با گذشت چند سال ازتشکیل این کانون و برگزاری گردهمایی مربیان، امروز کمترعلاقمند به فوتبالی را می توان یافت که از وجود چنین تشکلی با خبرباشد یا اگرهم بدانند که مربیان فوتبال ایران دارای کانونی با این نام هستند قطعا از چند و چون فعالیت، اهداف و دستاوردهای آن بی خبر است.
مهرماه سال 80 فکرتشکیل کانون مربیان فوتبال ایران در ذهن مجید جلالی شکل می گیرد. کانون تشکیل می شود و 2 ماه بعد پروانه آن درسازمان شرکت ها به ثبت می رسد . با گذشت 5 سال از آغاز به کاراین کانون جزجلساتی که هر دو هفته یکبار در شهرداری منطقه 9 برگزارمی شود، هنوز فعالیت خاصی از سوی این کانون صورت نگرفته است.
حدود شش سال پس از تاسیس کانون مربیان فوتبال ایران و یک سال پس از آنکه مدت زمان فعالیت اعضا هیئت مدیره کانون قانونا به اتمام رسیده بود اعضا مجمع چهارشنبه شب گردهم آمدند و از بین خود 5 نفر را به عنوان اعضا جدید هیئت مدیره انتخاب کردند تا این پنج نفرکانون ازهم گسسته مربیان را به هم پیوند بزنند و در جهت اهداف مورد نظر گام بردارند.
مجمع عمومی کانون مربیان فوتبال ایران پس از مدتها چهارشنبه شب تشکیل جلسه داد. سالن پربود از مربیان جوان، مربیان میان سال و مسن. اما شناخته شده های این جمع از شمار انگشتان دو دست هم کمتر بود.
احمد طوسی، احمد خداداد، محمد مایلی کهن، مجید جلالی، بهمن فروتن، مجید صالح، حسین آبانگاه، فرهاد کوچک زاده، وحید امیریو و... باقی برای ما ناشناسند و حداقل اگر آشنا باشند در لیگ برتر و دسته اول تیم ندارند. اینجا با خود گفتیم پس علی پروین کو؟ حجازی کجاست؟ فیروز کریمی چرا اینجا نیست؟ علی دایی را خبرنکرده اند؟ ... مگراینها مربیان فوتبال ما نیستند؟ مگراینجا کانون مربیان نیست؟ پس اگرهستند، چرا درجمع مربیان کانون نیستند؟!
شاید بهتربود نام اینجا را می گذاشتند کانون مربیان جوانی که تشنه آموختن هستند وهنوز تن شان به فوتبال نتیجه گرا و علم گریز آلوده نشده است. شاید بهتربود مقابل درب سالن می نوشتند "کانون مربیان بازنشسته"، آخر از بین اسم و رسم دارهای سالن فقط مجید جلالی تیم دارد که اوهم تا همین یک ماه پیش بیکار بود!
هرچه بود این جمع از آنچه درفوتبال ما می گذشت دور بود و می خواست که دور بماند. ما همین را به فال نیک می گیریم و امیدوار به سلامت ماندن این جمع که تعدادشان بیش از 104 نفر بود می مانیم و مثل همه آنها آرزو می کنیم که روزی سالنی بزرگتر برای گردهمایی مربیان فوتبال ایران در نظر گرفته شود و جا برای سوزن انداختن نباشد. این روز دور نیست و حتما می رسد.
این فوتبال سیاه و خاکستری
فوتبال ما زیباست؟ هر که بیرون از گود باشد حتما با کمی مکث جواب مثبت می دهد اما آنها که دستی بر آتش دارند و می دانند درفوتبال چه می گذرد تمام حرف هایش سیاه و خاکستری است و امیدشان این است که روزی این دلمشغولی شیرین هم فقط برای خودش و نه جذابیت های کاذبش زیبا شود .
کانون مربیان خوب است
اینها مخلص کلام مربیانی بود که داوطلب حضور در هیئت مدیره کانون مربیان بودند و جمع شان به 18 نفر می رسید. بهمن فروتن یکی از همین مربیان بود. او مثل همیشه شیرین حرف زد . او راست می گفت و اشاره ای درست داشت که مربیان فوتبال ما باید همسو باشند برای دستیابی به هدفی مشترک. او درست می گفت که کانون خوب است چون جمع مربیان گردهم می آیند و ابراز امیدواریش از اینکه باید کانون مربیان به فوتبال ایران شکل بدهد هم نیک بود.
کتک می خوری و تشویق می شوی
عبدالعلی چنگیز هم یکی دیگر از نامزدهای هیئت مدیره بود. او اشاره می کرد به درد مشترک مربیان فوتبال و تاکید داشت به اینکه بدون هم فکری و خرد جمعی (این یکی را کاش نمی گفت) راه به جایی نمی بریم. چنگیز ازعشقش گفت و اینکه در فوتبال هم کتک می خوری و هم تشویق می شود. چه دلپذیراست عشق به فوتبال همانطور که چنگیز از آن می گفت و دوست داشت که باشد.
آمده تا فدایی شود
مجید صالح، فرهاد کوچک زاده و حسین آبانگاه هم آمدند، حرف زدند. به اعضا مجمع از دغدغه هایشان گفتند و اینکه باید در فوتبال ما که به راحتی حق مربیان خورده می شود یک جایی باشد که حقوق ضایع شده آنها را زنده کند. آبانگاه که خود را فدایی مربیان فوتبال خواند و آمادگی اش را برای زدودن تاریکی از فضای تیره فوتبال ایران اعلام داشت.
گفتیم که این عزیزان آمدند، حرف زدند نقطه نظرات خود را بیان کردند پس از آنها یک به یک نوبت به دیگر کاندیداها رسید که به ترتیب نام آنها را بر می شماریم. حبیب اکبری، غلامرضا قلی پور، وحید امیری، محمد منتظری، ابوالقاسم عارفیان، حسین صالح، ابراهیم قاسمیان، فرشید طهماسبی، کوروش حسین زاده، اصغر طاهریان، حمیدرضا زحمتکش و مجید جلالی.
تاریک ترین دوران فوتبال
مجید جلالی به عنوان آخرین داوطلب حضور درهیئت رئیسه کانون مربیان فوتبال ایران برای حاضرین صحبت کرد. او گفت: وضعیت فوتبال را همه می دانیم، مشکلات آن را با تمام وجود احساس کرده ایم و به خوبی می دانیم که نیازبه کمک دارد. امروز فوتبال تاریک ترین دوران خود را می گذراند. مسلئه تعلیق فوتبال ایران، تدوین اساسنامه، فضای ناسالم ورزشگاه ها و...
جلالی با تاکید بر اینکه فوتبال ایران نیاز به کمک دارد از مربیان خواست با تلاش خود وضعیت آن را سروسامان دهند. او همچنین ازهمه حاضرین درمجمع کانون مربیان فوتبال ایران خواست که هرچه در چنته دارند برای برطرف ساختن مشکلات فوتبال کشور صرف کنند. او درخاتمه از احمد طوسی، احمد خداداد و محمد مایلی کهن خواست برای کمک به فوتبال کشور خود را کاندیدای حضور درانتخابات هیئت رئیسه کانون مربیان فوتبال ایران کنند.
ازبین آنها فقط طوسی درخواست جلالی را پاسخ مثبت گفت و مایلی کهن و خداداد به دلیل مشکلات و گرفتاری های شخصی از حضور در انتخابات عذرخواستند.
کارکانون مربیان فقط عرضه سی دی و آموزش نیست
احمد خداداد درجلسه چهارشنبه شب به خواست مجری برنامه دقایقی برای حاضرین صحبت کرد. خداداد ابتدا گفت که مشغله کاری به وی اجازه حضور در هیئت رئیسه کانون مربیان را نمی دهد و در ادامه اشاره کرد به اینکه هدف از تشکیل کانون مربیان فقط توجه به مقوله های آموزشی نیست و باید مسائلی کلان تر ازاین دغدغه اعضا هیئت رئیسه باشد. او همچنین ازحضارخواست که تاریخ انتخاب یک ماه به تعویق بیافتد تا ضمن حضورمربیان مطرح درانتخابات در اساسنامه کانون مربیان نیز تغییراتی ایجاد شود.
5 نفر انتخاب شدند
پس از حضور نماینده وزارت کشور کار رای گیری آغاز شد. از زمان توجیه کردن اعضا مجمع تا وقتی که آخرین رای خوانده شد چیزی درحدود یک ساعت به طول انجامید. رای گیری تمام شد. مجید جلالی با 94 رای اول، مجید صالح با 63 رای دوم، عبدالعلی چنگیز با 60 رای سوم، بهمن فروتن با 54 رای چهارم و احمد طوسی با 47 رای پنجم. حسین صالح و حسین آبانگاه نیز به ترتیب با 35 و 33 رای به عنوان اعضا علی البدل هیئت رئیسه کانون مربیان فوتبال انخاب شدند. در این بین کوروش حسین زاده نیز به عنوان بازرس هیئت رئیسه انتخاب شد.
رای گیری تمام شد. حالا کانون ماند و یک هیئت رئیسه جدید که می خواهد تحول ایجاد کند. آینده بسازد و فوتبال را نجات دهد، آیا می تواند؟!
نظر شما