به گزارش خبرگزاری مهر "انستیتو سیاست خاور نزدیک واشنگتن" در تحلیلی نوشت: هم اکنون دولت و وزارت خزانه داری آمریکا بسته جدیدی از تحریمهای یکجانبه را علیه ایران اعلام کرده اند که در صورت نبود این اهرم، سیاستگذاران با دو گزینه روبرو هستند: اینکه از اقدام نظامی استفاده کنند یا اینکه یک ایران هسته ای را تحمل کنند.
"متیو لویت" نویسنده این مطلب ادعا می کند: تحریمهای اقتصادی هدفمند محکم ترین ابزار غیرنظامی برای تغییر رفتار ایران هستند . اما سیاستگذاران نباید بین تحریم، دیپلماسی و اقدام نظامی یکی را انتخاب کنند. هر کدام از اینها به خودی خود نمی تواند این مشکل را حل کند. با این وجود تحریمهای اقتصادی و اجماع دیپلماتیک بین المللی با حمایت گزینه های متعدد نظامی(به طور مثال حضور قدرتمند دریایی در خلیج فارس) همگی با هم موثرترین گزینه برای برخورد با موضوع هسته ای ایران است.
در بخشی از این مطلب آمده است : رسیدن به اجماع بین المللی برای تحریمهای چندجانبه امری دشوار است. تاکنون دو قطعنامه تحریمها برای تغییر رفتار ایران شکست خورده است. برای آنکه این تحریمها موثر افتد و به منظور کاهش احتمال اقدام نظامی، قطعنامه های بعدی باید بانکها و شرکتهای بیشتر ایران را که وابسته به سپاه پاسداران هستند به ویژه کسانی که در بخشهای مهم و حساس نفت و گاز ایران فعالیت می کنند، هدف قرار دهند.
به ادعای نویسنده، هر چند تحریمهای چندجانبه بهتر هستند، اما تحریمهای یکجانبه و منطقه ای نیز بسیار موثرخواهند بود . علاوه بر تحریمهای بالقوه اتحادیه اروپا، دولتهای آلمان و فرانسه به شرکتهای خود توصیه می کنند تا در ایران سرمایه گذاری نکنند.
در پایان این مطلب ادعا شده است: یک راهبرد موثر برای ایران باید شامل چماق و هویج باشد. غرب باید در ازای همکاری کامل ایران مشوقهایی را به آن بدهد و به تحریم خود علیه این کشور ادامه دهد. تحریمها دیپلماسی را تضعیف نمی کند، بلکه یک اهرم دیپلماتیک ایجاد می کند.
نظر شما