۴ آبان ۱۳۸۷، ۱۰:۱۸

گزارش خبری - تحلیلی مهر/

نفسهای آخر قدیمی ترین هنر نمایشی ایران

نفسهای آخر قدیمی ترین هنر نمایشی ایران

ساری - خبرگزاری مهر: سیاه بازی هنری تخصصی، حرفه ای، دارای اصالت ایرانی و مفرح است که به واسطه عدم حمایت از سوی مسئولان نفسهای آخر را می کشد.

به گزارش خبرنگار مهر، نخستین جشنواره سیاه بازی کشور در حالی شامگاه پنج شنبه به کار خود در ساری پایان داد که کارگردانان و پیشکسوتان این عرصه معتقدند که در صورت ادامه عدم حمایت از این هنر شاد، مفرح و سنتی از سوی مسئولان مرتبط، هنر سیاه بازی به مرگ مغزی دچار می شود.

رضا بهشتی، کارگردان و هنرمند پیشکسوت هنر سیاه بازی کشور معتقد است: مطالعه و آموزش باید در راس برنامه ها برای اعتلا، باروری و ماندگاری هنر نمایشی قرار گیرد.

داوود فتحعلی بیگی، پیشکسوت نمایش های تخته حوضی یا سیاه بازی ایران نیز معتقد است که سیاه بازی می تواند با حضور کارشناسانه در موضوعات عرفانی، مفاهیم دینی را به زیبایی و با زبانی طنز به جامعه بشناساند.

وی بیان داشت: آموزه های دینی از طریق هنرهای نمایشی و در مکان هایی نظیر تماشاخانه و با زبان طنزآور و شیرین سیاه بازی برای جامعه اثرگذار خواهد بود.

فتحعلی بیگی اذعان داشت: دید و بازدید و حضور در دل مردم شاخصه اصلی هنر سیاه بازی است.

جواد انصافی یا همان بازیگر نقش عبدلی و از پیشکسوتان دهه گذشته هنر سیاه بازی در ایران نیز به خبرنگار مهر گفت: سیاه بازی قدیمی ترین هنر نمایشی ایران بوده و یکی از کامل ترین نمایش های دنیا است.

وی با اشاره به اینکه دیدار بین بازیگر و تماشاگر در هنر سیاه بازی از بین می رود، خاطرنشان کرد: هنر سیاه بازی از دوران ساسانی در ایران ریشه دوانده است.

محسن احمدی نیک، کارگردان نمایش "رام کردن زن سرکش" از اصفهان نیز می گوید: با برپایی جشنواره های مختلف سیاه بازی در کشور می توان میراث به جای مانده ایرانیان را حفظ کرد.

محمد باقر عبیری، کارشناس ارشد رشته کارگردانی نیز با اشاره به اینکه نمایش های سیاه بازی و تخت حوضی، ریشه در اساطیر و سنت های دیرینه ایرانیان دارد، اظهار داشت: مردم از شیوه های نمایش های ایرانی به خصوص نمایش های سیاه بازی حمایت می کنند.

به گفته عبیری، نمایش های سیاه بازی هم پیام آور شادی ها بوده و هم زبان حال مردم مظلوم است.

مدیرکل ارشاد مازندران نیز با اشاره به اینکه هنر نمایشی یکی از هنرهای تاثیرگذار و آشنا برای مخاطب ایرانی است، تصریح کرد: برخی هنر نمایشی را با هنر تخته حوضی یا سیاه بازی می شناسند.

امامزاده با بیان اینکه سیاه بازی مختص ایرانیان است، یادآور شد: این هنر توسط هنرمندان مردمی شکل گرفت، به اوج رسید و دوران طولانی خود را با معرفی شاخه ای از نمایش به ویژه کشورهای پیرامونی به ناگاه ترک کرد.

به گفته وی، در عظمت این هنر ویژه ایرانی همین بس که  "سیاه" گیلماژ یا مترجم زیبایی، پرستش، نیک اندیشی و تحسین کننده شاخص های اخلاقی جامعه است.

وی افزود: سیاه خود را نماینده قشر مستضعف جامعه، پایمال، لگد خورده و انعکاس دهنده تالمات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی قشر عظیم جامعه اسلامی می داند.

وی با اشاره به اینکه یکی از مهم ترین دغدغه ها در دوران کنونی این است که هنر به عنوان زبان فرهنگ بتواند ارتباط گسترده با مخاطب اجرا کند، اظهار داشت: اگر هنر نتواند از مردم، برای مردم و دلمشغولی های آنان سخن نگوید آن هنر به فنا و تباهی کشیده می شود.

امامزاده افزود: ارتباط تنگاتنگ با خواسته ها و تعلقات مردمی خصیصه اصلی هنر شرقی است زیرا هنرمند آن از متن مردم می جوشد و ترجمان دردها، سرور و فرود و فرازهای زندگی مردم کوچه و بازار است.

وی خاطرنشان کرد: هنرمند منتخبی است از میان مردم که همه دلگویه های مردم را با ابزار کارآمد و تاثیرگذار هنر قابل فهم برای عموم مردم بیان می کند.

مدیرکل ارشاد مازندران با بیان اینکه ادبیات سیاه بازی برگرفته از ادبیات توده مردم و قابل فهم است و مروج ارزش هایی است که با روحیه شرقی ایرانیان و مهرورزی مسلمان عجین بوده است، یادآور شد: به طور قطع و یقین در فرود نابهنگام این هنر فاخر نیازمند آسیب شناسی جدی هستیم.

امامزاده اذعان داشت: عدم اتکال هنر، مبانی، قوام بخشی و تضمین آفرینی موجب شده است تا هنر تخته حوضی یا سیاه بازی به تدریج به وادی فراموشی سپرده شود.

به گفته وی، تامین، بستر و اعتلای هنر سیاه بازی نیازمند کالبدشکافی دقیق، آسیب شناسی عاقلانه و پژوهش محققانه است.

این مسئول خاطرنشان کرد: مازندران نیز به سهم خود مترصد برداشتن گام حداقلی در حوزه سیاه بازی است.

وی گفت: جشنواره سیاه بازی در مازندران باید تلنگر و نقطه عطفی برای همه دست اندرکاران جهت آسیب شناسی هنر سیاه بازی باشد.

امامزاده افزود: تکرار جشنواره سیاه بازی کشور می تواند بسترساز فضایی برای گردهم آمدن دست اندرکاران این حوزه و دلگویه های آنان برای بهتر شدن باشد.

به هر جهت پرداختن به هنرهای اصیل و ایرانی که ریشه در درون مردم دارد ضرورتی انکارناپذیر است که باید مورد توجه مسئولان امر در سطوح کشوری قرار گیرد و این هنر و هزاران هنر اصیل دیگر استوار و پابرجا باقی نمی مانند مگر با تلاش همه دست اندرکاران این عرصه و چه بسا روزی دوباره شاهد رواج این هنر نمایشی در کشور باشیم.

کد خبر 770930

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha