به گزارش خبرگزاری مهر، این استاد " ایران دوست" دانشگاههای بزرگ انگلیس که سالهای پایانی عمرش را در داخل دانشگاه کمبریج زیست و به قول خودش " با آرزوی دیدن دوباره ایران" چشم از جهان فرو بست از نوادر پژوهشگران و فرهنگ دوستان ایران بود که عشق و اشتیاق به زبان و ادبیات فارسی با زندگی و تفکرات او عجین شده بود و هر مجلس و محفلی را با شعر و ادب ایرانی و آثار گرانسنگ پارسی رونق می بخشید.
آثار معروف او همچون ترجمه رباعیات عمر خیام، منطق الطیر عطار نیشابوری و اخیرا دیوان حافظ که مفتخر به دریافت جایزه فارابی و لوح تقدیر از سوی رئیس جمهور کشورمان شد ( 1386 ) یادگارهای ارزنده و وزینی هستند که در گنجینه ادبیات جهان جایگاهی رفیع و ارجمند یافته است و افکار عمومی غیر ایرانیان را به کرنش در مقابل مقام رفیع شعر فارسی وا می دارد.
پیتر اوری در آخرین دیداری که با یکی از نمایندگان کشورمان در محل کار و زندگی اش در لندن داشت به هنگام خداحافظی با صدای حزن آوری گفت : دلم می خواهد قبل از مردنم یک بار دیگر یزد ، کاشان و اصفهان را ببینم.
نظر شما