اخلاق و انتخابات 2 مقوله ای هستند که به دلیل تاثیر عمیق و متقابلی که بر یکدیگر دارند، دارای پیوندی قابل مطالعه و بررسی هستند و این یادداشت کوتاه تنها در پی طرح مساله و ابعاد آن است. تاکنون بسیار شنیده ایم که کاندیداها و هواداران یا مخالفان آنها باید «اخلاق انتخاباتی» را رعایت کنند. این حرف درست و توصیه ای مشفقانه ، اما ناتمام است.
بخش دیگر مساله که باید به آن افزود لزوم رعایت اخلاق از سوی انتخاب کنندگان و بخش مهمتر از آن دو ، التزام به اخلاق از سوی برگزارکنندگان انتخابات است. این سه را می توان اضلاع مثلثی دانست که بدون هیچ یک از آنها ، 2 ضلع دیگر، حتی اگر هم باشند، موثر نخواهند بود. واقعیت آن است که تمایلات مردم (به عنوان صاحبان رای) و نوع انتخاب آنها نیز تاثیر عمده ای بر رفتار کاندیداها بر جا می گذارد.
اگر بلوغ و رشد انتخاباتی انتخاب کنندگان چنان باشد که رفتار تبلیغاتی داوطلبان را فارغ از هیجانات و احساسات مقطعی ارزیابی کنند، اگر وعده های بزرگ ، ناشدنی و بی ارتباط با نمایندگی مجلس را نشانه ای از عدم صداقت (یا حداقل ناآشنایی با ماموریتی که به عهده خواهند گرفت) تلقی کنند و اگر ریخت و پاش ها (و از جمله شام و ناهارهای انتخاباتی) امتیازی منفی محسوب شود، دیگر کسی به خود اجازه نخواهد داد با چنین اقداماتی به فرهنگ ملی اهانت کند. این ما، رای دهندگان هستیم که با انتخاب افراد، در واقع روش تبلیغ و عملکرد آنان را هم تایید کرده ایم.
سخنان رهبر معظم انقلاب در سفر به دارالعباده یزد برخاسته از نگاهی آسیب شناسانه در همین باب بود. ایشان ، افزون بر توصیه هایی که مانند همیشه به دست اندرکاران و داوطلبان انتخابات داشتند، این بار تاکید بیشتری بر وظایف انتخاب کنندگان نیز نشان دادند و به مردم هشدار دادند که نباید تحت تاثیر تبلیغات پرحجم ، رنگارنگ و نادرست قرار گیرند. رهبر فرزانه به درستی تصریح فرمودند کاندیداهایی که در نهایت و پس از تایید شورای نگهبان در چرخه انتخابات قرار می گیرند، حتما دارای صلاحیت های حداقلی هستند، اما مردم نباید به حداقل ها اکتفا کنند.
انتخاب بهترین ها (اصلح) از میان کسانی که صالح شناخته شده اند، وظیفه ای است که صاحبان حق رای باید به عهده بگیرند. به عبارت دیگر، مشارکت گسترده در انتخابات بخشی از وظیفه ملی و انقلابی ماست. بخش دیگر آن که اهمیت کمتری از اصل مشارکت هم ندارد انتخاب آگاهانه است. آنچه مجلسی متناسب با شان این ملت بزرگ به وجود خواهد آورد، ترکیبی از مشارکت گسترده و انتخاب آگاهانه است.
برای تحقق چنین انتخابی ، مشورت با نخبگان و اهل صلاح و سداد و نیز عنایت به نظرات احزاب و تشکل های مورد اعتماد، البته مفید و لازم است ، اما ما را بی نیاز از عزم ملی بر هوشمندی و استوار ساختن هر رای بر تحقیق و نکته سنجی نمی کند.باید باور کرد که هر یک رای دارای چنان حرمتی است که نمی توان به آسانی آن را در اختیار دیگری گذاشت. از هم اکنون باید با دقت تمام ، رفتار و گفتار کسانی را در نظر گرفت که می خواهند سرنوشت آینده ایران ، جمهوری اسلامی و فرزندان ما را تعیین کنند. آنان که از هم اکنون که به رای ما نیاز دارند، قانون و اخلاق را نادیده می گیرند، چگونه خواهند توانست پس از ورود به خانه ملت و به دست گرفتن قدرت ، به قانون و اخلاق بیندیشند؟!انتخاب اخلاقی ما اخلاق انتخاباتی را شکل خواهد داد.
-----------------------------
منبع: روزنامه جام جم 20 دی 1386
نظر شما