قیصر حقیقت شعر انقلاب را ثابت کرد / برخی می‌خواستند او را مصادره کنند

به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این مراسم محمدرضا ترکی - شاعر و پژوهشگر - قیصر امین پور را شاعری عمیقاً حوزوی (وابسته به حوزه هنری) توصیف کرد و گفت: قیصر تا روز آخر عمر حوزوی بود و با اینکه در دوره ای کوتاه و مقطعی از حوزه هنری فاصله گرفت، این دوری گزیدن به دلیل رفتاری اداری بود که در یک دوره از عده ای از مجموعه اداری حوزه سر زد و او را رنجاندند. او تا آخرین لحظه های عمرش همچنان بر آرمانهای خودش پابرجا بود و به مشی و مشربی که سرمنشا آن حوزه هنری بود، پابرجا ماند.

وی با اشاره به موضع گیریهای مختلف درباره گرایشات فکری قیصر امین پور پس از مرگش، افزود: برخی همیشه این سوال را مطرح می کردند که آیا شعر انقلاب حقیقت دارد و اصلا چنین چیزی وجود دارد یا نه؟ باید گفت که قیصر با مرگش به این سوالات جواب داد؛ به عبارت دیگر ابراز احساسات توده های مختلف مردم به مرگ این شاعر، برهانی بر وجود چنین مفهوم و جریان ادبی در جامعه ماست و مرگ قیصر نشان داد که مردم چقدر به این شعر اهمیت می دهند.

وی شرکت گسترده مردم در مراسم تشییع جنازه امین پور و استقبال اقشار مختلف مردم را از شعر او در ایران بی سابقه خواند و اضافه کرد: قیصر تنها یک شخص نبود. او پدیده ای بود که نشان داد جریانی در ادبیات، شعر و هنر ما وجود دارد که همچنان پایدار است. به همین خاطر هم بود که خیلی ها سعی کردند قیصر را مصادره به مطلوب کنند و ویژگی هایی در شعر او بود که به این کارها راه می داد.

اسماعیل امینی - شاعر - نیز در سخنانی با اشاره به برخی انتقادات از شعر قیصر امین پور، گفت: برخی دوستان شبه روشنفکر ما در فاصله مرگ این شاعر تا همین حالا، با طرح سوالاتی از این دست که اصلاً شعر به چه کار می آید و الان چه وقت شعر گفتن است؟ می خواستند بگویند که شاعر امروز وظیفه اش پرداختن به معنویات نیست بلکه مسائل مادی و زیستی انسان مهمتر از چیزهای دیگر است و با این حرفها می خواستند جایگاه قیصر را خدشه دار کنند.

وی افزود: اگر هنر در گونه های مختلفش به اصلی ثابت پیوسته باشد، رشد می کند و این اصل ثابت برای شاعر شیعی، پیوستن به اهل بیت و ائمه اطهار(ع) است که مستحکم ترین و قابل اتکاترین پایگاه فکری است و این گونه هنرمندان اند که در مقابل طوفان حوادث مقاومت می کنند. قیصر نیز از این جمله بود.

این شاعر اضافه کرد: متاسفانه اگر مجامع شبه روشنفکر و دشمنان ما، شاعر را معرف مکاتب الحادی می خواهند، از آن طرف دستگاه های رسمی هم شاعران مستقل را تحمل نمی کنند و تنها زمانی از شعر شاعر استفاده می کنند که به نفع ایده های سیاسی شان باشد. در واقع آنها در کوران حوادث فراموش می کنند که خادم فرهنگ اند نه ارباب و سیاستگذار آن. باید به این افراد و نیز رسانه ها یادآوری کرد که هنر شاعری اصلاً محصولی زود بازده و کالایی انتفاعی نیست.

احمد نادمی - شاعر - نیز در سخنانی واکنش مردم و همچنین خواص را به مرگ قیصر امین پور، اتفاقی عظیم خواند و گفت: به کدام هنرمند ایرانی تاکنون به این اندازه با رویکرد ملی نگریسته شده است؛ آن هم بدون برنامه ریزی و هماهنگی های قبلی. حال آنکه قیصر روابط عمومی خوبی هم نداشت و اساساً بسیار کم در محافل و کنگره های شعر شرکت می کرد. اما باید گفت مردم قیصر را می شناختند و شعر او را زبان خود می دانستند و این شعرها در ذهن جامعه رسوخ کرده است.

وی خاطرنشان کرد: قیصر صدای زیبای انقلاب بود و درد مردم را می گفت و به همین خاطر با استقبالی حقیقی روبرو شد. 

در این مراسم شاعرانی چون محمدحسین نعمتی، سعید بیابانکی، آرش شفاعی، علی داوودی، خلیل عمرانی، جواد سلطانی، محمود حبیبی و داریوش حسینی و... اشعاری را به یاد قیصر امین پور خواندند.