فيلم او تازه ترين ساخته رهبر قنبري حكايت تازه اي از انساني را به تصوير مي كشد.
ملاي روستايي دور افتاده تنها مرد خدا در 15 پارچه آبادي براي قبول امامت جمعه شهر دعوت مي شود. او مانده است تا در ميان مردمي كه مي شناسد با تمام مشكلات يك زندگي بدون حاشيه و زندگي در شهري كه نمي شناسد باتمام امكانات و ويژگي يك زندگي مطلوب كدام را انتخاب كند. اين اوست كه بايد تصميم بگيرد عافيت خود بطلبد يا نياز مردمش را برآورده كند. اما ملا مردي است با مشعلي در دست كه روشني را در دل تاريكي رهنمون مي سازد پس بايد بماند و با تمام مشكلات بسازد.
رهبر قنبري در اين فيلم بار ديگر به موحدان خود و داستانهاي زندگي مردم اين خطه توجه كرده است. شايد بتوان او را فيلمسازي دانست كه مي تواند فصل تازه اي از سينماي بومي را حداقل در منطقه اي خاص رقم زند.
گرچه داستان قابل توجه فيلم در كنار پرداخت عجولانه فيلمنامه صدي ديده است. داستان علي رغم شروع مناسب در نيمه راه به شدت كشدار مي شود ولي مي تواند در پايان بار ديگر خود را باز يابد و پاياني تاثير گذار را شكل دهد.
بازي هاي روان و بازيگراني مناسب نقش ها در جمله ويژگيهاي فيلم "او" است. ويژگي اي كه توانسته ضعف شديد صدا و نواقص چشمگيري كيفي تصوير را تلطيف كند.
آنچه بيش ازهرچيز در اين فيلم رخ مي نمايد مشكل صداست فيلمي كه براساس زبان آذري جان مي گيرد و تماشاگرش را با زيرنويس فارسي همراه خود مي سازد بيش از ديگر فيلم ها نيازمند صداي مطلوب است، اما فيلم او در اين زمينه به شدت دچار ضعف است بخشي نامطلوب سينماهاي كشورمان نيز اين ضعف را دوچندان مي كند.
به هر جهت مي توان فيلم او را خيلي موفق در روايت شرايط انساني دانست. فيلمي كه اگر كمي خوش شانس باشد مي تواند با مخاطب عام نيز ارتباطي مطلوب برقرار كند به شرط آنكه مخاطب راضي شود براي تماشاي فيلمي ايراني به سينما بيايد.
علي اكبر عبد العلي زاده
نظر شما