به گزارش خبرگزاری مهر، ادیولوژیست فرنوش جاراللهی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان این خبر گفت: بر اساس آمارهای جهانی، از هر هزار کودک متولد شده 6 کودک به دلایل مختلف از جمله سوابق خانوادگی، عفونتها و همچنین داروهای مورد استفاده مادر در دوران حاملگی و ... به کاهش شنوایی دچار می شوند و از آنجایی که دوره کودکی دوره یادگیری زبان و مهارتهای شنوایی و به طور کلی مهارتهای ارتباطی نامیده می شود، اصلی ترین راه یادگیری از طریق سیستم شنوایی صورت می گیرد، لازم است جهت کاهش صدمات وارد شده به سیستم شنوایی کودک، اقدامات توانبخشی شنوایی هر چه سریعتر و حتی از بدو تولد برای کودک کم شنوا شروع شود؛ در غیر این صورت در سالهای بعد با بالا رفتن سن چنین کودکان، عوارض بعدی شامل مشکلات تحصیلی، مشکلات عاطفی، مسائل روانشناختی، مشکلات اجتماعی و شغلی ایجاد خواهد شد.
وی تاکید کرد: کاهش شنوایی های انتقالی که در اثر عفونتهای گوش میانی در کودکان ایجاد می شوند در صورتی که مزمن نشده و دوره ای کمتر از 6 ماه را پشت سر گذاشته باشند با درمانهای دارویی و یا جراحی بهبود پیدا می کنند، ولی کاهش شنوایی حسی - عصبی که می تواند از بدو تولد همراه کودک کم شنوا باشد، درمان طبی نداشته و درمان اصلی در این شرایط درمانهای توانبخشی است که در این گونه موارد اولین اقدام تجویز نوعی تقویت کننده صوتی ( سمعک) و یا پروتز کاشت حلزونی می باشد و لازم است پس از این مرحله اقدامات تربیت شنوایی در کنار آموزش های گفتار و زبان آغاز شود تا مهارتهای مختلف کودک مانند شناخت و درک صدا، درک گفتار از طریق سیستم شنوایی و در نهایت توانایی برقراری ارتباط صحیح اجتماعی برای وی میسر شود.
عضو انجمن علمی شنوایی شناسی ایران همچنین یاد آور شد: نتایج آخرین بررسی ها در زمینه نقش توانبخشی و اهمیت تربیت شنوایی در کودکان کم شنوا، در هفتمین کنگره سراسری شنوایی شناسی ایران که از 24 تا 26 اردیبهشت ماه جاری در تالار امام خمینی (ره) دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار می شود، ارائه خواهد شد.
نظر شما