به گزارش خبرنگار مهر، دکتر جعفر توفیقی - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در مقاله ای در همایش ارزیابی درونی دانشگاهها به شیوه های ارزیابی کیفی دانشگاه ها پرداخت.
وزیر پیشین علوم کشورمان در مقاله خود آورده است : آموزش عالی ایران با دو پدیده مهم در دوران بعد از انقلاب اسلامی مواجه شده است. اول عقب ماندگی تاریخی در توسعه کمی آموزش عالی ایران و دیگری رشد سریع جمعیت که باعث افزایش تقاضا برای ورود به دانشگاهها شد.
البته عوامل دیگری از جمله زمینه های فرهنگی جامعه و ضعف بازار کار برای دارندگان مدرک دیپلم نیز نقش مهمی در افزایش تقاضا بری ورود به آموزش عالی را ایفا کرده اند. مجموعه این عوامل موجب شد تا سیاست توسعه کمی آموزش عالی در رأس برنامه های وزارت علوم و دانشگاهها قرار گیرد.
راه اندازی دوره های شبانه، تأسیس دانشگاه پیام نور، دانشگاه جامع علمی کاربردی، تأسیس موسسات غیردولتی غیرانتفاعی و ... از جمله این سیاستها به شمار می آیند. نتیجه اینکه جمعیت دانشجویی کشور از حدود 150 هزار نفر در سال 1357 به حدود سه میلیون نفر در سال 1387 بالغ شده است.
بدون تردید توسعه کمی آموزش عالی، یکی از دستاوردهای ضروری، اجتناب ناپذیر و درخشان نظام بعد از انقلاب اسلامی به شمار می آید. البته سیاستهای توسعه کمی از ابتدا دغدغه کیفیت آموزش عالی را به همراه داشته است و با افزایش جمعیت دانشجویی و تنوع بخشی به سیستمهای آموزش عالی این دغدغه جدی تر شده است. تا اینکه در برنامه سوم توسعه کشور به مقوله ارزیابی و اعتبار سنجی دانشگاه توجه و وزارت علوم موظف شد تا به کمک نهادها و انجمنهای علمی این وظیفه مهم را برعهده بگیرد و عملیاتی کند.
به گزارش مهر، توفیقی در ادامه آورده است: در قانون بودجه سال 1379 نیز اعتباری بدین منظور در نظر گرفته شد و با تشکیل شورای مرکزی ارزیابی درونی در وزارت علوم، مسئولیت عملیاتی کردن این کار بر عهده سازمان سنجش آموزش کشور واگذار شد که تا سال 1384 حدود 500 گروه آموزشی طرح ارزیابی درونی را آغاز کردند.
بدیهی است تداوم این روند و نهادینه کردن آن در ساختارهای ملی و دانشگاهی و تکمیل آن با ارزیابی بیرونی می تواند زمینه های تضمین کیفیت آموزش عالی ایران را فراهم کرده و امکان رقابت آن را در شرایط بین المللی فراهم کند.
نظر شما