احمد پوری - مترجم - در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: اگر کتابی ترجمه شود و برای سایر مترجمان حالت دو ماراتن و مسابقه و رقابت را پیدا کند، مسلما آنچه برجسته تر می شود سودجویی است.
وی افزود: آثاری که با تعجیل مترجم و با انگیزه سودآوری به فارسی برگردانده می شوند نمی توانند تاثیر کیفی مناسبی در خواننده بگذارند. در این صورت می توان گفت ترجمه های همزمان نمی تواند پدیده سالمی باشد. به هر حال معتقدم که ترجمه خوب در هر شرایطی - به خصوص در زمانی که هیاهوی ترجمه های شتابزده فروکش می کند - خود را تثبیت می کند.
مترجم اشعار ناظم حکمت در ادامه خاطرنشان کرد: اصولا تجربه نشان داده است که ترجمه دوباره آثار کلاسیک کار مطلوبی است. باید بپذیریم که زبان فارسی به لحاظ اجتماعی دائما در حال تحول است. در این وضعیت آیا بهتر نیست کتابی که 70 سال پیش به وسیله یک مترجم برگردانده شده، با ترجمه امروزی و به فارسی روان برگردانده شود؟
احمد پوری ادامه داد: وقتی از ترجمه دوباره متون کلاسیک صحبت می کنیم به این معنی است که حتما کتاب مذکور دستخوش تغییرات جدی و جدید شود نه اینکه یک مترجم فقط تعدادی کلمات را در اثر پس و پیش کند. رجعت به سمت ترجمه آثار گذشته امری طبیعی است که در همه کشورها اتفاق می افتد و اشکالی هم ندارد. به عنوان مثال در انگلستان هر چند سال یک بار ترجمه های جدیدی از آثار تولستوی و هم نسلان این نویسنده عرضه می شود.
این مترجم تصریح کرد: با این تفاسیر به نظرم اگر حق انتخابی میان آثار ترجمه نشده و آثاری که قبلا برگردانده شده و باز هم نیازمند ترجمه اند، برای من وجود داشته باشد، ترجیح می دهم به سراغ آثار ترجمه نشده بروم. زیرا اولویت با این آثار است و کتابهای گذشته به هر شکلی که بوده ترجمه شده اند.
نظر شما