نوری المالکی و موفق الربیعی در حالی این وعده را می دهند که بارها مقامهای رسمی ایالات متحده آمریکا به ویژه جرج بوش همواره نسبت به هرگونه برنامه زمانبندی شده برای عقب نشینی نظامیان آمریکایی از عراق بی میلی نشان داده اند.
بر اساس مهلت تعیین شده از سوی سازمان ملل متحد به سربازان آمریکایی در عراق، پایان سال جاری میلادی ، ماموریت آنها پایان می یابد و بدون انعقاد پیمان جدید میان دولتهای بغداد - واشنگتن ادامه حضور آنها مبنای قانونی نخواهد داشت.
با توجه به تشدید مخالفتهای داخلی با امضای توافقنامه بلند مدت میان عراق و آمریکا ، که اساس آن در نوامبر سال 2007 میان نوری المالکی و جرج بوش به امضا رسید، گفتگوها برای امضای نهایی این توافقنامه میان دو طرف در یک مسیر سنگلاخی قرار گرفته است. بدین ترتیب با توجه به ناهموار بودن مسیر مذاکرات میان بغداد - واشنگتن برای انعقاد یک پیمان امنینی دائمی، مقامهای عراقی نسخه جدال برانگیز این توافقنامه را تا حدودی تعدیل، اما همچنان بر همکاری با آمریکا در قالب یک سند قانونی تاکید می کنند.
در همین راستا، هوشیار زیباری وزیر امور خارجه عراق نیز اخیرا اعلام کرد یکی از خواسته های دست بالای آمریکا در توافقنامه بلند مدت(داشتن حق کاپیتولاسیون) حذف شده است وهمچنین تضمین استفاده از خاک عراق برای حمله به دیگر کشورها در اختیار هیچ کشوری قرار نخواهد گرفت. با این حال وی تاکید کرد گفتگوها با طرف آمریکایی برای انعقاد یک پیمان دو جانبه که منافع ملی عراق و حفظ مطلق حاکمیت این کشور در آن منظور شود، ادامه خواهد داشت.
در حالی مقامهای عراقی به امضای توافقنامه با آمریکا به شرط تضمین منافع و اصول ملی عراق در این توافقنامه اصرار دارند که همچنان قشرهای مختلف عراقی با انعقاد در نوع نسخه اصلاح شده پیمان امنیتی میان بغداد - واشنگتن مخالفند. به عبارت دیگر مخالفان با روح این توافقنامه مخالفند و در همین راستا جمعه هر هفته بعد از برگزاری نماز جمعه در شهرهای مختلف عراق دست به تظاهرات یکپارچه می زنند.
با این وجود، خود اتکایی نظامی و سیاسی عراق (استقلال مطلق) ضرورت مبرم امروز این کشور پس از پنج سال اشغالگری است که زندگی در سایه امنیت کامل را برای شهروندان عراقی به ارمغان خواهد آورد. به هر حال با توجه به تداوم مخالفتها با امضای توافقنامه میان عراق و آمریکا و نظر مساعد برخی مقامهای عراقی نسبت به امضای نهایی این پیمان امنیتی با واشنگتن بر اساس حفظ منافع و حاکمیت ملی عراق، هنوز اینکه مذاکرات بغداد - واشنگتن برای انعقاد نهایی یک تفاهمنامه دو جانبه بر اساس چه رئوسی خواهد بود، و یا اینکه در نهایت چه نوع توافقنامه ای در سایه مخالفت مختلف گروه های عراقی به امضا خواهد رسید؛ روشن نیست یا اینکه آیا با افزایش موج مخالفتها و انتقاد صریح مراجع عراقی امضای توافقنامه امنیتی بلند مدت میان بغداد - واشنگتن عملی خواهد شد؟
نظر شما