به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر 30 سال پژوهش Michael Marmot نشان مي دهد كه تغيير در وضعيت اجتماعي مي تواند تاثير بسزايي بر سلامتي بگذارد به طور مثال افرادي كه درجه دكتري دارند نسبت به سايرين بيشتر عمر مي كنند.
وي در دهه 1970 ادعا كرده بود كه افراد در مشاغل پايين اجتماعي نسبت به اشخاص عالي رتبه بيشتر مبتلا به بيماري هاي قلبي شدند و اكنون مي گويد كه تاثير وضعيت اجتماعي بر طول عمر اجتناب ناپذير است .
اين پژوهشگر با اشاره به كشورهاي كوبا، ژاپن و ايالات متحده مي گويد: اميد زندگي در ايالات متحده با 34 هزار دلار سرانه توليد ناخالص ملي و به عنوان كشوري ثروتمند،9/76 سال است ودر كوبا نيز با وجود فقط 5 هزار و 200 دلار سرانه توليد ناخالص ملي ، سطح اميد به زندگي 5/76 سال گزارش شده و ژاپن با 25 هزار دلار سرانه توليد ناخالص ملي كه در آمد سرانه مردم در آن به طور معناداري از ايالات متحده پايين است اميد به زندگي بيش از 81 سال مي باشد.
بر اساس اين پژوهش نظم اجتماعي، آموزش و پرورش و همبستگي اجتماعي از عوامل قطعي و تاثير گذار در زمينه ميزان سلامتي محسوب مي شوند زيرا عواملي مانند پايين بودن سطح بزهكاري، مراقبت بهتر در دوران سالمندي، توليد صنعتي بالاتر و فاصله كمتر بين افراد غني و فقير درژاپن در حد مطلوبي قرار دارد.
به گفته اين پژوهشگر تاثير وضعيت اجتماعي بر سلامتي از دوره اي به دوره ديگرحتي در يك كشور مي تواند متفاوت باشد.
وي همچنين اظهار مي دارد: فقدان كنترل و فرصت هاي كمتر مهمترين علت وضعيت پايين اجتماعي و شرايط ضعيف سلامتي است.
بنابراين گزارش بسياري از مردم صبح كه از خواب بيدار مي شوند احساس بدي دارند ولي پژوهش Whitehall نشان داد كه افرادي كه موقعيت شغلي پاييني دارد اين حالت را بيشتر احساس مي كنند.
به گفته وي رابطه روشني بين وضعيت اجتماعي و ابتلاء افراد به بيماري هاي متابوليكي وجود دارد و بررسي ها نشان مي دهد استرس علاوه بر اينكه مي تواند منجر به بيماريهاي قلبي شود بر سيستم عصبي سمپاتيك و ترشح هورمون آدرنالين نيز تاثير دارد و سبب التهاب در افراد مي شود.
نظر شما