"مین" چالش اصلی دولت و شهروندان سودانی

به گزارش خبرگزاری مهر ، روزنامه الایام نوشت : سرلشکر"میرغنی سلیمان" کارشناس مسائل نظامی درپیامی به این روزنامه این سوالات را مطرح کرده است : آیا حقیقتا تعداد مین های کارگذاشته شده درمیادین درگیری درسودان ازحد شمارش فرا تررفته است ؟ آیا جان شهروندان سودانی درمناطق مین گذاری شده درمعرض خطری بزرگ قرار ندارد ؟ آیا کمک گرفتن ازدو طرف درگیر برای مشخص کردن تعداد مین های کارگذاشته شده درمناطق مختلف دشوار است ؟

واقعیت این است که مشکل مین های کارگذاشته درمناطق مختلف سودان باید عملا مورد بررسی وتحقیق قرارگیرد زیرا تاکنون هزینه های زیادی برای جمع آوری این مواد منفجره صرف شده است بدون اینکه این هزینه ها نتیجه ملموسی داشته باشد . هرچند که شماری زیادی ازسازمان های بین المللی درزمینه جمع آوری مینها درسودان فعالیت می کنند.

به اعتقاد این روزنامه ، نیروهای مسلح سودان و گروه مهندسان نظامی و نیز نیروهای جنبش مردمی می توانند در زمینه خنثی سازی مین ها آموزش ببینند و آن درصورتی است که برای آنها تجهیزات جدید مورد نیازو اعتبارات لازم از سوی کشورهای توسعه یافته فراهم شود .

براساس آمارهای موجود، کشورهای توسعه یافته اززمان امضای توافقنامه موسوم به "جبال النوبه" تاکنون بیش از 35 میلیون دلاربرای جمع آوری مینها دراین کشوربحران زده سودان پرداخت کرده اند.

تخمین زده می شود که حداکثر 45 میلیون دلاردیگر نیز در آینده برای جمع آوری مین ها درمناطق مختلف سودان نیاز است و این مبلغ را که کشورهای توسعه یافته پرداخت کرده اند از ده سازمان اروپایی ازکشورهای نروژ، دانمارک ، انگلیس ، سویس و سایر کشورها دریافت شده است.

برحسب گزارشهای رسمی ، حدود 600 موضع درجنوب سودان پیش بینی می شود مین گذاری شده باشد و تاکنون هیچ تلاش برای جمع آوری و خنثی سازی مین ها صورت نگرفته است .

بنابراعلام  گزارشهای سازمان ملل، همچنان بیش از 500 مواضع درسودان نیاز به جمع آوری مین دارد اما درباره راههای مواصلاتی مجموعه راههای که عملیات پاک سازی مین ها درآن انجام شده است از 300 کیلومتر تجاوز نمی کند بدین معنا که 125 کیلومتر در امتداد دریای الغزال و 150 کیلومتر در منطقه استوائیه تا سال 2004 میلادی ازمین ها پاک سازی شده است.

روزنامه الایام  درپایان نوشت: ما معتقدیم که اعتبارات مالی که کشورهای توسعه یافته برای جمع آوری مین ها در سودان پرداخت کرده اند اگر این هزینه صرف آموزش نیروهای مسلح سودان و نیروهای ارتش مردمی تهیه تجهیزات برای این نیروها می شد همین نیروهای می توانستند در کوتاه ترین زمان ممکن ماموریت خنثی سازی را با کمترین هزینه و بدون نیاز به سازمان ها و کارشناسان و افراد خارجی انجام دهند.