اولين نشست تخصصي انجمن نمايشگران خياباني برگزار شد

به گزارش خبرنگار سرويس تئاتر " مهر "، در اين جلسه " حميدرضا افشار " در اين جلسه گفت:‌‏ در عصر ميني ‌‏سيستم و عصبيت، تئاتر خياباني تماشاگر را در يك لحظه غافلگير مي كند. در حقيقت، تئاتر خياباني با روشي انتقادي و واقع بينانه به روايت زندگي امروز مي‌‏پردازد.
وي ادامه داد: تئاتر خياباني بر خلاف تئاتر صحنه، به دنبال برانگيختن احساسات تماشاگر نيست بلكه هدف آن، برانگيختن انديشه تماشاگر است و اين گونه است كه بحران ‌هايي همچون مسائل مربوط به نفت، تورم، گندم، تجارت و ... را مطرح مي‌كند.
وي ضمن تشريح تفاوت‌هاي تئاترارسطويي با تئاتر خياباني، گفت: متاسفانه هنوز در ذهن بسياري از سياستگذاران فرهنگي و هنري ما هنوز اين بحث رايج است كه تئاتر خياباني اصولا تئاتر است يا خير. در حالي كه انديشمندان غربي ثابت كرده ‌اند نه تنها گونه‌هاي نمايشي همچون تعزيه، نقالي، كه حتي فوتبال يا مراسم عروسي و عزا نيز نوعي هنر نمايش محسوب مي شوند.
وي ادامه داد : اين تئاتر افشاگر نابرابري ‌‏هاي اجتماعي است. بحران عميق اجتماعي، تورم وفقر بخصوص بعد از جنگ جهاني اول و پيدايش فاشيسم درآلمان، در شكل گيري اين نوع از تئاتر موثر بوده ‌‏است. البته فقر منابع كافي و لازم درباره تئاتر خياباني، نه تنها در ايران، بلكه در تمام دنيا، نشان دهنده اين است كه اين نوع تئاتر به طور جدي مورد توجه مسئولان و سياست گذاران تئاتر نيست.
حميد رضا افشار تاكيد كرد: يكي ‌‏از دلايل اين بي‌‏توجهي، ترجمه مفهومي ‌‏اصطلاح " تئاتر خياباني " است. منظور ازتئاتر خياباني، فقط اجراي تئاتر در خيابان نيست، بلكه تئاترهايي كه درمكان‌‏هايي نظير كليسا، مترو و ... اجرا مي‌‌‏شوند نيز جزئي از اين نوع تئاتر محسوب مي‌‏شوند.
افشار با انتقاد از صهيونيزم جهاني در تمام هنرها،‌ گفت: متاسفانه در اروپا تئاتر به اين سمت مي‌رود كه تنها يك لحظه شكلاتي براي تماشاگر پديد آورد واگر به پرونده بازيگران بزرگ و كارگرداناني كه آنان را بزرگ كرده‌ اند، نگاه كنيم، متوجه مي‌شويم چه تعلقاتي به صهيونيزم دارند.
وي اظهار داشت:‌‏‏ تفاوت اساسي تئاتر خياباني با دنياي آثار كلاسيك تئاتر، اين است كه حوادث براي ‌‏انسان امروز براساس يك زمان خطي شكل نمي‌‏گيرد، بلكه بر اثر حوادثي با حلقه ‌‏هاي در هم پيچيده رخ مي ‌‏نمايد.
اين استاد دانشگاه اضافه كرد:‌‏ تئاتر خياباني نياز به بازيگري پر قدرت ‌‏تر از تئاتر صحنه ‌‏اي دارد كه با تخيل بالا و توان قابل ملاحظه بداهه پردازي، بتواند با دريافت واكنش تماشاگر و بازخورد آن، تئاتر خود را كامل كند. 
" حميد رضا افشار " در پايان صحبت هاي خود تاكيد كرد:‌‏ تئاتر خياباني يك فرم خلق الساعه است كه به اشاعه فرهنگ عمومي جامعه و تئاتري عمومي گرايش دارد.