به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، "اشکفت سیاه" در روستای کوهنجان و در ارتفاع 15 متری از سطح دشت واقع شده است. این اشکفت در میان غارها و پناهگاههای موجود در این منطقه بزرگترین غار به شمار می رود.
عرض دهانه اشکفت 17 متر، عمق آن 23 متر و ارتفاع دهانه اشکفت هفت متر و داخل اشکفت به صورت صخرهای و نامنظم است، این اثر مربوط به دوره پیش از تاریخ یا نوسنگی بوده و سفالهای به دست آمده از این اشکفت از نوع سفالهای قرمز مربوط به دوره ساسانی محسوب میشود و سفالها اغلب ساده، بدون لعاب یا پوشش گلی و دارای نقوش کنده یا افزوده هندسی با کیفیت ساخت متوسط تا خشن با شاموت شن و ماسه و پخت مناسب هستند.
همچنین در کاوشهای صورت گرفته در دامنه اشکفت دو قطعه ابزار سنگی از نوع تراشه سنگی به دست آمد، یکی از ویژگی های اشکفت وسعت و بزرگی آن است که با توجه به موقعیت آن می تواند محل مناسبی جهت سکونت انسان در ادوار پیش از تاریخ و دوران تاریخی باشد.
اشکفت سنگ سیاه پس از گذشت ادوار مختلف تاریخی همچنان پابرجا مانده و دخل و تصرف صورت گرفته در این اشکفت ناشی از عوامل طبیعی است.
این اثر تاریخی در سال جاری به شماره 19307 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و تحت حفاظت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس قرار گرفته است.
ارسنجان با وسعت تقریبی یک هزار و 500 کیلومترمربع در 120 کیلومتری شمال شرقی شیراز قرار دارد.
نظر شما