دکتر محمدسرور مولایی در گفتگو با خبرنگار مهر، با اعلام این مطلب افزود: عمده تحقیقات حافظ شناسی در زمینه مسائل فنی شعر، تکنیک های زبانی و هنر وی در حکمت و عرفان و فلسفه بوده و کمتر به مسائل عینی تری که به درد مردم می خورد توجه شده است.
وی ادامه داد: در همه دنیا برای حفظ ارتباط با گذشتگان ادبی، مفاهیم آنان را قابل فهم می کنند اما متاسفانه ما همراه با گرایش های عمومی ایجاد شده همسو شده ایم و گذشته خود را معلق کرده ایم.
ما امروز به نشاط و امید احتیاج داریم و حافظ بهترین امیددهنده است چرا که در کل دیوان حافظ یک نقطه مایوس کننده هم وجود ندارد. حافظ در تنگدستی به همان اندازه بانشاط است که در گشاده دستی |
مولایی کاهش توجه جوانان را به مفاخر ادبی مایه تاسف دانست و گفت: یکی از دلایل آن گسستی است که به دلیل حجم بالای اطلاعات عرضه شده در جهان ایجاد شده است. کاهش مجال خانواده ها برای انتقال سنت ها به فرزندان و عوارض زندگی روزمره فاصله والدین را از فرزندان افزایش داده است. اما همین جوانان پس از گذر از یک مرز سنی خاص دوباره به سمت ادبیات کلاسیک گرایش پیدا می کنند. ما باید روی پایه های استوار ادبیات خود بایستیم و با جهان مبادله داشته باشیم. در خلاء امکان چنین دادوستد فرهنگی وجود ندارد.
این محقق ادبی و فرهنگی با تاکید بر اینکه حافظ خوانی مانع حرکت رو به جلو ادبیات نیست تصریح کرد: حافظ روشنفکرترین شاعر ایران است. چرا که در اشعار او نقد کوبنده، نقد ظریف، مبارزه اجتماعی و بحث درباره طبقات مختلف اجتماعی دیده می شود.
جوان ها با گرایشات مدرنی که دارند سعی می کنند حافظ و سعدی و مولانا را در قالب های تئوریک بگنجانند، غافل از اینکه نه تنها قالب وام گرفته شده، بلکه کالبد، از قالب بزرگ تر است |
این استاد دانشگاه برخی نوآوری ها را در حافظ شناسی مثل "حافظ به روایت کیارستمی" قابل تقدیر خواند و گفت: این نوآوری ها نشان می دهد که حافظ هنوز هم میدان مطالعاتی است. حتی اگر اهل ادب با آن موافق نباشند، قرائت حافظ نباید به 30 سال گذشته محدود باشد. کلاسیک ها باید به پیشروی ادبیات تن دهند و گمان نکنند شان ادیبان کاهش می یابد.
نظر شما