به گزارش خبرنگار مهر، پروفسور دنیس فری من با همکاری روزبه غفاری محقق ایرانی MIT و محقق اصلی این پروژه و الکساندر آرانیوسی دریافته اند این غشای tectorial به عنوان ساختاری ژلاتینی در درون بخش حلزونی گوش نسبت به تصورات گذشته دانشمندان از اهمیت بیشتر و حیاتی تری برای شنوایی برخوردار است.
به گفته دانشمندان این غشا می تواند به گونه ای گزینشی انرژی را به بخش های مختلف قسمت حلزونی گوش از طریق نوعی از امواج متفاوت منتقل کند.
روزبه غفاری محقق اصلی این پروژه از کمیته فناوری و علوم سلامتی هاروارد - MIT گفت: ما باید کلاس کاملا جدیدی از ابزار اندازه گیری روش های نانویی را ارایه می کردیم و حالا به دستاورد مهمی در این زمینه دست یافته ایم.
به گزارش مهر، برای بیش از نیم قرن است که گفته می شود درون بخش حلزونی گوش امواج صوتی به امواج بالا و پایین ترجمه می شوند و در قالب ساختاری سیر می کنند که غشای پایه نامیده می شود اما اکنون غفاری و تیم همراهش کشف کرده اند که نوع متفاوتی از امواج که درحقیقت موج سیرکننده ای بوده و از یک سمت به سمت دیگر سیر می کند نیز می تواند حامل انرژی صوتی باشد.
این موج متفاوت در راستای غشای یاد شده که مستقیما بالای سلول های حسگر منتقل کننده اصوات به مغز قرار دارند، حرکت می کند. اکنون این تصور می شود که این مکانیزم موج ثانویه نقش حیاتی در انتقال سیگنالهای صوتی به سلول های یاد شده داشته باشند.
این محقق ایرانی افزود: در طولانی مدت این دستاورد پزشکی می تواند ساختار سیستم های کمک شنوایی و کاشت حلزونی را متحول کند.
نظر شما