خبرگزاری مهر، گروه استانها: کرمان آرام، سرزمین شهره به مهمان نوازی، در روز چهارشنبه میهمانان زیادی را از سراسر کشور و حتی کشورهای دیگر به خود فراخوانده بود که با حادثه‌ای تلخ هم میهمانان و هم صاحب خانه عزادار مصیبتی بزرگ شدند.
جمعیتی پرشمار از راه‌های دور و نزدیک آمده بودند تا در سالگرد غیور مرد شهیدشان، حاج قاسم سلیمانی شرکت کرده و با عزاداری بخشی از بار غمشان را سبک کنند.
کرمانی‌های مردم دار و مهربان، صبور و آرام در حال پذیرایی از سوگواران سردار دل‌ها بودند که ناگهان عملیاتی کور از سوی سنگدلانی متوحش، به جان‌های عزیز زنان و کودکان و مردان و جوانان تاخت و دل‌ها را پر از خون کرد.
به کدامین گناه این عابران به خاک و خون کشیده شدند؟ خردسالان دیروز چه تاوانی را باید پس می‌دادند که چنین فرشته وار با بال‌های خونین از زمین کرمان پر کشیدند؟
در حادثه دیروز تنها مسیر گلزار شهدای کرمان غرق خون نشد، بلکه جگر تک تک مردم کرمان، اهالی استان و ملت ایران آتش گرفت و خونین شد و سوخت.
حال ما اکنون چنین است، جگرسوخته هایی که اشک‌هایشان بند نمی‌آید و ناله‌هایی که از گوشه گوشه شهر کرمان در محله‌ها به گوش می‌رسد.
مادران و پدرانی که برخی خود مجروح شده‌اند اما هراسان و نگران در بیمارستان‌های شهر به دنبال ردی از عزیزانشان می‌گردند، برخی برای شناسایی پیکرهای به خون کشیده شده رفته‌اند و بعضی هنوز امید دارند اسمی از گمشده خود بیابند.
شهر من، من به تو می اندیشم… به مصیبت جانکاهت، به سینه سوخته و گریبان پاره پاره ات، به پیکرهای خونینی که به آغوش کشیدی و آهی که از اعماق دلت برآوردی و جهانیان را در بهت فرو بردی.
کرمان، دیار سختی کشیده کریمان، گویند که بر روی زمین نیست چو کرمان جایی، کرمان دل عالم است و ما اهل دلیم / نه … کرمان دل عالم است و اکنون دل عالم خون است.
و مادر صبورم ایران، دامن پاکت برای داغ تازه ای سیاه پوش و سوگوار شده است و بار دیگر شهادت جان‌های عزیزانت تسلیت باد.
مردم ماتم زده و مصیبت دیده کرمان جمعه پیکرهای عزیزانشان را به خاک می‌سپارند و همچنان که خانواده‌های مجروحان و مصدومان در انتظار بهبودی عزیزانشان هستند، همگی یک خواسته دارند و آن هم شناسایی و مجازات عوامل این ترور دهشتناک و این حادثه ناگوار و تلخ است.
نظر شما