به گزارش خبرنگار مهر، اتفاقات این روزهای تیم ملی باعث شده است اوضاع این تیم قبل از دیدار حساس و سرنوشت ساز با امارات خیلی مطلوب نباشد. جو نه چندان مساعد تیم ملی که به دنبال کنار گذاشتن علی کریمی از اردو و خداحافظی محترمانه با مهدی مهدوی کیا و رحمان رضایی آشفته تر از همیشه به نظر می رسد. اینها انگیزه کافی برای پرسیدن است، پرسیدن از اینکه چرا در چنین شرایطی حساس برخی ها برای رسیدن به منافع شخصی خود قصد زدن تیشه به ریشه منافع ملی دارند؟
اامیر حاج رضایی، کارشناس فوتبال کشورمان در پاسخ به این سئوال و حواشی که پیرامون تیم ملی به وجود آمده است، به خبرنگار مهر گفت: " بازی حساسی را مقابل امارات پیش رو داریم. باید کمتر از هشت روز دیگر در ورزشگاه آزادی به مصاف این تیم برویم. با این شرایط دوست ندارم با اظهارات خود تمرکز افرادی که در عرصه ملی فوتبال کشور مسئولیت دارند را به هم بریزم"!
این شروع گفتگویی ساده با امیر حاج رضایی است که در ادامه آن تاکید کرد: "وقوع چنین اتفاقاتی اطراف تیم ملی نیازمند یک کالبد شکافی اساسی است".
این کارشناس فوتبال همچنین نگرانی جامعه فوتبال و تمامی چند 10 میلیون ایرانی از آنچه که پیرامون تیم ملی مان می گذرد را به حق خوانده و افزود: "اختلاف ما با تیم ملی فوتبال امارات ریشه در فوتبال ندارد. ما اگر مقابل امارات پیروز شویم، فقط برای جام جهانی نیست و اینکه صدرنشین گروه مان می شویم. این یک پیروزی خاص است. به همین خاطر صلاح نمی دانم قضایای که اطراف تیم ملی می گذرد را عریان کنیم. بیان این مسائل در مقطع فعلی به سود فوتبال نیست".
به همین خاطر سکوت می کنیم و به تاکید امیر حاج رضایی " منتظر می مانیم پس از آنکه تیم ملی فوتبال مان از دور اول مسابقات مقدماتی جام جهانی صعود کرد به بررسی جامع حول این محور می پردازیم".
اما نمی شود از کنار مسائلی که در تیم ملی می گذرد به آسانی و بی تفاوت گذشت. بعد از کریمی و رضایی و غیبت سئوال برانگیز مهدوی کیا و هاشمیان معلوم نیست فردا چه می شود؟ فردا روزی که با امارات بازی داریم معلوم نیست با چه ترکیبی به میدان می رویم. آیا به راستی کنار گذاشتن یک بازیکن تاثیر گذار چون علی کریمی با آن سابقه ملی در مقطع زمانی فعلی درست بود؟
حاج رضایی با اشاره به اینکه "نمی توانیم و بلد نیستیم عقیده مخالف را تحمل کنیم"، پاسخی جامع به این سئوال داد و اضافه کرد: " باید عقیده مخالف را تحمل کنیم. همه افراد که یکسان حرف نمی زنند. گاهی اوقات مخالفت منصفانه به نوعی حمایت است. چطور می شود بازیکنی با پیشینه علی کریمی در تیم ملی چشم بسته از تیمی که سال ها در آن بازی کرده است، انتقاد کند؟ باید جوانب بررسی شود که کریمی اظهارات کریمی اشتباه بوده یا درست".
چه بسا کریمی هم منصفانه انتقاد کرده باشد. اما کیست که بررسی کند انتقاد او منصفانه بود یا بی رحمانه؟ آیا او به تیم ملی و فدراسیون تاخته است یا اینکه با بیان این مسائل قصد اصلاح داشته؟
حاج رضایی که خود سابقه فعالیت در عرصه ملی فوتبال ایران را دارد در ادامه به نکته جالبی اشاره کرد: " کسانی که فوتبال ملی را اداره می کنند، آستانه تحمل شان بالا نیست". وی به درستی به این نکته اشاره کرد. آنها که سردمدار فوتبال ملی هستند فوتبالی که متعلق به 70 میلیون ایرانی و یا شاید بیشتر است، خیلی از چیزها را که باید با دیده اغماض بنگرند را نقادانه موشکافی می کنند و متاسفانه از کنار خیلی موارد به سادگی می گذرند.
این کارشنانس فوتبال در ادامه از موردی مهم یاد کرد که متاسفانه کادر فنی تیم ملی به آن بی توجه است: " شرایط مربی تیم ملی با یک مربی شهرستانی متفاوت است"، وی در توضیح این موضوع گفت: "یک مربی تیم ملی همیشه روی آنتن است و توجهات معطوف به اوست. با این شرایط باید متوجه رفتار و تصمیم گیری هایش باشد".
وی همچنین موضع علی کریمی را در بیان اظهارنظرهایش پس از کناره گذاشتن از اردوی تیم ملی جوانمردانه و مثبت ارزیابی کرد و گفت: " از بازیکنی که در تیم های بزرگی چون بایرن مونیخ بازی کرده است انتظار می رفت که به جای تکذیب، بر مواضع خود استوار بماند. او نه تنها این کار را نکرد بلکه بر مواضع خود استوار ماند".
حاج رضایی هم مانند ما و تمام ایرانی ها که قلب شان برای تیم ملی کشورشان می تپد برای دایی و تیم ملی آرزوی موفقیت کرد و محترمانه از متولیان فوتبال ملی کشور خواست که آستانه تحمل خود را بالا ببرند.
نظر شما