خبرگزاری مهر- فرهنگ و ادب: امبرتواکو در این کتاب می‌کوشد تا با طرح مباحثی تازه در حوزه نشانه شناسی درک صحیحی از مسائل مربوط به انواع نشانه‌شناسی و بازشناسی نشانه‌ها ارائه دهد.
این کتاب برگرفته بخشی از کتاب قبلی امبرتواکو با عنوان "نظریه شناسی" است اثری که امروزه به نظر می‌رسد در سایه برخی نوشته‌های این نویسنده مثل "نقش خواننده"، نشانه شناسی و فلسفه زبان" و محدودیتهای تفسیر اندکی کهنه شده باشد.
اکو درمقدمه کتاب به نقد نظریه‌های زبانشناسان درباره "نمادها"، "شمایلها" و "نمایه‌ها" پرداخته و صورت بندی مجددی از آنها ارائه کرده است و معتقد است که در نشانه شناسی نه از نشانه‌ها بلکه از نقش نشانه‌ای باید سخن به میان آورد به گفته او نقش نشانه‌ای رابطه‌ای است قراردادی که میان بیان و محتوا برقرار می‌شود. دراین میان، محتوا خود ساخته و پرداخته فرهنگی مشخص است.
وی سپس بخش دوم کتاب را به نقد "شمایل گرایی" اختصاص داده و از موضوعاتی چون "شمایل گرایی و مشابهت"، "شمایل گرایی و قیاس"، "مشابهت بین بیان و محتوا" و "پدیدهای شبه شمایلی" سخن گفته است.
در بخش سوم کتاب با عنوان "گونه شناسی شیوه‌های تولید نشانه" به طبقه‌بندی شیوه‌های تولید و تفسیر نشانه‌ها پرداخته است.
نظر شما