به گزارش خبرنگار مهر، جلسه نشست نقد و بررسی مجموعه داستان اژدهاکشان که چندی پیش برنده جایزه جلال آل احمد شده بود شامگاه دیروز با حضور یوسف علیخانی نویسنده اثر، اسدالله امرایی، جعفر قنواتی و هادی نودهی در دفتر نشر افراز برگزار شد.
نودهی، نویسنده و منتقد ادبی، در ابتدای نشست گفت: علیخانی در ایجاد فضای وهم‌آلود از ساعدی تاثیر زیادی گرفته است ولی به نظرم از حیث پرداختن به مردم‌شناسی و اقلیم‌شناسی برتر است، چرا که علیخانی برخلاف ساعدی اهل همان بوم و ناحیه روستایی است.
وی گفت: مهمترین مشکل اژدهاکشان این است که در این اثر شخصیت اصلی وجود ندارد و شخصیت‌ها هم خوب پرداخته نشده‌اند و مکان و اتمسفر آنقدر در داستان پررنگ شده که شخصیت‌ها به حاشیه رانده شده و اغلب منفعل هستند.
اژدهاکشان به رئالیسم جادویی نزدیک است
نودهی در پایان یادآور شد: برجسته بودن عناصر متافیزیکی در اژدهاکشان موجب شده داستان به سبک رئالیسم جادویی نزدیک شود، چرا که نوعی تردید و عدم قطعیت به مخاطب القا می‌کند.
امرایی، مترجم و منتقد ادبی، در واکنش به ادعای نودهی مبنی بر اینکه اژدهاکشان داستانی به سبک رئالیسم جادویی است گفت: این اثر جزو ادبیات وحشت و رئالیسم جادویی محسوب نمی شود، گرچه فضای وهم‌آلود در آن وجود دارد ولی این اوهام از فضای روستا نشات می‌گیرد، بنابراین نویسنده آگاهانه فضا را وهم‌آلود نکرده، بلکه این وهم از انگاره‌ها و باورهای مردم روستا در داستان تزریق می‌شود.
اژدهاکشان داستانی به سبک رئالیسم جادویی نیست
وی افزود: وهمی که ریشه در انگاره‌های مردم روستا دارد، واقعیت است و همین در تضاد با رئالیسم جادویی قرار می‌گیرد، چرا که در رئالیسم جادویی جادو را به عنوان واقعیت می‌پذیریم، اما در اژدهاکشان وهمها خود واقعیت دارند و از گذشته تاکنون در روستاها موجودیت داشته است.
امرایی در پایان با بیان اینکه اژدهاکشان تک‌نگاری است، اظهار داشت: اژدهاکشان گرچه داستانی است که به شیوه تک‌نگارانه نوشته شده منتها تفاوتی که با داستانهای مشابه دارد این است که نویسنده هیچگاه قضاوت خود را در داستان دخالت نمی‌دهد.
قنواتی، نویسنده کتاب "فرهنگ و مردم"، هم گفت: برخی نویسندگان که به ادبیات روستایی رو‌آوردند، می‌خواستند تا محیطی مثل روستا را در نظر بگیرند و با استفاده از آن جامعه را تحلیل کنند. به همین دلیل اثر آنها تک‌نگاری و گزارش بود، نه داستان؛ اما علیخانی دراژدهاکشان نخواسته جامعه را تحلیل کند.
تخیل نویسنده بارزتر از مستندات است
این نویسنده در ادامه اذعان کرد: اژدهاکشان تک نگاری یا گزارش مستند نیست چرا که تخیل نویسنده نقش زیادی در روایت داستان دارد. از دیکر نکات بارز اژدهاکشان این است که نویسنده موفق شده اصطلاحات محلی را به موقع و بجا در دیالوگها بیاورد به گونه‌ای که مخاطب احساس نمی‌کند اصطلاحات محلی به زور خود را به داستان تحمیل کرده‌‌اند.
قنواتی خاطرنشان کرد: همه 15 داستان اژدهاکشان تداعی‌کننده زوال و مرگ روستاست، اما نکته مثبت آن است که نویسنده بر مرگ روستا نوحه‌سرایی نمی‌کند.
نظر شما