به گزارش خبرگزاری مهر، مجتبی شریفی در مقاله خود آورده است: با توجه به این که نا آرامی‌های روحی و نابسامانی‌های حاکم بر انسان‌ها که در میادین ورزش و به ویژه فوتبال ظهور و بروز بیشتری دارد، منشأ و خاستگاهی مستقل از بیماری‌ها و آلام جسمانی دارد، از این رو شیوه درمانی بیماری های روحی و اضطراب و تلاطمات آن متفاوت با راه معالجه و مداوای امراض جسم است. از این‌رو اگر کسی به تفاوت میان بیماری‌ها و نا آرامی‌های روح و جسم پی نبرد، چه بسا که درصدد برمی‌آید که با داروی جسم، نا آرامی‌های قلب خود را تسکین دهد، غافل از این که بکارگرفتن ابزارهای آرام بخش جسم و تن برای ایجاد آرامش روحی نتیجه ای جز محروم شدن از اصلاح و تربیت و مبتلا شدن به انواع گناهان در پی ندارد. به همین دلیل است که امام سجاد(ع) فرمودند: «مَنْ لَمْ یَعْرِفْ دَائَهُ أَفْسَدَ دَوَائَهُ»(هرکس (سنخ) بیماری اش را نشناسد، دوا را نابجا استفاده نموده و ضایع می‌کند.)
شناخت درد و آشنایی با راه درمان
شناخت منشأ بسیاری از نابسامانی‌ها، مشکلات و بدبختی‌ها آن است که علت و منشأ تلاطمات روحی خود را نمی‌شناسیم و نیز راه دستیابی به آرامش را نمی‌دانیم. از این رو با ابزارهایی درصدد ایجاد آرامش برای خود برمی‌آییم که خداوند به آن ابزارها خاصیت و اثر آرام بخشی عطا ننموده است. چنانکه امیرمؤمنان (ع) جهل به خواص نعمت‌ها و ابزارهای دنیایی را با تعابیر شگفت ذیل توصیف می‌نمایند: « الْجَهْلُ مَوْت- نادانی به منزله مرگ است»
اصلاح باور و بینش، منشأ اصلاح رفتار و روش
بسیاری از رفتارهای ناپسند که گریبانگیر انسان می شود، از اندیشه غلط او سرچشمه می گیرد که می خواهد به هر طریق ممکن با انواع ابزارهای پیرامونی که غالبا با توسل به گناه به دست می‌آیند، خود را آرام کند. در اینجاست که رفتارهای زشتی چون فحاشی، درگیری، نمامی، بدگویی، تحقیر و دهها فعل زشت دیگر ابزار دستیابی به آرامش قرارمی گیرد و یگانه راه رهایی از هیجانات روحی و حالاتی چون خشم، اندوه، اضطراب و غیره، تخلیه بی‌قید و شرط و بی‌حد و مرز تلقی می‌گردد.
درحالی که بسیاری از مصادیق تخلیه فوری، گناه و نافرمانی ذات اقدس الهی محسوب می‌شود و علاوه برعقوبت‌های آخرتی، آثار وضعی خود را در دنیا نیز برجا می‌گذارد و نظام معیشتی و اقتصادی انسان را به مخاطره می افکند. از این‌رو می‌باید انسان‌ها با بینش و اعتقاد درستی که پیشوایان معصوم (ع) معرفی نموده‌اند، آشنا شده و دریابند که نا آرامی‌ها، تلاطمات و اضطراب‌های روحی که در هنگام مواجهه انسان با محیط آشکار می‌شود ریشه در رذایل نفسانی دارد و راه دستیابی به آرامش، یقین به وعده‌های دنیایی و آخرتی خداوند و امید به پاداش‌های اوست که زمینه عمل به دستورات و آموزه‌های دینی را فراهم می‌آورد.
جایگاه معنا درمانی در اصلاح رفتار
معنا درمانی که به آن "لگوتراپی" می‌گویند، بر این مطلب تأکید دارد که برای اصلاح رفتار و سامان دادن به امور، چاره ای جز تزریق اندیشه و معنادارکردن زندگی و ارائه تبیین درست ازمحیط پیرامونی وجود ندارد. این شیوه براین مطلب تأکید دارد که اگر انسان محیط را علت تامه خشم و اندوه و میل به گناه تلقی کند، برای دستیابی به آرامش چاره ای جزکامجویی از محیط و یا ستیزه‌جویی با آن در فراسوی خود نمی یابد. اما اگر بینش او اصلاح شود و زاویه دید او نسبت به محیط تغییر کند و اطرافیان را مانند آینه ای ببیند که نقایص و کاستی‌های او را آشکارنموده و صفات زشتی چون بخل، کبر، حرص، حسد، طمع و سایر رذایل نفسانی‌اش را برملا می کنند، در این‌صورت هرگز برای تسکین نا آرامی، خود را به گناه و لذت‌های بی‌ثمر که آرامش‌های موقت، اما عقوبت‌های مستمری درپی دارد، آلوده نمی کند.
البته آرام نمودن نا آرامی‌های روحی با تغییر زاویه دید و نگاه آینه وار به محیط ، هرگز ما را از انجام وظایف اجتماعی و تکالیفی که به شرط آرامش و سکون برعهده داریم، معاف نمی‌کند، بلکه بسترعمل به آموزه‌های دینی و ثمربخش شدن رفتار ما را فراهم می آورد.
نظر شما