خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب: این کتاب در شش فصل "ماقبل تاریخ"، "ورود ایرانیان"، "شرق ضد غرب"، "غرب ضد شرق و عکس العمل مشرق"، "پارتیان" و "توسعه تمدن ایرانی" گذشته مادها و پارسیان را که نخستین شاهنشاهی جهانی را تشکیل دادند تشریح کرده است.
در عهد باستان محوطه ای که اقوام ایرانی الاصل - یعنی آنان که جزوی از قسمت شرقی خانواده بزرگ هند و اروپایی بودند - در آن سکونت داشتند، بسیار پهناور بود. ایرانیان از شط فرات تا آسیای غربی و مرکزی و حتی سرحدهای چین و از روسیه جنوبی تا مصب شط سند را اشغال کردند. پارسیان و مادها، سگزیان و سرمتها، خوارزمیان، سغدیان و بلخیان، کوشانیان و سکاییان، هفتالیان و ساکنان واحه های ترکستان چین، اقوام ایرانی بودند که در اعصار مختلف ممالک خود را تشکیل دادند، تمدنهایی برای خود به وجود آوردند و هنر خویش را طرح ریخته و پرورش دادند.
این اقوام ایرانی که بخشی از آنان خانه نشین و بخشی دیگر بدوی و متحرک بودند جهان قدیم را سه قسمت کردند : خود آنان مرکز را اشغال نمودند و بدین وسیله مغرب - یعنی تمدنهای سامی و یونانی و رومی - را از شرق اقصی یعنی چین و هند جدا ساختند. بنابراین به سهولت می توان به اهمیت وظیفه میانجی گری که اقوام ایرانی در تماس و نزدیکی بین فرهنگهای غربی و شرقی و همچنین در توسعه تمدن جهانی داشتند پی برد.
مولف در این کتاب کوشیده است ایران را از حدود 15 هزار سال قبل از مسیح تا حمله عرب شرح دهد. وی دست خواننده را می گیرد و به درون غارها، اعماق طبقات زیرزمینی، بالای تپه ها و پشته ها می برد و فرهنگ و تمدن اقوام و ملل - ایرانی و غیر ایرانی - را به او نشان می دهد.
ویژگی دیگر کتاب حاضر آن است که تنها به ذکر پادشاهان و جنگهای آنان قناعت نکرده است بلکه در هر مبحث از ادیان، هنرها، ادبیات و علوم، زندگانی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی هم بحث می کند.
نظر شما