به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه ردینگ در انگلیس که نتایج تحقیقات خود را در مجله "نیچر" منتشر کرده اند، توانستند به مسئله تفاوت ها و شباهت های میان اصطلاحات موجود در یک زبان و زبان های دیگر پاسخ دهند.
این تحقیقات نشان می دهد واژگانی که بیشتر استفاده می شوند، تقریبا در تمام زبان های هند و اروپایی ریشه های خود را حفظ می کنند.
به این ترتیب در زبان هندی، واژه do ( عدد 2) همچنان که به طرف غرب پیش می رود، خود را حفظ می کند. این درحالی است که این اتفاق به ندرت در مورد اصطلاحات دیگر رخ می دهد.
همچنین در داخل این زبان تکامل اصطلاحات از این مکانیزم پیروی می کند.
این زبانشناسان با استفاده از چهار پایگاه اطلاعاتی در کشورهای یونان، روسیه، انگلیس و اسپانیا به این نتایج دست یافتند.
در این پایگاه های اطلاعاتی واژگان زبان های رومی، آنگلوساکسونی و اسلاوی ذخیره شده اند.
بررسی این پایگاه نشان داد که بسامد وقوع (میزان استفاده) به طور کلی میزان تکامل اصطلاحات را تعیین می کند.
درحقیقت زبان هایی که کمتر استفاده می شوند، بیشتر تغییر می کنند و واژگانی که بیشتر استفاده می شوند، در محدوده زمان و مکان کمتر تغییر می کنند.
در این خصوص این دانشمندان اظهار داشتند: "ما در نهایت شگفتی کشف کردیم که حداقل برای این چهار زبان، بسامد وقوع بالا ارتباط معکوسی با میزان تغییرات ریشه ها دارد."
نظر شما