به گزارش خبرنگار مهر در مشهد، چه حال غریبی دارد این شهر در روزهای محرم غریب تر از همه شهرهای ایران. وقتی از خیابان های منتهی به حرم مطهر عبور می کنی تابلوهای بزرگ با زمینه سیاه رنگ و قلم های سرخ نوشته "امام حسین (ع) نماد آزادگی و آزاد مردی است" .
اینها برایت فقط واژه نیست زمانیکه تمام این واژه ها را منتهی به حرم مطهر رضوی می بینی که راهی است به سوی دروازه های بهشتی مشهد به سوی حرم امام رضا(ع).
وارد حرم که می شوی نقارها دیگر به صدا در نمی آید کبوتران حرم آرام گرفته اند دور تا دور گنبد و گلدسته های حرم را با پارچه های سیاه پوشانده اند.
به گفته خادم سرمه ای پوش حرم، سیاهپوشی حرم مطهر در آستانه دهه اول محرم با تعویض پرچم و پوشش ضریح مطهر انجام می شود و در غروب اولین روز از ماه محرم از بلندای سر درب نقاره خانه صدای "الله اکبر" در آسمان حرم اوج می گیرد.
مسافران قطارهای مقصد مشهد هیچ گاه روز عاشورا و صحنه عبور دسته های عزادار را از زیر پل طبرسی فراموش نخواهند کرد، صحنه ای با شکوه و سیل جمعیت یکدست سیاه پوشی که به سمت بارگاه منور رضوی روانه می شوند.
وقتی روی پل طبرسی و روبروی گنبد طلایی حضرت می ایستی گهگاه نماد دست علمدار کربلا را می بینی که پارچه های سبز و رنگی به آن بسته شده دستی که تا آسمان قد کشیده و حاجت ها را به دعا می نشیند.
با سیل جمعیت که همراه شوی اولین چیزی که توجهت را جلب می کند میدان شهیدان گمنام (چهارراه مقدم) است خیمه هایی که در وسط میدان با رنگ های سیاه و سفید، چشمان مادران و زنان و دختران را به غریبی زنان کربلا خیس می کند و مجسمه اسبی که سر به زیر انداخته و دور تا دور میدان هم، چهره قاب شده شهدای شهر زیر نور چراغ های سبز و قرمز نمایان است.
با دسته های سینه زنی حرکت می کنی، یک گروه تعزیعه خوانی که هر سال از کاشمر به مشهد می آیند در حال اجرای برنامه هستند مردی با کلاه خود قرمز و دیگری که پارچه سبزی روی صورتش انداخته، همه مردم به تماشا ایستاده اند.
آن سوتر گهواره ای نمادین روی دستان پسربچه های پنج شش ساله سر می خورد و مادرانی که در پشت این گهواره حرکت می کنند و اشک می ریزند.
مردی با لباس بلند سراسر سفید چون کفن و با لباس مردان عرب جلو می آید کوزه ای را که در دست گرفته خم می کند و در پیاله های برنجی آب می ریزد آن سو تر نیز دور تا دور چادرهای سیاه رنگ مردم ایستاده اند و در هوای زمستانی دی ماه چای گرم می نوشند.
صفهای مرتب و منظم زنجیر زنی که آرام آرام به سوی حرم مطهر روانه می شوند صدای اذان ظهر عاشورا از گلدسته های حرم در صدای نوحه خوان طنین می اندازد دسته های عزادرای خودشان را برای اقامه نماز ظهر آماده می کنند.
وارد حرم امام رضا(ع) می شوی حلقه های منظم سینه زنی، هوای حرم را معنوی کرده است صدای نوحه خوان ها به گوش می رسد و جالب اینکه هر هئیتی از روستا و شهر کشور جمع شده اند و همه با هم و در کنار هم از هر نژاد و قوم و مذهبی یکدست و یکصدا در غم واقعه عاشورا عزاداری می کنند.
بعد از اقامه نماز جماعت ظهر، از حرم که بیرون می آیی خانه های اطراف دیگ های شله را بر پا کرده اند و نمازگزاران را به سفره های حسینی خود دعوت می کنند.
یاد حرف های حاج قربان علم ساز می افتی که می گفت: ظهر عاشورا این شهر ماتم زده می شود انگار! وقتی که با دسته های زنجیر زنی و سینه زنی آرام آرام به سمت حرم آقا می روی در غم این امام شریک می شوی!
او می گفت: مشهد مهد مراسم های عاشورایی بوده است در قدیم!
حرف حاج قربان را زیر لب زمزمه می کنی: حرم آقا همه عاشقان را از سراسر ایران با همه آئین هایشان دور خود جمع کرده! این جا عشق فقط آئین یکسان همه است.
روبروی حرم مطهر امام رضا(ع) می ایستی دست راست را روی سینه می گذاری و سلام می دهی، پرچم سیاه رنگ گنبد در لاجوردی آسمان تکان می خورد.
نظر شما