محمد مایلی کهن در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب تصریح کرد: برگزاری اینگونه مراسم ها برای ما ایرانی ها مثل یک رویاست. ما هرگز چنین امکاناتی برای برگزاری اینگونه مراسم ها نداریم و این در حالی است که وقتی بازیهای آسیایی سال 1974 را برگزار می کردیم، تمام آسیایی ها و بویژه چینی ها از دیدن زمین چمن ورزشگاه آزادی، دریاچه، پیست دوچرخه سواری، پنج سالن و استخر شنا انگشت حیرت به دهان برده بودند.
وی در ادامه تصریح کرد: در سال های گذشته، چند ورزشگاه ساخته ایم که با استانداردهای روز ورزش جهان مطابقت کند؟ به جرات می توانم بگویم که ورزشگاه های ما 100 سال از استانداردهای بین المللی عقب تر هستند، البته زحمات زیادی کشیده شده اما فایده ای در برنداشته است. فکر می کنم هنوز هم پس از گذشت 34 سال نمی توانیم ورزشگاهی در حد و اندازه های آزادی بسازیم و این، برای ایرانی ها به یک رویا می ماند.
مربی پیشین تیم ملی فوتبال کشورمان گفت: اگر در این چند سال به جای مدیرپروری، مریدپروری نمی کردیم، قطعا افراد شایسته و متخصص، به وضعیت ورزش کشور سر و سامان بخشیده بودند. ایران ورزشکاران مستعدی دارد که می توانند در سطح جهان موفق باشند اما به شرطی که دارای امکانات مطلوب باشیم.
مایلی کهن با اشاره به برگزاری المپیاد ایرانیان گفت: المپیاد ایرانیان با هدف بزرگی برگزار می شود اما آیا اجرای آن قابل قبول است؟ ما چقدر موفق شدیم در اجرای این هدف مقدس موفق باشیم؟ من تا موقعی که زنده ام از نقاط ضعف موجود انتقاد می کنم هرچند که خیلی ها دوست دارند نقاط قوت کارشان بزرگنمایی شود.
وی در پایان گفت: برگزاری نشست ها و سمینارها باعث نخواهد شد که ورزش ما پیشرفت کند. آنچه باعث رشد و بالندگی ورزش یک کشور می شود در درجه نخست، انگیزه است که در ورزش ما با حضور افرادی که دارای تخصص نیستند، از بین می رود.
نظر شما