پاداش سکوت
سال 1958 دادگاه شهر واشنگتن در این روز حکم محکومیت آرتور میلر ادیب و نمایشنامه نویس بزرگ آمریکایی را نقض و از او اعاده حیثیت کرد.
شروع این ماجرا، دو سال پیشتر از این تاریخ و در زمانی بود که کمیته بررسی فعالیت های ضد آمریکایی، مرکب از اعضای کنگره ملی امریکا و تحت رهبری فکری سناتور مک کارتی، آرتور میلر را چون دیگر هنرمندان مستقل آمریکا هدف تحقیقات خود قرار داده بود. میلر در بازجویی به تمام سوالات کمیته در مورد شرکت خودش در جلسات مشترک با نویسندگان حزب کمونیست در خلال سال 1947 پاسخ های روشنی داد اما حاضر نشد نام دیگر نویسندگان را فاش کند.
این حرکت میلر توهین به کنگره ملی امریکا تلقی شد و شکوائیه کمیته هم در دادگاه واشنگتن، منجر به صدور حکم محکومیت او شد، حکمی که مدتی بعد با انحلال کمیته و رد نظرات افراطی مک کارتی به طور رسمی در همان دادگاه باطل شد.
صدای زنان مکزیک
جامعه ادبی مکزیک در این روز سوگوار درگذشت روزاریو کاستلانوس، شاعره و ادیب بزرگ این کشور است.
روزاریو کاستلانوس به عنوان یک رنگین پوست از تیره مستیزو، در بطن نابرابری و ناملایمات متعدد اجتماعی پرورش پیدا کرد و به مدد طبع آشتی ناپذیرش خود را به بالاترین رده های اجتماعی رسانید. کاستلانوس در سالهای دهه 50 در مقام استاد ادبیات و فلسفه دانشگاه ملی مکزیک به نام ادیب، شاعر و مبارز نیز شهرت داشت. او در این سالها با نوشتن دو رمان مهم با نام های "آلبوم خانوادگی" و "آیین سوگواری"، یک نمایشنامه بلند و چندین دفتر شعر، جایگاه بلندی در ادبیات مکزیک به دست آورد و تاثیر روشنی را بر نسل پس از خود به جای گذاشت.
او در سال 1971 به خاطر خدمات ارزنده اش به جامعه مکزیک به عنوان سفیر این کشور به سرزمین های اشغالی فرستاده شد و در دفتر فرهنگی سفارتخانه در اثر یک برق گرفتگی ساده درگذشت.
مرگ اولین نوبل بگیر آسیایی
رابیندرانات تاگور شاعر و فیلسوف شهیر هندی در چنین روزی در سال 1941 درگذشت. او در هفتم ماه می سال 1861 در کلکته به دنیا آمد. اولین شعر خود را در هشت سالگی سرود و اولین دفتر شعرش را در شانزده سالگی منتشر کرد. هشتاد سال زندگی پر از تحرک و جوشش به رابیندرانات تاگور این فرصت را داد تا به سلک روحانیون برهمن درآید، شعر بسراید، رمان بنویسد، در مهم ترین جنبش های اجتماعی شبه قاره هند حضور داشته باشد، قطعات موسیقی متعدد و اپرا تصنیف کند و در نهایت به عنوان یکی از مفاخر بی بدیل این خطه و به خصوص در هنر بنگالی شناخته شود.
از تاگور صدها اثر معتبر هنری از جمله مجسمه ها و آثار تجسمی، صدها تصنیف و از جمله سرودهای ملی کشورهای بنگلادش و هند، ده ها رمان و مقاله و بسیاری آثار دیگر به جای مانده است. در کنار این همه، تاگور اولین آسیایی است که در 1913 جایزه نوبل دریافت کرد که این جایزه به خاطر آثار ادبی تاگور به وی داده شد.
اولین مرگ ادبی در چین
به روایت تاریخ ادبیات چین، در این روز به سال 1661 یک شاعر بودایی چینی با نام جین شنگتان به دلیل مخالفت با حکومت مستعجل لی زیچنگ و چالشی که برای این دولت جایگزین امپراتوری مینگ ایجاد کرده بود، اعدام شد.
دولت کمونیستی چین، امروزه لی زیچنگ را به عنوان اولین انقلابی و عاصی در برابر نظام فئودالی کهن، ستوده و شنگتان را نمونه ای از متفکرین واپس گرا و کهنه پرست نام می برد. گذشته از درستی و نادرستی این ادعا، آنچه در مورد زندگی کوتاه 45ساله شنگتان جالب توجه به نظر می آید، پافشاری او در زمان مرگ بر موضع مخالفت با حکومت غصبی لی زیچنگ و نیز جایگاه ویژه او به عنوان اولین کشته در عرصه هنر و فرهنگ چین در عصر جدید است. از جین شنگتان دو اثر ادبی مهم با نام های "شرح شویهو ژوان" و "شرح ژیژیانگ جی" به جا مانده که هر دو در ظاهر تحشیه ای بر آثار ادبی کلاسیک چین اند اما در بطن خود قصه های عرفانی مستقلی را تشکیل می دهند.
پست مدرنیسم روسی
ولادیمیر سوروکین نویسنده معاصر روس در این روز 53ساله می شود. سوروکین متولد شهر کوچکی به نام بیوکو در حوالی مسکو بوده و تحصیلات خود را در رشته مهندسی فولاد در همین شهر به پایان برده است. زندگی ادبی سوروکین با مقالاتی که او از 20سالگی و در دوره دانشجویی اش نشریات کوچک می نوشت آغاز شد ولی اخراجش از شوروی در سال 1978 به علت سرپیچی از عضویت در حزب کمونیست جوانان روسیه، مدتی در این روند خلل ایجاد کرد.
اما سوروکین از کار دست نکشید و برخلاف اغلب نویسندگان هم نسلش که مجبور به مهاجرت شده بودند، زبان دیگری را برای ادامه کار ادبی اش اختیار نکرد. اصرار به نوشتن به زبان روسی و گرایشات پست مدرنیستی سوروکین باعث شد که آثار او بخش عمده ای از بازار کتاب های زیرزمینی و ممنوع را در دوران زوال قدرت کمونیسم در روسیه تشکیل دهند.
سوروکین بیش از پنجاه رمان و نمایشنامه را در سالهای فعالیتش نوشته و تاکنون جوایز متعددی را از جمله جایزه بوکر روسیه گرفته و آثارش به بیش از 12زبان زنده جهان ترجمه شده اند. او در حال حاضر عضو انجمن جهانی قلم است و در مسکو زندگی می کند.
نظر شما