مسلم اکبر نیا در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: وحوش در جنگل و کوهستان به سر می برند که دسترسی چندانی برای حمایت از آنها وجود ندارد، بنابراین شکارچیان از این قضیه سوء استفاده می کنند.
وی اظهار داشت: برداشت و شمار بی رویه وحوش در کشور لزوم اتخاذ راهکار اصولی و تدوین طرح جامع را ضروری می سازد.
وی خاطر نشان کرد: متاسفانه برخی گونه های حفاظت شده مانند گوزن مرال و شوکا به دلایل مختلف شکار می شوند و این امر نسل این گونه های جانوری را در معرض انقراض قرار داده است.
به گفته اکبرنیا، نبود برنامه ریزی قطعی و مشخص برای صیانت و حفاظت از وحوش مشکلات این بخش را چند برابر کرده است.
این استادیار دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: سازمان حفاظت از محیط زیست بیشتر به دنبال طرح های محیط انسانی است و این عامل موجب شده در حفاظت وحوش کمتر توجه شود.
وی بیان داشت: نتیجه کم توجهی سبب انقراض و کاهش شمار برخی گونه های حیات وحش بویژه در مناطق حفاظت شده گردید.
اکبرنیا یادآور شد: در برخی مناطق حفاظت شده از جمله در محدوده بلده نور در گذشته دسته ها و گله های " کل و بز " وجود داشت که اکنون نمی توان آنها را یافت.
وی تاکید کرد: وحوش جزء منابع طبیعی غیرقابل تجدید به شمار می آیند که اگر منقرض شوند نمی توان آنها را احیاء کرد.
وی اظهار داشت: نیاز فوری به تهیه طرح جامع و اصولی برای صیانت از وحوش مشهود است.
اکبرنیا افزود: نیروی انسانی کارآمد و با تجربه در بخش محیط بانی نداریم و این امر نیز چالش ها را دو چندان کرده است.
بیش از 60 گونه از مجموع 163 گونه پستانداران و 240 گونه از مجموع حدود 500 گونه پرندگان ایران در زیستگاههای مازندران زندگی می کنند.
نظر شما