نصرالله بصیرانی در گفتگو با خبرنگار مهر در کرج اظهار داشت: دریاچه هامون به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین ایران به دلایلی از جمله خشکسالیهای 10 سال اخیر خشک شده است که این امر، صرف نظر از ضررهای اقتصادی به کشاورزان و تولیدکنندگان منطقه، اثرات جبران ناپذیر زیست محیطی نیز داشته است.
وی ادامه داد: دریاچه یادشده یک اکوسیستم بوده و نابودی اکوسیستمها در افزایش مشکلات زیست محیطی تاثیر زیادی دارد.
مدیرکل دفتر همکاریهای علمی و بین المللی دانشگاه زابل بیان داشت: خشک شدن دریاچه هامون باعث افزایش مشکلات تنفسی نیز شده است، به این ترتیب که رسوبات این دریاچه در اثر وزش بادهای 120 روزه سیستان از محل دریاچه به محلهای دیگر منتقل می شود که این امر به آلودگیهای شدید زیست محیطی و افزایش مشکلات سلامتی و تنفسی منجر می شود.
بصیرانی در خصوص دیگر عوامل خشک شدن دریاچه هامون گفت: دولت افغانستان به دلیل مشکلات داخلی خود در زمینه مواردی از قبیل کم آبی در تامین حق آبه رودخانه هیرمند همکاریهای لازم را نداشته و راه این رودخانه به سمت ایران را بسته که این مسئله از عوامل خشک شدن دریاچه هامون بوده است.
وی افزود: دریاچه هامون یک تالاب بین المللی بوده است و لازم است شرایط لازم برای احیای آن در اسرع وقت فراهم شود.
مدیرکل دفتر همکاریهای علمی و بین المللی دانشگاه زابل خاطرنشان کرد: سازمان فائو (سازمان جهانی خوار و بار) از منابعی است که می تواند اعتبار لازم برای احیای دریاچه هامون را فراهم کند که انتظار می رود با تبیین جایگاه دریاچه هامون در محیط زیست برای مسئولین این سازمان، اعتبار مورد نیاز در اسرع وقت جذب شود.
نظر شما