خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر : کتاب با مقدمه‌ای از علی معلم آغاز شده و در ادامه می‌پردازد به مقدمه‌ای از نگارنده که این کتاب را اثری درباره بازیگری فیلم دانسته که قرارنیست به کسی یاد بدهد چطور یک بازیگر موفق بشود. نگاهی تئوریک ، تاریخی و تحلیلی از دید کسی که پنهانی تماشاگران را زیر نظر دارد.
کتاب در سه بخش طراحی شده که هر بخش دارای فصول چندگانه و هر فصل شامل زیر مجموعه‌هایی در بررسی و تحلیل مطالب مطروحه است.
بخش اول با عنوان "بازیگری در عصر بازآفرینی مکانیکی" متشکل از چهار فصل "کلیات"، "تکنیک‌های بازیگری"، "پیوستگی بیانی در بازیگری و بازی در بازی" و "نقش لوازم صحنه، لباس و گریم در کار بازیگری" است.
فصل "کلیات" شامل زیر مجموعه‌هایی چون "قاب ایفای نقش"، "بازیگری چیست؟" و "بازیگر و تماشاگر" است. در بخشی از این مطلب آمده: به طور کلی رابطه میان بازیگر و تماشاگر تأثیرات پیچیده‌ای بر جامعه گذاشته که تا حدی به دلیل آن است که کار بازیگر دیگر موقتی نیست بلکه ثابت است و به سوی خلق شخصیتی خیالی می‌رود که نماینده توده مردم است.
فصل چهارم نیز می‌پردازد به زیر مجموعه‌های "اشیاء بیانگر"، "لباس" و "گریم" که در این باره چنین آمده: گریم و لباس رابطه خیلی نزدیکی دارند هر چند که شاید یک آرایش غلیظ تئاتری‌ترین کاری است که بیرون از صحنه هم اتفاق می‌افتد. گریم مثل رد پای یک صورتک می‌ماند. طراحی گریم هم می‌تواند ابزارهای بیانی تازه‌ای در اختیار بازیگر قرار دهد.
بخش دوم با عنوان "نقش‌آفرینی‌های نمونه" در چهار فصل می‌پردازد به بررسی و تحلیل بازی چارلز چاپلین در فیلم "جویندگان طلا"، کاترین هپبورن در "تعطیلات"، مارلون براندو در "در بارانداز" و کری گرانت در "شمال از شمال غربی".
بخش سوم با عنوان "فیلم به عنوان زمینه بازیگری" نیز در دو فصل به فیلم‌های "پنجره عقبی" ساخته آلفرد هیچکاک محصول سال 1954 و "سلطان کمدی" ساخته مارتین اسکورسیزی محصول سال 1983 می‌پردازد.
نظر شما