پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۲۱ فروردین ۱۳۸۸، ۱۱:۰۳

گزارش مهر از رونمایی یک کتاب/

درخواست یک نویسنده نابینا از شهرداری تهران برای حل مشکلات نابینایان

درخواست یک نویسنده نابینا از شهرداری تهران برای حل مشکلات نابینایان

پری زنگنه هنرمند نابینای اُپرا و نویسنده کتاب "آن سوی تاریکی" با اشاره به مشکلات نابینایان، از شهردار تهران و سایر مدیران شهری خواست، تمهیدی بیندیشند تا در ساخت و سازهای شهری و ارائه خدمات رفاهی به شهروندان، وضعیت نابینایان نیز مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش خبرنگار مهر، چهاردهمین شب از سلسله شب‌های بخارا و نخستین نشست آنها در سال جدید به رونمایی از کتاب "آن سوی تاریکی" نوشته پری زنگنه اختصاص داشت که عصر دیروز با حضور این هنرمند آواز در دفتر مجله بخارا برگزار شد.

در ابتدای این نشست مدیر نشریه بخارا با اشاره به سوابق این هنرمند کاشانی تبار و از دست رفتن بینایی وی در یک حادثه رانندگی در سال 1350 گفت: پری زنگنه پس از این حادثه، هدف تازه‌ای برای خود در زندگی ایجاد کرد که عبارت بود از ایجاد انگیزه در روشندلان و اثبات اینکه نابینایی و اصولاً هر گونه آسیب دیدگی عضوی مانع شکوفایی توانمندی‌های انسان و اوج گیری هنر نمی‌تواند باشد.

وی با برشمردن برخی اجراهای این بانوی روشندل و افتخاراتی چون اخذ مدال طلای بین‌المللی آواز و دریافت عنوان "سفیر حسن نیت" و تقدیرنامه‌های متعدد از محافل هنری جهان، "بازسازی علمی ترانه‌های محلی و بومی ایران و اجرای آن به صورت به صورت کلاسیک" را از کارهای شاخص وی برشمرد و افزود: پریرخ زنگنه به اجرا و خلق آثاری پرداخته که منظور او را در یکپارچه کردن احساس مردم عملی می‌کند.

در ادامه این مراسم پری زنگنه با اشاره به انگیزه‌هایش از نوشتن کتاب "آن سوی تاریکی" – که بخشی از خاطرات دوران پس از نابیناشدن‌اش را در آن بیان کرده است – گفت: قویترین انگیزه شخصی من در این کار، این بود که ناآشنایی جامعه و افراد را نسبت به افراد نابینا آشکار کنم و در این باره حرف بزنم.

وی به واکنش خود نسبت به حادثه‌ای که منجر به نابیناشدن‌اش انجامید، پرداخت و افزود: من از همان روزهای اول بعد از حادثه سعی کردم واکنشی منفی نسبت به آن نشان ندهم و در واقع مشکلات آنقدر زیاد بود که فرصت نمی داد که من به غم انگیز بودن واقعه فکر کنم.

زنگنه اضافه کرد: البته من هرگز دچار غم و اندوه درباره نابینایی خودم نشدم ولی مرا با کوهی از مشکلات خانوادگی و این موضوع که چگونه به دیگران بقولانم که من همان آدم سابق هستم، روبرو کرد. این موضوع من را به جامعه نابینایان کشور پیوند زد و باعث شد که من به فکر چاره ای برای مشکلات آنها بیفتم.

این هنرمند اُپرا با اشاره به اینکه وی در ابتدای نگارش کتاب "آن سوی تاریکی" تمایلی به گفتن از زندگی خود در آن نداشت، گفت: من نمی خواستم که در هیچ جایی از بیوگرافی خود بیان کنم که آن حادثه چه میزان برای من تاثربرانگیز بوده و بیشتر و برعکس برایم لذتبخش بود که از خودم حرف بزنم و اینکه امید در من از بین نرفته بود و تازه احیا شده بود.

وی وضعیت اجتماعی و رفاهی نابینایان ایران را در حال حاضر رضایتبخش توصیف کرد و افزود: امروز NGO های متعددی برای نابینایان فعال‌اند و کلاس های متعددی برای آموزش آنها برگزار می شود اما از شهردار تهران و کسانی که دست اندر کار امور شهری هستند، می خواهم جلساتی برگزار کنند و به مسائل نابینایان در ارتباط با شهرسازی و مدیریت شهری بپردازند.

پری زنگنه همچنین دادن شغل به نابینایان و استخدام آنها را در دستگاه های دولتی از جمله وظایف دولت برشمرد و گفت: یکی از بزرگترین معضلاتی که نابینایان دارند، استخدام نشدنشان در دستگاه‌های دولتی است در حالی که منع خاصی بری این کار وجود ندارد.

در پایان این نشست که با حضور چند تن از نویسندگان و منتقدین ادبی برگزار شد، از کتاب "آن سوی تاریکی" رونمایی شد.

کد خبر 857533

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha