پلوتونيوم ؛ مقادير توليد شده تنها در حوزه ميلي گرم و مربوط به 12 تا 16 سال پيش است

وي افزود : آژانس همچنين دريافت كه طول عمر پلوتونيوم هاي محلول كمتر از 12  تا 16 سال بود كه توسط ايران ادعا شده بود . مقامات ايراني در مورد  بيانيه هاي پيشين در مورد طول عمر اصرار مي كنند اما قبول كرده اند كه تحليلهاي خود را تكرار كنند . آژانس همچنين مقداري اورانيوم تابشي در برخي نمونه ها يافت كه اوپراتور تاسيسات آن را به آزمايشهاي توليد يد 131 نسبت مي دهد كه در سال 2003 به آژانس بيان شده بود . برآورد نهايي اين مسئله همچنان نياز به بررسي دارد . 

اين ديپلمات نزديك به آژانس با اشاره به  آزمايشهاي بازفرآروي و تابش دهي ، به موضوع جداسازي پلوتونيوم پرداخت و به "مهر" گفت : همانگونه كه در گزارش هاي قبلي مديركل آمده است ، ايران اهداف UO2 تحليل يافته را تابش دهي كرده است و مقداري از آنها را در جعبه هاي پوشش محافظ فرآوري كرده است .  مطابق با ادعاي ايران 7 كيلوگرم UO2 تابش دهي شده كه سه كيلوگرم از آن متعاقبا براي جداسازي پلوتونيوم فرآوري شده و 4 كيلوگرم باقي مانده در كانتينرهايي در سايت TNRC دفن شده است . ايران تخمين زد كه مقدار ابتدايي پلوتونيوم در محلول تقريبا 200 ميلي گرم بود . بر اساس محاسبات آژانس مقدار پلوتونيوم بايد بيشتر بوده باشد .

وي با اشاره به گزارش هاي قبلي البرادعي افزود: جعبه هاي پوشش و تجهيزات ، همچنين پلوتونيوم جداسازي شده براي نمونه برداري در نوامبر و دسامبر 2003 به آژانس داده شد . تا ارايه گزارش قبلي نتايج تحليلي حاضر شده بود و ايران اطلاعات تكميلي در مورد آزمايشها به همراه سوابق مفصل آزمايشهاي موفق را به آژانس داده است.
  
وي افزود : براساس اطلاعات موجود ، آژانس نتيجه گرفته است كه ميزان پولوتونيوم بيان شده توسط ايران كمتر از حد واقعي بيان شده بود . به هرحال ، مقداري كه توليد شده بود فقط در سطح ميلي گرم باقي مي ماند . آ‍ژانس همچنين نتيجه گرفت كه نتايج تحليل نشان داد كه منابع پلوتونيوم به جز آنهايي كه در بطري انحلال (solution battle) تشخيص داده شد مقداري از پلوتونيوم ، يك فراواني پلوتونيوم 240 (PU240) متفاوت از آنچه كه در بطريهاي انحلال يافت شدند ، دارند : طول عمر پلوتونيوم در بطريهاي انحلال به نظر مي رسد از 12 تا 16 سال ذكر شده كمتر باشد . تحليلها احتمال وجود اورانيوم طبيعي تابشي جزئي را نشان داد و وجود مقادير ميلي گرمي از پلوتونيوم ظاهرا با مقادير نسبتا زياد آمريسيوم 241 (AM-241 ) جداسازي شده و توضيح داده نشده كه در جعبه پوشش پيدا شد ، متناقض است

اين ديپلمات با تاكيد بر اينكه اين يافته ها بايد با ايران به بحث گذاشته شود ، گفت : مقامات ايراني اعتراف كردند كه تخمينهاي تئوري آنها از توليد پلوتونيوم كم بوده است . به هر حال آنها ادعا كردند كه 200 ميلي گرم از پلوتونيوم جداسازي شده ذكر شده ميزان حقيقي بود كه با موفقيت جداسازي  شده بود YIS به شدت پايين آن به دليل تاثير بسيار پايين جداسازي بود . مقامات ايراني اطلاعات تصحيح شده اي در مورد آزمايشهاي تابش دهي و بازپروري تهيه كردند كه از يكي از منابع پلوتونيوم را نشان مي داد .

وي افزود : دررابطه با طول عمر پلوتونيوم ، مقامات ايراني بارديگر بر اظهارات خود مبني بر اينكه آزمايشها در سال 1993 تكميل شده بودند ، تاكيد كردند و پذيرفتند كه تحليلهاي خود را در مورد نمونه هاي حل شده پلوتونيوم تكرار كنند تا به نتايج دقيقتري برسند . آنها همچنين پيشنهاد كردند كه اورانيوم طبيعي با تابش جزئي احتمالا به دليل آزمايشهاي توليد I-131 ( كه در سال 2003 به آ‍ژانس گزارش داده شد ) است كه در اين آزمايشها چنين ماده اي استفاده شده است . بالاخره ، در پاسخ به بازرسيهاي آ‍ژانس ، مقامات ايراني اظهار داشتند اين كار در جعبه پوشش (Glove) انجام شد و شامل AM241 جداشده بود كه اين موضوع دليل وجود AM-241 را در جعبه پوشش توجيه مي كرد .