به گزارش خبرنگار پارلمانی مهر، بر اساس ماده واحده این لایحه موافقتنامه بین المللی روغن و کنسرو زیتون مورخ 9/2/1384 هجری شمسی (برابر با 29 آوریل 2005 میلیادی) مشتمل بر چهل و هشت ماده و سه پیوست (به شرح پیوست) و بالحاظ اعلامیه توضیحی زیر تصویب می گردد و به دولت اجازه تودیع اسناد آن داده می شود.
بر اساس تبصره این لایحه ، جمهوری اسلامی ایران خود را ملتزم به ترتیبات موضوع مواد 23 و 37 موافقتنامه در خصوص ارجاع هر گونه اختلافی که از طریق مذاکره حل و فصل نشود، به داوری نمی داند. ارجاع اختلاف به داوری صرفا در صورت رضایت کلیه طرف های اختلاف و با رعایت قوانین و مقررات مربوط ممکن می باشد.
در تبصره 2 این لایحه که از سوی مجلس به آن الحاق شد آمده است: تغییرات و اصلاحات پیشنهادی موضوع بند 2 ماده 43 و مفاد ماده 48 این موافقتنامه پس از تصویب مجلس شورای اسلامی مطابق با اصل 77 و با رعایت مفاد اصل 139 قانون اساسی لازم الاجرا می باشد.
برداشت دولت جمهوری اسلامی ایران از مقدمه موافقتنامه یاد شده این است که برخی از ارقام گیاه زیتون جزء ذخایر ژنتیکی و بومی کشور ایران نیز می باشد و ایران یکی از مناطق کشت زیتون است.
نظر شما