به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، فرهنگ فرخی بعد از ظهر امروز در جمع خبرنگاران در محل سازمان میراث فرهنگی استان زنجان، افزود: رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور، وزیر صنایع و معادن و رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی، موضوع معدن نمک چهرآباد را پیگیری می‌کنند و امیدواریم، در سفر هیئت دولت به زنجان معدن در اختیار میراث فرهنگی قرار گیرد.
وی ادامه داد: این قضیه دیگر به میراث فرهنگی یا وزارت صنایع مربوط نیست، بلکه یک مسئله ملی و بین‌المللی محسوب می‌شود و اگر تملک آن به زودی اتفاق نیفتد، احتمال بروز خطراتی وجود دارد.
فرخی با اشاره به اینکه در این مدت، سازمان میراث فرهنگی از انجام انفجار مانع شده است، افزود: محدوده ای از محوطه را حصار کشیده و نگهبان گذاشته ایم و اگر شیوه خاصی برای نگهداری مردان نمکی نباشد، کاوشی برای بیرون آوردن بقیه آنها انجام نمی‌شود.
رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان زنجان با اشاره به روند کارهای صورت گرفته در معدن چهرآباد افزود: معدن نمک چهرآباد یک محوطه باستانی است و تاکنون کاوشهای باستان شناسی در آن منجر به مهمترین یافته های باستان شناسی شده و بر همین اساس این معدن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
فرخی ادامه داد: معدن نمک چهرآباد زنجان اثری باستانی متعلق به دوره هخامنشیان تا ساسانیان است که شواهد باستان شناسی حاکی از آن است که در این معدن فعالیت بهره برداری از دوره های یاد شده صورت می گرفته است.
وی یادآور شد: از سال 1371 معدن نمک چهرآباد به مدت 15 سال مورد بهره برداری قرار گرفته و طی این مدت شش مرد نمکی که هنوز یکی از آنها در جای خود مدفون مانده، کشف شده است.
وی افزود: از میان یافته‌های مومیایی در این معدن تمامی آنها به غیر از یک مورد به صورت متلاشی، پیدا شده است اما با این حال همچنان بافت نرم برخی از آنها از جمله مرد نمکی چهار و پنج سالم مانده است و اکتشافات معدن نمک چهرآباد زنجان یکی از مهمترین موضوعات علمی جهان به شمار می‌رود.
در زمستان سال ۱۳۷۲، معدن کاران به هنگام خاکبرداری و استخراج نمک از معدن زیر تپه‌های این منطقه با نیم تنه یک جسد مواجه شدند.
این جسد که دارای ریش و موی بلند و حلقه گوشواره ای از جنس طلا در گوش چپ بود شامل یک ساق پا درون چکمهٔ چرمی، سه قبضه چاقو، شلوارک، شی نقره ای، قلاب سنگ، قطعات طناب چرمی، سنگ ساب، یک عدد گردو، قطعات سفال و چند تکه پارچه منقوش و قطعات خرد شده استخوان بود.
جسد مزبور در اواسط یکی از همین تونلها که حدود ۴۵ متر طول داشت به دست آمد. سه جسد دیگر از جمله یک زن در این ناحیه نیز چندی بعد کشف شده است.
باستان شناسان در مورد ظاهر این پیکر گفته اند احتمالا مرد نمکی از طبقه اشراف تات زبان و شاهزاده‌ها بوده‌است زیرا بر روی لباس او جواهرات و زیورآلاتی پیدا شده که مخصوص این طبقه بوده و همچنین آنها چنین فرضیه دارند که او یا در حال فرار به غار پناه برده یا در جنگی از میدان گریخته و به غار پناه آورده و آنجا فوت کرده و موریانه‌ها پیکرش که از نمک پوشیده بوده، خورده اند.
انجام آزمایشات سالیابی به روشکربن 14 که بر روی نمونه استخوانها و پارچه‌های مجموعه صورت گرفت، قدمتی حدود ۱۷۰۰ سال (اواخر اشکانی – اوایل ساسانی) برای مرد نمکی تعیین شد. آزمایشات DNA نشان داد که سن مرد نمکی هنگام مرگ حدود ۳۷ سال و قد وی حدود ۱۷۵cm بوده‌است. گروه خون مرد نمکی با آزمایشات انجام شده بر روی سلول‌های موی سر، B+ مشخص شد.
با آزمایش سی تی اسکن و رادیولوژی، مشخص شد که مرد نمکی در اثر سقوط ناگهانی درون یکی از گودالهای معدن نمک و وارد شدن ضربه بسیار شدید به ناحیه راست جمجمه و صورت از بین رفته است.
مطالعات باستان شناختی بر روی مجموعه مرد نمکی نشان داد که به علت آرایش خاص موهای بلند سر و صورت، وجود گوشواره طلا در گوش چپ، چکمه چرمی با ساخت و دوخت بسیار ظریف و هنرمندانه و همچنین نوع و بافت تکنیکی پارچه لباس و به دست آمدن شی نقره ای همراه با متوفی، فرد مزبور یک کارگر ساده معدن نمک نبوده، بلکه فردی عالی رتبه و دارای پایگاه اجتماعی بالا بوده‌است، اما علت حضور، سقوط و مرگ وی در معدن نمک چهره آباد همچنان در پرده راز و ابهام باقی مانده است.
نظر شما