روزنامه نگاری آزاد نیازمند حمایت دولت از قانون است

به گزارش خبرگزاری مهر، متن کامل سخنرانی خبرنگار دفاع مقدس که پنجشنبه شب  با حضور رئیس جمهور ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و بیش از 600 خبرنگاران، نویسنده وفعال رسانه ای کشور در ساختمان سابق مجلس شورای اسلامی برگزار شد، به این شرح است :

بسم الله الرحمن الرحیم
ن و القلم و ما یسطرون

سخنم را با یاد امام و شهدا، به ویژه شهدای خونین قلم عرصه خبر، دعا برای سلامتی امام زمان (عج) و رهبر عزیز انقلاب، آرزوی توفیق برای رئیس جمهوری و دولت محترم و نیز با عرض سلام خدمت همکاران و تبریک روز خبرنگار آغاز می کنم.

امروز که از ابتدای تاریخ، حکایت دیروز عرصه اطلاع رسانی و روشنگری را نظاره می کنیم بیش از صد سال از حضور حلقه های واسط پیام دهی و پیام گیری می گذرد. در این میان بودند مردان و زنان و نسلهایی که در چرخش روزگار وجود خود را برای روشنایی ضمیر بشر فدا کردند تا "خورشید آگاهی جامعه" فروزان و پرجوشش بماند.

حکایت امروز عرصه اطلاع رسانی به گونه ای دیگر رقم خورده است. امروز دیگر عرصه خبر و پیام فقط برای اطلاع و ثبت در حافظه ابنای بشر نیست، بلکه امروز خبر، حوادث و اتفاقات ساخته و پرداخته می شود تا هر کس برای خود سخنی گفته باشد و پژواک صدای ملتها و دولتها در دالان خبری عالم خاکی مداری را بپیماید و هر صدا مخاطب خود را بیابد و یا اینکه در جبهه و نبرد خبری ارباب ارتباطات آن کس که از عده و عده بیشتری برخوردار است می تواند از کانال القائات رسانه های غول پیکر، صدایی رساتر و قدتی گسترده تر داشته باشد.

در چنین فضایی کار خبری حرفه ای همراه با تعهد و واقعی نویسی امری است بسیار سخت و طاقت فرسا و البته سترگ وروح افزار. خبرنگار آمده است تا نگارنده صادق و بیطرف رویدادها باشد اما در چنین فضایی، چالشهای منفعت طلبانه و حافظ وضع موجود در کنار فشارهای سیاسی ناشی از حلقه های قدرت و برخی ملاحظه کاریها یا بهتر بگویم ملاحظه سازیها دستان هر عاشق پر توانی را می بندد تا منافع عمومی در این میان نادیده انگاشته شود، تازه اینجاست که رسالت خبرنگار متعهد، آرمانگرا و حقیقت طلب آغاز می شود.

حدیث امروز خبرنگار ایرانی حدیثی مفصل است از نبرد نابرابر در چند جبهه. از همه مهمتر برای اثبات حقانیت و سروری در میان قافله پیام رسانان عالم است. آنجا که خبر و رسانه تنها ابزار سوداگری و جنایتشان علیه بشریت است چه سخت است که سربازان وطن، بدون پشتوانه به میدان روند... .

خبرنگار ایرانی امروز بر شرافت، اصالت، فریاد رسی مظلومان و ظلم ستیزی تکیه دارد تا اثبات کند که در عصر جهالت مدرن هم، می توان به آرمانها و بنیانهای مقدس هستی وامدار بود و همچنان بر عنصر فرهنگ و تمدن یک ملت بزرگ که از میان قرنها به در آمده است تکیه داد. اما بر من است که دراین مجال سخنی از زبان همکاران بازگو کنم".

آقای رئیس جمهور!

در یکصد سال تاریخ قانونگذاری مطبوعاتی ایران همواره قانون برای نهادهای رسانه ای و به عبارتی برای رسانه داران نوشته شده است اما دریغ که هنوز برعکس بسیاری از کشورهای توسعه یافته خبرنگاران ما ذیل قانون کار نفس می کشند و مدیران را کارفرمایان خود می دانند. چه خوب است کسی همت کند و قانونی برای صیانت از جایگاه و حقوق کسانی آماده کند که مولد اصلی رسانه ها و آفریدگار آگاهی عمومی هستند. ما بیشتر از اینکه به زبان تقدیرمان کنند چشم انتظار قدمی هستیم که برداشته شود.

آقای رئیس جمهور!

خبرنگار 365 روز سال قلم بر کاغذ و انگشتان بر صفحه کلید میزند و از همه جا وهمه کس می نگارد. ازمشکلات و کاستیها، از شادیها و غمها، اما آیا کسی هست که از مشکلات یکی از پرمخاطره ترین مشاغل جهان سخن بگوید؟ آیا کسی غصه می خورد که چرا خبر، نقد و تحلیل جای خود را به دغدغه تامین معیشت داده است؟!

آقای دکتر احمدی نژاد!

"میرزا بنویسی" و "روزنامه نگاری" متفاوت است. انقلاب اسلامی ما از دوران "میرزا بنویسی" به فضای آزاد روزنامه نگاری روی آورد. آرمانهای بلند انقلاب که در قانون اساسی متجلی است بیش از پیش آزادی قانونمند در انتشار اخبار و همچنین حمایت مقتدرانه و سعه صدر دولت محترم را برای اجرای دقیق قانون طلب می کند.

آقای رئیس جمهور!

باور بفرمایید روزنامه نگاران ایران "بهترین روزنامه نگاران جهانند". ما فراتر از مسئولیتهای حرفه ای و ژورنالیستی عالم که تولید هر مطلبی را برای خلق قدرت و پول مباه می داند برای خود مسئولیتهای اجتماعی، ملی و اخلاقی قائل هستیم و به حکم وجدان و مسئولیت اجتماعی نمی توانیم دروغ بنویسیم و نمی توانیم در سرنایی بدمیم که مصالح و منافع نظام عزیز و ملت شریفمان را قربانی امیال دشمنان کند. انتظار ما این است که نگذارید مسئولیت اجتماعی خبرنگاران در تضاد با امنیت شغلی آنها قرار بگیرد.

عدم امنیت شغلی در حرفه خبرنگاری و روزنامه نگاری موجب شده امروز شاهد ظهور چهره هایی در هم ریخته و در عین حال متزلزل از درون این حرفه باشیم. برخی خبرنگاران به خصوص در شهرستانها بعد از 10 سال قلم زدن هنوز نمی توانند به فردای خود امیدوار و مطمئن باشند. ترس از بیکاری و همچنین نداشتن یک درآمد کافی برای گذراندن زندگی باعث شده حرفه خبرنگاری دچار ضعف و سستی شود.آیا این خسارت بزرگ  را کسی می بیند و در فکر چاره برای آن هست؟

این معضل یعنی تامین نبودن خبرنگار برای امرار معاش خود و خانواده و نداشتن امنیت شغلی موجب شده تا در اغلب موارد سه ویژگی شجاع، نترس و مستقل بودن خبرنگار از دست رفته و خبرنگار و رسانه به دستگاهها و سازمانها متکی و به نوعی دولتی شوند. این امر منجر به بسته شدن رسانه و خبرنگار برای انعکاس ضعف و کاستیها در دستگاهها شده است. بگذریم که متاسفانه هدیه دادن سازمانهای مختلف به خبرنگاران با هدف پنهان کردن ضعفها و نمایش دادن بخش کنترل شده ای ازعملکردها عرف شده است.

برخی روابط عمومی ها می گویند تا اخبار سفارشی ما را منتشر نکنید اجازه دسترسی به مقام مسئول محال است! در حالی که خبرنگاری یعنی تالیف رویداد و آنکه از زبان دیگران اقتباس می کند، روزنامه نگار نیست. خوشحالیم که دولت نهم مکانیزمهای متعددی برای رویارویی خبرنگار و مسئول تمهید کرده است اما تقاضا داریم فکری هم به حال روابط عمومی ها شود.

بیمه همه فعالان عرصه خبر نیز یکی دیگر از مسائلی است که فکر خبرنگاران را مشغول کرده است. طی سالهای اخیر طرحی از وزارت ارشاد در این زمینه در حال اجراست که جای تشکر دارد، اما متاسفانه خبرنگاران به ویژه همکاران شهرستانی ما با پیچ و خمهای زیادی برای دستیابی به آن مواجه هستند.

معطل ماندن یک خبرنگار پشت درهای بسته رؤسای سازمانها و همچنین تاخیر در شروع جلسات، عدم دعوت یا دعوت گزینشی از خبرنگار و ارسال اخبار روابط عمومی، بی توجهی و کم توجهی به رسالت خبرنگاران نیز از مشکلات فعالان عرصه خبر است.

آقای احمدی نژاد!

می گویند دیکته نانوشته غلط ندارد. همانطور که در برابر حجم عظیم عملیات اجرایی و برنامه های دولت نهم نقد هم بیشتر می شود باید پذیرفت که بروز اشتباه در رسانه امری طبیعی است و قبل از هر تفسیری در عامدانه دانستن اشتباهات سعه صدر بیشتر را از مسئولان محترم دولت انتظار داریم.

آقای رئیس جمهور!

ختم کلام اینکه خواسته های عمومی و بحق صنفی خبرنگاران یادگار تلخ به جای مانده دوره های دور و نزدیک است. معضل مسکن، بیمه، اجرای شمول قانون سختی کار وعدم پرداخت مالیات از جمله موضوعاتی است که به سرمنزل مقصود نرسیده اند و اگر مصوبه ای هم هست اداره ها با تفاسیر و سلیقه خود ما را از شمول آن مستثنی می کنند! به عنوان نمونه قانون سخت و طاقت فرسا محسوب شدن حرفه روزنامه نگاری در کجا خاک می خورد؟! همت بیشتر دولتمردان را در این زمینه چشم انتظاریم. از شما و بانیان جلسه متشکریم و امیدواریم این جلسه مبارک آغازی دیگر باشد.