به گزارش خبرگزاری مهر، بر اساس اعلام دفتر اطلاع رسانی مرکز پژوهشها، دفتر مطالعات فرهنگی این مرکز طی گزارشی در پاسخ به درخواست امیررضا خادم، رئیس کمیته جوانان کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، ضمن بررسی نحوه نقش آفرینی نهادهای مسئول در این زمینه تصریح کرد که بیش از 16 سازمان و دستگاه اجرایی کشور در زمینه برنامه‌ریزی و اجرای امور مرتبط با اوقات فراغت فعالند، ولی به علت پراکندگی و ناهماهنگی فعالیت‌ها و نیز نا آشنایی با نیازهای نسل جوان، این دستگاهها با مشکلات عدیده‌ای مواجهند ضمن اینکه نوع و چگونگی ارتباط میان دستگاه‌های مختلف متولی اوقات فراغت نیز نامشخص است و در اساسنامه و شرح وظایف این دستگاهها تعریف درستی از آن به چشم نمی‌خورد و اگر چه، بعضی از برنامه‌ها در زمینه‌های اعتبار هزینه ای، فضا، امکانات و... مشترک است با این وصف در صورت وصول نشدن به موقع اعتبارات برنامه‌ها عملا اجرا نمی‌شوند.
مرکز پژوهشها با بیان این مطلب که هیچ انسان سالم و توانایی وجود ندارد که در تمام فصول و ایام سال به صورت مداوم کار کند یا اساسا کار نکند، در گزارش خود آورده که با توجه به این موضوع پدیده اوقات فراغت مطرح می شود کما اینکه در دیدگاه اسلام نیز بر تقسیم اوقات شبانه روز و در نظرگرفتن زمانی برای استراحت و تفریح و گذران وقت در کنار اعضای خانواده و نیز سفر تاکید شده است.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: میانگین ایام فراغت سالانه در ایران 90 روز و متوسط آن در سایر کشورهای جهان 80 روز است و این در حالی است که ساعت فراغت روزانه یک فرد ایرانی 42/5 ساعت و برای سایر مردم جهان حدود 5 ساعت است.
مرکز پژوهشها سپس به منظور جلوگیری از هرگونه پراکندگی و موازی کاری پیشنهاد کرد که تکالیف قانونی مشخصی به طور سالیانه در قانون برنامه و بودجه برای دستگاهها پیرامون اوقات فراغت در نظر گرفته شود.
این گزارش در بخش پایانی خود می افزاید: در حال حاضر اوقات فراغت افراد در تمام مقاطع سنی به دلیل ماشینی و صنعتی شدن کارها نسبت به قبل بیشتر شده و با این وصف بخشی‌نگری و ناهماهنگی دستگاهها موجب استفاده نادرست از همه ظرفیت‌های موجود کشور در این زمینه شده است.
نظر شما