درساعت 16:01 روز يكشنبه 7 ژوئن 1981 ، هشت جنگنده اف 16 اسرائيلي با حمايت 5 جنگنده اف 15 از پايگاه IAF در شهر اتزيون در شمال صحراي سينا به سمت آسمان عراق به پرواز در آمدند.
هدف جنگنده ها تاسيساتي در ناحيه التويثه در جنوب بغداد بود كه به آن "رآكتور تموز 1 " مي گفتند .ساخت رآكتور تموز با همكاري فرانسويها در دهه 70 آغاز شد. مناخم بگين Menahem Begin نخست وزير وقت اسرائيل يك يهودي متعصب بود كه در زمان جنگ جهاني دوم براي فرار از دست نازيها به فلسطين اشغالي آمده بود .
در سال 1979 بگين به وزير دفاع خود دستور داد براي حمله احتمالي به اين رآكتور آماده شود. وي به شدت معتقد بود كه اسرائيل بايد از ايجاد " هولوكاست دوم " جلوگيري نمايد . با اين توجيه بگين سكوت جامعه جهاني را در برابر عملكرد خود مي خريد .
در ساعت 17:35 التويثه در عراق توسط جنگنده هاي اف 16 و با پرواز حمايتي جنگنده هاي F15 برفراز آنها بمباران شد . اين حمله دو دقيقه به طول انجاميد .
هم اكنون با گذشت دو دهه از آن حادثه اسرائيل اين بار ايران را تهديد كرده است كه به تاسيسات هسته اي اين كشور يورش خواهد برد اما اين تهديد تا چه حد جدي است و اثرات و عواقب آن چيست ؟ و آيا اسرائيل مي تواند به بهانه جلوگيري از بروز يك هولوكاست ديگر اين تاسيسات را مورد تهاجم قرار دهد ؟ وآيا هنوز هم اين بهانه در ميان جهانيان اعتباري دارد .
بررسي برنامه هسته اي ايران و عكس العمل جهاني در برابر آن به كشف اين موضوع كمك خواهد كرد :
در ماه آگوست 2002 به دنبال ادعاي يكي از اعضاي گروهك تروريستي منافقين مبني بر اينكه ايران يك برنامه هسته اي پنهان را دنبال مي كند . مقامات و كشورهاي مختلف مواضع مختلفي را اتخاذ كردند . با اين حال در همان روزهاي اوليه محمد خاتمي رئيس جمهور ايران اظهار داشت كه ايران به عهدنامه NPT ( عهدنامه منع توليد و گسترش تسليحات هسته اي ) پاي بند بوده و آماده است با آژانس براي بازديد از برنامه هسته اي جمهوري اسلامي همكاري كند .
ايران جزو اولين كشورهايي بود كه در سال 1979 و در سالهاي اوليه عهدنامه منع توليد و گسترش تسليحات هسته اي بدان پيوست . با اين حال مقامات اين كشور داشتن توانايي هسته اي صلح آميز را حق خود مي دانند . مقامات آمريكايي با اعلام اينكه جمهوري اسلامي ايران داراي منابع غني نفت و گاز است ، همواره با اجراي برنامه هسته اي در اين كشور و انتقال تكنولوژي هسته اي توسط روسها به ايران مخالف بوده اند . با اين حال ايرانيها با اشاره به اينكه منابع نفت و گاز از جمله منابع تمام شدني هستند ، محروميت از فناوري هسته اي در جهان پيشرفته امروز را نوعي عقب ماندگي مي دانند . بوش در ماه آوريل امسال اعلام داشت كه ايران هسته اي غير قابل تحمل است .
از سوي ديگر اسرائيل نيز تهديد كرده است تاسيسات هسته اي ايران را به سرنوشت تموز 1 دچار مي سازد . مساله اي كه به نظر بسيار بعيد مي آيد چراكه از يك سو جامعه جهاني ديگر به هولوكاست همانند سابق حساس نيست و از سوي ديگر تخريب تاسيسات ايران بسيار خطرناكتر از تخريب تموز 1 خواهد بود . چراكه تموز 1 در آن زمان عاري از هرگونه سوخت هسته اي بود .
بررسي پرونده هسته اي ايران و برخورد آژانس با اين كشور نشاندهنده ضعف اين آژانس بين المللي در انتخاب معيارهاي ثابت براي ارزيابي كشورها است .
برنامه هسته اي ايران از دو دهه پيش آغاز شده بود و در آگوست 2002 كشف شد ، تنها با گذشت كمتر از دو سال از كشف آن ، ايران توسط آژانس محكوم شد و اين در حالي است كه برنامه اسرائيل كه به طور جدي در سال 1973 آغاز شد و در سال 1986 توسط مردخاي فانونو از مهندسين هسته اي كه در كارخانه هسته اي ديمونا مشغول به كار بود ، در مقاله اي در روزنامه ساندي تايمز فاش شد با سكوت جهاني روبرو شد و عكس العمل بسيار اندكي در برابر آن نشان داده شد .
با گذشت بيش از 20 سال از افشاي برنامه هسته اي اسرائيل محافل بين المللي و آژانس بين المللي انرژي اتمي هيچ اقدامي براي بازرسي از اين برنامه نكرده اند و اين در حالي است كه با گذشت سه ماه از افشاي برنامه هسته اي ايران اين كشور تحت فشار محافل بين المللي داوطلبانه بازرسان آژانس را در سايتهاي هسته اي خود پذيرفت .
ايران 6 ماه پيش پروتكل الحاقي را داوطلبانه امضا كرد و بدون اينكه منتظر شود مجلس آنرا تاييد كند ، اجراي مفاد آن را آغاز كرد و اين در حالي است كه اسرائيل هنوز از ملحق شدن به NPT سرباز مي زند .
اسرائيل با بهانه جلوگيري از هولوكاست ديگر( افسانه يهودي سوزي در جنگ جهاني دوم) وارد ميدان هسته اي شد و علنا اعلام كرد كه برنامه هسته اي اين كشور براي مقاصد نظامي و تسليحاتي است .
اين رژيم قصد دارد تنها دارنده تسليحات هسته اي در منطقه خاور ميانه باشد . حمله اسرائيل به رآكتور تموز 1 در عراق از اين ديدگاه سرچشمه مي گيرد . هم اكنون نيز اين رژيم اعلام كرده است تا پيش از پايان تابستان به تاسيسات هسته اي ايران حمله خواهد كرد .
برنامه هسته اي ليبي نيز كه يك كشور مسلمان است و سالها با آمريكا روابط تيره داشته است با واكنش مشابهي از سوي جامعه جهاني روبرو بوده است . با اين حال ليبي در برابر وعده روابط تجاري و سياسي بهتر از جانب كشورهاي غربي ، حاضر به همكاري شد و برنامه هسته اي خود را تماما در اختيار آمريكا قرار داد .
با اين حال پرونده اين كشور هنوز در NPT بسته نشده است .
اما ايران ليبي نيست . معمر قذافي پادشاه ليبي يك حكومت غير مردمي و نا محبوب را در اين كشور اداره مي كند بنابر اين به شدت نيازمند حمايت آمريكا و كشورهاي خارجي است وي كه هم اكنون نيز بيمار است ، قصد دارد راه را براي حكومت آينده پسرش و حمايت غرب از وي هموار سازد .
با اين حال دولت ايران كه از موقعيت بهتري در ميان مردم خود در داخل كشور روبرو است و تا حدودي يك دولت دمكراتيك به شمار مي آيد كه انتخابات آزاد و مردمي در آن برگزار مي شود و از نظر سياست خارجي به استقلال خود مي بالد ، هم از نظر منطقه اي و هم از نظر داخلي جايگاه بهتري را براي خود رقم زده است .
از لحاظ منطقه اي ايران در مهمترين منطقه استراتژيك دنيا يعني خاورميانه قرار دارد كه به دليل اهميت و موقعيت استراتژيكي همواره ناآرام بوده و شاهد جنگهاي زيادي بوده است .
ايرانيها به تاثير خود در برقراري ثبات و آرامش در عراق و افغانستان آگاهند و اين گزينه ، برگ برنده ديگري براي اين كشور به شمار مي آيد
از سوي ديگر آمريكاييها نيز واقف هستند كه با داشتن دو جبهه در خاورميانه يعني عراق و افغانستان كه هنوز بي ثبات و ناآرام هستند توانايي مبارزه در يك جبهه ديگر در ايران را ندارند بنابراين مسئله احتمال حمله آمريكا به ايران را در حد غير ممكن كاهش مي دهد و اين كشور به عنوان اولين حامي اسرائيل نيز به اين رژيم اجازه چنين حمله اي را نخواهد داد .
دولت بوش كه پيش از اين اصرار داشت پرونده ايران به شوراي امنيت ارجاع داده شود تا تحريمهايي عليه اين كشور اتخاذ شود و احتمالا اين كشور نيز راه عراق را طي كند هم اكنون يك عقب نشيني آشكار در سياستهاي خود اتخاذ كرده است و در اجلاس شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي با كنار كشيدن از اين هدف و موضع خود به محكوميت اين كشور بسنده كرد .
آمريكا سال پيش به بهانه تسليحات كشتار جمعي و همكاري نكردن عراق با بازرسان به اين كشور حمله كرد با اينكه مدارك محكمي نيز در اين زمينه نداشت و تسليحات نيز تا كنون پيدا نشده اند اما آمريكا امسال با وجود اينكه مدرك قاطعي مبني بر برنامه هسته اي ايران دارد به اين كشور حمله نمي كند و حتي توانايي بردن پرونده اين كشور را به شوراي امنيت ندارد و اين امر تا حدودي ريشه در تضعيف موقعيت آمريكا در افكار عمومي جهاني پس از پيدا نشدن تسليحات كشتار جمعي در عراق دارد كه موجب شده است كشورهاي ديگر براي ادعاهاي اين ابرقدرت چندان ارزشي قائل نشوند .
حتي اگر آمريكا بتواند نيروي لازم را براي حمله به ايران تامين كند هرگز نخواهد توانست اين مسئله را در افكار عمومي جهاني توجيه كند و همين مسئله است كه جمهوريخواهان تندروي آمريكا را به شدت محافظه كار كرده است .
نظر شما