خبرگزاری مهر - گروه استانها: از شهرستان قلعه گنج در جنوب کرمان به عنوان پایلوت اقتصاد مقاومتی یاد میشود و از چندین سال قبل با انتخاب معینهای اقتصادی سعی شد محرومیت از این روستا رخت بربندد اما هنوز روستاهای بسیاری در این منطقه با محرومیتهای مختلف دست و پنجه نرم میکنند و از ابتداییترین امکانات نیز بی بهره هستند.
تانکر و تجهیزات زیر باران و تابش نور خورشید فرسوده شده است و مردم همچنان در انتظار یک جرعه آب بهداشتی هستند
از جمله این مناطق روستای «درزه» با ۷۰ خانوار جمعیت در ۱۵۰ کیلومتری مرکز این شهرستان است. ۳۰ سال قبل بود که تجهیزات انتقال آب از جمله یک تانکر و خط لوله کشی انتقال آب به روستاها در بالا دست این روستا راه اندازی شد اما از آن زمان تا کنون هیچ اقدامی برای راه اندازی این خط انتقال و تأمین آب روستا انجام نشده است.
تانکر و تجهیزات زیر باران و تابش نور خورشید فرسوده شده است و مردم همچنان در انتظار یک جرعه آب بهداشتی هستند.
وعدههای بی سرانجام محقق نشد
تنها منبع در دسترس برای تأمین آب شرب، بهداشتی و شست و شوی این مردم برکههای آب غیر بهداشتی هستند که هم برای استفاده دامها مورد استفاده قرار میگیرند و هم زنان روستا اذان صبح با ظرفهایی که بر سرمی گذارند پس از طی کردن دو کیلومتر راه آب را برای شرب به خانههایشان میبرند.
سال ۹۹ بود که خبرگزاری مهر در گزارشی با عنوان «تأمین آب درزه از برکهها غیر بهداشتی / طرحی که نیمه کاره ماند» مشکلات مردم این روستا را مطرح کرد و بعد از آن موجی از وعدههای مختلف مسئولان وقت، مردم تشنه روستا را در بر گرفت اما این موج پس از گذشت سالها فروکش کرده و مردم روستاها همچنان روزانه باید چند کیلومتر برای آوردن آب غیر بهداشتی به روستا طی کنند.
محمد یکی از ساکنان این روستا میگوید: چند سال قبل پس از مطرح شدن مشکل آب این روستا مسئولان برای سرکشی و رفع مشکل به درزه آمدند و قولهای زیادی دادند و حتی عنوان شد تا پایان سال ۹۹ مشکل رفع میشود اما هیچ اقدامی نشد.
دولت مستعضفان به داد مردم درزه برسد
وی افزود: در این روستا ۳۰۰ نفر زندگی میکنند که به دلیل خشکسالی اکثر باغهای آنها خشک شدن و تعداد دامها نیز به شدت کاهش یافته است اگر مسئولان برای رفع مشکل مردم کاری نکنند جوانان از روستا میروند و دیگر امیدی به احیای روستا نخواهد بود.
وی عنوان کرد: در دولت قبل وعدههای زیادی شنیدیم که محقق نشد اما در دولت انقلابی سیزدهم همه امید ما به مسئولانی است که برای محرومان کار میکنند و امیدواریم در آستانه سفر رئیس جمهور به استان کرمان رفع مشکل آب این روستا هم در دستور کار باشد.
زهرا دیگر ساکن این روستا است که میگوید: ما حتی از خوردن آب سالم هم محروم هستیم و بسیاری از مردم دچار بیماریهای مختلف کلیوی و گوارشی شدهاند.
وی میگوید: هر روز صبح در دمای ۵۰ درجه و شرجی جنوب باید ظرفهای بزرگ آب را روی سرمان حمل کنیم تا بتوانیم آب مورد نیاز فرزندانمان را تهیه کنیم.
هر روز صبح در دمای ۵۰ درجه و شرجی جنوب باید ظرفهای بزرگ آب را روی سرمان حمل کنیم تا بتوانیم آب مورد نیاز فرزندانمان را تهیه کنیم
وی افزود: برکههای آب تا روستا چند کیلومتر فاصله دارند و دامداران هم از همین برکهها برای آبشخور دامها استفاده میکنند و حتی حیوانات وحشی هم از همین برکهها تغذیه میکنند.
وی با اشاره به غیر بهداشتی بودن این برکهها افزود: انتظار داریم ما هم بتوانیم حداقل از آب شرب سالم بهره مند شویم. هر با که مسئولان به این منطقه می آیند قولهایی میدهند اما عملی نمیشود و یادشان میرود دهها خانوار در این روزها در حال زندگی هستند.
سوال این است که چرا اعتبار طرح آبیاری روستا تأمین نمیشود؟
محمد علی از سالمندان روستا است که میگوید: چند بار به مرکز شهرستان و بخش رفتهایم هر بار مسئولان اداره آب میگویند اعتبار لازم برای رفع مشکل این روستا را نداریم! چطور در این کشور اعتبار برای آبرسانی به شهرهای بزرگ هستند و امکانات مختلف برای مردم مهیا میشود اما حداقل نیاز ما یعنی آب شرب بهداشتی اعتبار ندارد؟
وی از نمایندههای مجلس خواست با سفر به این روستا از نزدیک در جریان کم کاریهای صورت گرفته برای رفع مشکل آب شرب مردم قرار گیرند و ببینند چطور ۳۰ سال ما از آب بهداشتی محروم ماندهایم.
چطور در این کشور اعتبار برای آبرسانی به شهرهای بزرگ هستند و امکانات مختلف برای مردم مهیا میشود اما حداقل نیاز ما یعنی آب شرب بهداشتی اعتبار ندارد
وی گفت: درآمد اکثر مردم این روستا از یارانهها و اندک دامهای باقیمانده تأمین میشود و مردم محروم همیشه پای کار بودهاند و از مسئولان هم انتظار داریم بعد از سه دهه آب مورد نیاز ما را تأمین کنند.
وی افزود: ۳۰ سال قبل همزمان با احداث مجتمع آب مردم هم لوله کشی آب روستا را انجام دادند اما در حالی که خانهها لوله کشی شده است در این مدت حتی یک قطره آب در لولهها رها نشده است و ما آب چشمهها و برکهها را استفاده کردهایم.
چه کسی مسئول این عدم مدیریت است؟
وی گفت: چرا این همه اعتباری که برای احداث این مجتمع و لوله کشی روستاها و خانهها انجام شد رها، فرسوده و مستهلک شد؟ چه کسی مسئولان این عدم مدیریت است؟
حسیبه دیگر ساکن این روستا گفت: ۳۰ سال یک عمر است تمام این سالها هر روز آب برکه را به خانههایمان میآوریم و بعد از جوشاندن میخوریم.
یک کودک که آن سالها به دنیا آمده امروز جوانی است که خودش چند فرزند دارد در تمام این سالها اعتباری برای رفع مشکل وجود نداشت
وی افزود: یک کودک که آن سالها به دنیا آمده امروز جوانی است که خودش چند فرزند دارد در تمام این سالها اعتباری برای رفع مشکل وجود نداشت! از مسئولان در سطح کشور و از دولت و وزارت خانه میخواهیم به این روستا بیایند و از نزدیک دلیل این عدم مدیریت را بررسی کنند و مشکل ما را برای همیشه رفع کنند.
تلاش خبرنگار مهر برای صحبت با مسئولان مرتبط بی نتیجه ماند و امیدواریم در آستانه سفر دولت به کرمان مشکل ۳۰ ساله مردم محروم روستای درزه رفع شود.
نظر شما