساتیا جیت رای به بررسی جزیی نگرانه زندگی اتفاقات زندگی این فیلمساز از زمان تولد در خانواده ای روشنفکر و مرفه در کلکته تا دریافت اسکار دستاورد یک عمر فعالیت سینمایی در سال 1992 با تدارک یک برنامه ویژه و زنده ماهواره ای و ... درگذشت او به فاصله یک ماه بعد اختصاص یافته است.

بخش میانی کتاب در شش فصل می پردازد به انعکاس  تجربیات رای در دنیای فیلمسازی به قلم وی. فصل اول با عنوان "آرامش برون، آتش درون" یادداشت های نوشته شده رای در سال 1963 است. تحلیل او از آثار فیلمسازان شرقی چون کوروساوا، ازو و میزوگوچی و تجلی مفهوم هویت ملی در فیلم های آنها از مباحثی است که در این فصل مطرح می شود. رای سوالات متعددی مطرح کرده و سعی می کند مخاطب را به اندیشیدن به پاسخ های متعدد و دورنمای عواقب هر یک وادارد.

در فصل دوم با عنوان "فیلمسازی" رای در سال 1965 به این پرسش پاسخ داده که "چطور و چرا وارد کار سینما شده اید؟". رای می گوید : "جواب من معمولاً لبخندی تأییدآمیز است و این راز را در پرده ابهام نگه می دارم، چنانکه دگردیسی نهفته ای را به ذهن متبادر می کند نوعی تعالی پنهان به جایگاه رفیع خلاقیت." 

فصل سوم با عنوان "شانس با ما نیست" یادداشت های رای در سال 1966 در خصوص مفهوم بودجه در فیلمسازی هند و درعین حال سادگی ابزار و اینکه (در چنین شرایط به هم ریخته و آکنده از محرومیت چیزهایی وجود دارد که واقعاً جالب است) می پردازد : "(بله، من خوشحالم که در اینجا کار می کنم).

فصل چهارم با عنوان "جنبه هایی از حرفه من" به بخش هایی چون داستان و متن، انتخاب بازیگران، کار با بازیگران، طراحی، کار دوربین، تدوین و موسیقی تقسیم شده که در سال 1966 نوشته شده است.

فصل پنجم با عنوان "آن ترانه ها و تصنیف ها" نوشته شده در سال 1967 و نهایتاً فصل ششم با عنوان "آموخته های یک فیلمساز" با بخش هایی چون ناطق و موسیقی، دنیای سانتینیکتان، تئاتر و فیلم، رنوار و دسیکا، درباره پاترپانچالی، گفتگو و تصویر، جزئیات مشاهده و تنهایی و گوشه نشینی به مطالب این کتاب پایان می دهد. فیلمشناسی رای و جوایزی که تاکنون دریافت کرده آخرین بخش از این کتاب است که به عکس هایی سیاه و سفید از این فیلمساز و مجموعه آثارش مزین شده است.  

کد خبر 552579

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha