به گزارش خبرنگار مهر در رشت، این فن و دانش برای اولین بار در ایران بومی سازی شده همچنین اخیرا آموزش دانش واچینی و دوباره چینی در دانشکده های معماری و مهندسی کشور پایه گذاری و دانشجویان در حال فراگیری این فن هستند.
این تجربه برای نخستین بار در ایران، خاورمیانه و آسیایی مرکزی اجرا می شود و معماران و مهندسین ایرانی تاکنون هیچ نوع تجربه ای در این زمینه نداشته اند و برای نیل به این هدف از مشاوران فرانسوی، سوئیسی و آلمانی نهایت بهره ها برده شده است.
معماران و مهندسان ایرانی می توانند فناوری واچینی و دوباره چینی را به کشورهای همسایه منتقل کنند
ازسال 86 معماران و مهندسین ایرانی با حضور در کشورهای اروپایی به تدریج این دانش را در کشور ما بومی سازی کردند و هم اکنون کادر مهندسی معماری قوی و متخصص این فن در کشور فراهم شده است و حتی می توانند این دانش و فناوری را به آن سوی دریای مازندران و کشورهای همسایه منتقل کنند.
تمام ساختمانهای سنتی در سراسر جهان دارای ویژگیهای طراحی هوشمندانه‌ای هستند که در روند تاریخی انطباق با شرایط اقلیمی محلی و موقعیت‌های اجتماعی شکل گرفته و متعاقباً بهبود یافته‌اند. به منظور اینکه این دانش طراحی در دسترس معماری امروزی قرار گیرد درک کاملی از عملکرد ساختمان‌هایی که سازگار با محیط زیست هستند، ضروری به نظر می‌رسد.
این دانش در جریان زلزله رودبار و منجیل در کشور نفوذ کرد و سپس بومی سازی شد.
زمین لرزه خرداد ماه سال 1369 رودبار و منجیل، دکتر محمود طالقانی رئیس بازسازی مناطق زلزله زده را به اندیشه واداشت که برای جلوگیری از تخریب و ویرانی خانه های روستایی گیلان و نابودی معماری و فرهنگ و آداب و رسوم سنتی مردم اقدام کند.
با فراهم شدن ایده اولیه احداث موزه و پس از 11 سال تلاش با تصویب طرح جامع موزه در سال 1380 پژوهشکده میراث فرهنگی کشور در سال 1381 به احداث موزه اقدام کرد.
با اجرایی شدن طرح، مجری پروژه، همکاران و مشاوران پروژه را برای مشارکت در برپایی موزه جلب کرد و با تشکیل گروه های کارشناسان محیط زیست، جامعه شناس و مردم شناس، سه کارگاه آموزشی در ایران و یک کارگاه در فرانسه تکنیکهای واچینی و دوباره چینی خانه ها را با توجه به همه ویژگی های مردم شناسی، مردم نگاری و نمادهای فرهنگی معماری به کارشناسان آموزش دادند.
با شناسایی حدود 150 خانه روستایی در سطح استان گیلان در جلگه های مرکزی، شرق و غرب و خرید خانه هایی که 100 سال حتی بیشتر قدمت داشتند در جلگه شرق گیلان آغاز شد و با بازچینی اولین خانه در اردیبهشت 84، موزه روستایی گیلان در سایت سراوان تحقق پذیرفت و با استقرار پنج خانه دیگر تعداد خانه های جلگه شرق گیلان در موزه به شش خانه افزایش یافت و هر خانه از یک مجموعه مسکونی، انبار برنج، طویله و سایر مکانهای مورد نیاز تشکیل یافته است. در مجموع در موزه روستایی گیلان 150 خانه استقرار می یابد و با بناهای جانبی از حدود 500 تا 600 سازه تشکیل می شود.
مسجد، قهوه خانه سنتی، رستوران غذاهای بومی و محلی، مجموعه میهمان پذیردر حوزه شرق و غرب با معماری سنتی، پارک ویژه کودکان، واحدهایی برای تولید سفال، حصیربافی، میدان بازی، نمایش های سنتی و آئین های بومی مانند نوروزخوانی، تعزیه، کشتی گیله مردی، جنگ گاوها، خروس جنگی ها و لافندبازی(نمایش روی طناب) و سایت گیاهان دارویی طب سنتی گیلان، مزارع برنج و چای برای آشنایی بازدیدکنندگان از نحوه کاشت و داشت و برداشت محصولات کشاورزی و کارگاههای تولید سنتی پنیر و کلوچه با ابزار قدیمی و شیوه 100 تا 200 سال گذشته و...از تأسیسات این موزه است.
جنگل سراوان همه اتوبیوگرافی استان گیلان را دارد
بدین ترتیب جنگل سراوان همه اتوبیوگرافی استان گیلان از قبیل کوهپایه، جلگه، کوهستان، رودخانه ای که الگوی سپیدرود است و حتی مردابی دارد که در بلندمدت می تواند دورنمای دریای خزر باشد و به همین دلیل کارشناسان و مشاوران بین المللی این مجموعه را نخستین موزه روستایی در خاورمیانه و بزرگترین موزه روستایی جهان به خاطر تنوع فرهنگی در معماری شناخته اند.
موزه روستای گیلان هویت باشکوه مردم گیلان را زنده نگه می دارد. یک نمایشگاه ارزنده معماری روستایی و شیوه های زندگی مردم را به دیدارکنندگان ارائه می کند، مردم در این موزه از تماشای سفره گیلانی، پوشاک روستائیان گیلان با تنوع گوناگون و رنگ های شاد و چشم نواز، نمایش ها و بازی های بومی و موسیقی محلی لذت می برند.
در عید نوروز امسال بیش از 23 هزار نفر از موزه روستایی گیلان دیدن کردند که در میان آنان عده ای از گردشگران خارجی هم بوده اند.
در خانه های موزه، راهنمایان مرد و زن با لباسهای محلی دیدارکنندگان را راهنمایی می کنند و به واقع راهنمایان ساکنان واقعی و روستائیان گیلانی هستند.
مدیر موزه میراث روستایی استان گیلان در این باره گفت: مطالعات گونه شناسی معماری روستایی گیلان همچنین مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی روستایی از سال 80 در این منطقه آغاز شده است.
محمود طالقانی با اعلام اینکه نخستین کارگاه موزه میراث روستایی گیلان در سال 84 راه‌اندازی شد، افزود: در سال 85 نیز نخستین فاز این موزه که به حوزه فرهنگی ـ معماری سفید رود شرقی مربوط است به طور رسمی افتتاح و راه‌اندازی شد.
وی با اشاره به تعداد بازدید کنندگان موزه میراث روستایی گیلان، اظهار داشت: تاکنون بیش از 250 هزار نفر از این موزه بازدید کرده‌اند و این موزه در نوع خود برای نخستین بار در خاورمیانه در زمینی به مساحت 260 هکتار در دست اجراست.
موسس بزرگترین اکوموزه اروپا "مارک گروول" مشاور ارشد پروژه موزه میراث روستایی گیلان است
مدیر پایگاه موزه میراث روستایی گیلان با اشاره به اکوموزه آلزاس گفت: اکوموزه آلزاس یکی از بزرگترین اکوموزه های اروپاست که مؤسس آن "مارک گروول" مشاور ارشد پروژه موزه میراث روستایی گیلان است و هنوز هم همکاری‌های خوبی با ایران دارد.
طالقانی بیان داشت: برپایه مطالعات مردم شناسی و معماری 9 حوزه فرهنگی و معماری در گیلان شناسایی و برای هر یک از آنها مکان ویژه ای در محل موزه در نظر گرفته شده و تاکنون پنج روستا یا پنج فاز از 9 فاز این موزه به بهره برداری رسیده است.
وی یادآور شد: با توجه به عملکرد چهار سال گذشته پیش بینی می شود امسال هم اگر بودجه به موقع تامین شود دو روستای دیگر هم به بهره برداری برسد.
مدیر پایگاه موزه میراث روستایی گیلان عنوان کرد: در حال حاضر روستاهای حوزه جلگه شرقی، مرکزی، غربی، تکمیل بخشی از جلگه مرکزی و روستاهای جلگه و کوهپایه غرب به اتمام رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: در سایت موزه دو مجموعه مهمان پذیر هر یک به ظرفیت 150 واحد سه تا پنج نفره طراحی شده است که این مجموعه ها با بهره گیری از معماری روستایی گیلان و با استفاده از مصالح بادوام و جدید ساخته خواهند شد.
طالقانی اظهارداشت: در طراحی سایت محل های جداگانه برای نمایشها و بازیهای سنتی، پرورش گیاهان دارویی و درختان بومی، بازار روز، کارگاه صنایع دستی، مزارع برنج و باغات چای، معماری روستایی ملل، پارک بازی کودکان، چایخانه ها و رستورانهای سنتی، اردوگاه تفریحی و پژوهشکده معماری و مردم شناسی در نظر گرفته شده است.
وی همچنین در خصوص محدوده آثار موجود در این موزه و تنوع موجود در آن بیان داشت: معماری روستایی گیلان به دلیل تنوع اقلیمی (ییلاقی، کوهپایه ای، جنگلی، جلگه ای)، رنگارنگی فرهنگی و همزیستی اقوام گوناگون (گیلک، تالش، ترک، گالش، کرد) جلوه های متنوع، هر یک هماهنگ با طبیعت مناطق و نیازهای ساکنان آن دارد.
بی تردید بازسازی سازه مربوط به حوزه فرهنگی و معماری جلگه شرق گیلان، خود نمایشگاهی باشکوه، زنده و چشم نواز است. با این همه برای نشان دادن دستاوردهای این پروژه بزرگ که در نوع خود برای اولین بار در خاورمیانه به اجرا درآمده است، نمایشگاهی از عکسها و نقشه های معماری خانه های روستایی گیلان در محل موزه دایر است.
در این نمایشگاه ویژگیهای خانه های انتخاب شده، شیوه های واچینی و حمل و نقل اجزای ابنیه و مراحل دوباره چینی آنها به نمایش گذاشته شده است.
درباره هر یک از مجموعه های مسکونی منتخب، پژوهشهای گسترده مردم شناسی توسط کارشناسان طرح انجام می شود. در این پژوهشها شیوه زندگی، آداب و سنن هر یک از حوزه های فرهنگی گیلان، کاربری بخشهای گوناگون هربنا، ابزار و اثاث و دیگر ملزومات زندگی روستایی، روش سنتی زراعت، باغداری، پرورش دام، طیور، نوغانداری و . . . به دقت ثبت و ضبط می شود.
این موزه بخشهایی دیگر نیز دارد به عنوان مثال در بخش سفره گیلانی غذاهای رایج در گیلان را به مخاطبان عرضه می شود همچنین پوشاک روستائیان گیلان در عین تنوع گونه ها، غالبا رنگهای شاد، چشم نواز و هماهنگ با طبیعت زیبای این منطقه دارد در این موزه به نمایش گذاشته شده است.
کارشناسان موزه، نمایشها و بازیهای خاص یا بومی شده گیلان را نیز در پژوهشی مفصل جمع آوری و ثبت کرده اند.همچنین کارشناسان موزه از آغاز تاکنون تعداد قابل توجهی از ابزار کشاورزی، تزئینات خانه ها و دیگر وسائل مورد استفاده روستائیان را جمع آوری کرده اند.
نمایش این اشیاء که بسیاری از آنها را اهالی روستاها به موزه اهدا کرده اند بازدیدکنندگان را با جلوه های گوناگونی از هنر و زندگی روستایی آشنا می کند.
حذف تدریجی ساختمانهای قدیمی، هویت و دستاوردهای گذشتگان را به فنا می دهد
به هرحال بخش قابل توجهی از میراث فرهنگی یک کشور در معماری سنتی نهفته است، روشن است که با حذف تدریجی ساختمانهای قدیمی، هویت و دستاوردهای گذشتگان نیز با آن فنا می‌شود.
باتوجه به مشکلات خاصی که در این زمینه در کشور وجود دارد، لازم است بررسی‌ها و امکان سنجی‌های لازم صورت گیرد تا مشخص شود در صورتی که قرار باشد ساختمانهای قدیمی با تغییر کاربری مجدداً مورد بهره‌برداری قرار گیرند چه تمهیداتی باید در نظر گرفته شود.
تکیه بر نمادهای بومی یکی از اصلی ترین مولفه های حفظ و پویایی فرهنگ یک سرزمین است.این قاعده در خصوص کشورما نیز صادق است.تنوع اقلیمی موجود در نقاط مختلف کشور، مولد و تثبیت کننده زیبایی هایی است که در دل سنتهای ایرانی نهفته است.
به گزارش خبرنگار مهر در رشت، این فن و دانش برای اولین بار در ایران بومی سازی شده همچنین اخیرا آموزش دانش واچینی و دوباره چینی در دانشکده های معماری و مهندسی کشور پایه گذاری و دانشجویان در حال فراگیری این فن هستند.
این تجربه برای نخستین بار در ایران، خاورمیانه و آسیایی مرکزی اجرا می شود و معماران و مهندسین ایرانی تاکنون هیچ نوع تجربه ای در این زمینه نداشته اند و برای نیل به این هدف از مشاوران فرانسوی، سوئیسی و آلمانی نهایت بهره ها برده شده است.
معماران و مهندسان ایرانی می توانند فناوری واچینی و دوباره چینی را به کشورهای همسایه منتقل کنند
ازسال 86 معماران و مهندسین ایرانی با حضور در کشورهای اروپایی به تدریج این دانش را در کشور ما بومی سازی کردند و هم اکنون کادر مهندسی معماری قوی و متخصص این فن در کشور فراهم شده است و حتی می توانند این دانش و فناوری را به آن سوی دریای مازندران و کشورهای همسایه منتقل کنند.
تمام ساختمانهای سنتی در سراسر جهان دارای ویژگیهای طراحی هوشمندانه‌ای هستند که در روند تاریخی انطباق با شرایط اقلیمی محلی و موقعیت‌های اجتماعی شکل گرفته و متعاقباً بهبود یافته‌اند. به منظور اینکه این دانش طراحی در دسترس معماری امروزی قرار گیرد درک کاملی از عملکرد ساختمان‌هایی که سازگار با محیط زیست هستند، ضروری به نظر می‌رسد.
این دانش در جریان زلزله رودبار و منجیل در کشور نفوذ کرد و سپس بومی سازی شد.
زمین لرزه خرداد ماه سال 1369 رودبار و منجیل، دکتر محمود طالقانی رئیس بازسازی مناطق زلزله زده را به اندیشه واداشت که برای جلوگیری از تخریب و ویرانی خانه های روستایی گیلان و نابودی معماری و فرهنگ و آداب و رسوم سنتی مردم اقدام کند.
با فراهم شدن ایده اولیه احداث موزه و پس از 11 سال تلاش با تصویب طرح جامع موزه در سال 1380 پژوهشکده میراث فرهنگی کشور در سال 1381 به احداث موزه اقدام کرد.
با اجرایی شدن طرح، مجری پروژه، همکاران و مشاوران پروژه را برای مشارکت در برپایی موزه جلب کرد و با تشکیل گروه های کارشناسان محیط زیست، جامعه شناس و مردم شناس، سه کارگاه آموزشی در ایران و یک کارگاه در فرانسه تکنیکهای واچینی و دوباره چینی خانه ها را با توجه به همه ویژگی های مردم شناسی، مردم نگاری و نمادهای فرهنگی معماری به کارشناسان آموزش دادند.
با شناسایی حدود 150 خانه روستایی در سطح استان گیلان در جلگه های مرکزی، شرق و غرب و خرید خانه هایی که 100 سال حتی بیشتر قدمت داشتند در جلگه شرق گیلان آغاز شد و با بازچینی اولین خانه در اردیبهشت 84، موزه روستایی گیلان در سایت سراوان تحقق پذیرفت و با استقرار پنج خانه دیگر تعداد خانه های جلگه شرق گیلان در موزه به شش خانه افزایش یافت و هر خانه از یک مجموعه مسکونی، انبار برنج، طویله و سایر مکانهای مورد نیاز تشکیل یافته است. در مجموع در موزه روستایی گیلان 150 خانه استقرار می یابد و با بناهای جانبی از حدود 500 تا 600 سازه تشکیل می شود.
مسجد، قهوه خانه سنتی، رستوران غذاهای بومی و محلی، مجموعه میهمان پذیردر حوزه شرق و غرب با معماری سنتی، پارک ویژه کودکان، واحدهایی برای تولید سفال، حصیربافی، میدان بازی، نمایش های سنتی و آئین های بومی مانند نوروزخوانی، تعزیه، کشتی گیله مردی، جنگ گاوها، خروس جنگی ها و لافندبازی(نمایش روی طناب) و سایت گیاهان دارویی طب سنتی گیلان، مزارع برنج و چای برای آشنایی بازدیدکنندگان از نحوه کاشت و داشت و برداشت محصولات کشاورزی و کارگاههای تولید سنتی پنیر و کلوچه با ابزار قدیمی و شیوه 100 تا 200 سال گذشته و...از تأسیسات این موزه است.
جنگل سراوان همه اتوبیوگرافی استان گیلان را دارد
بدین ترتیب جنگل سراوان همه اتوبیوگرافی استان گیلان از قبیل کوهپایه، جلگه، کوهستان، رودخانه ای که الگوی سپیدرود است و حتی مردابی دارد که در بلندمدت می تواند دورنمای دریای خزر باشد و به همین دلیل کارشناسان و مشاوران بین المللی این مجموعه را نخستین موزه روستایی در خاورمیانه و بزرگترین موزه روستایی جهان به خاطر تنوع فرهنگی در معماری شناخته اند.
موزه روستای گیلان هویت باشکوه مردم گیلان را زنده نگه می دارد. یک نمایشگاه ارزنده معماری روستایی و شیوه های زندگی مردم را به دیدارکنندگان ارائه می کند، مردم در این موزه از تماشای سفره گیلانی، پوشاک روستائیان گیلان با تنوع گوناگون و رنگ های شاد و چشم نواز، نمایش ها و بازی های بومی و موسیقی محلی لذت می برند.
در عید نوروز امسال بیش از 23 هزار نفر از موزه روستایی گیلان دیدن کردند که در میان آنان عده ای از گردشگران خارجی هم بوده اند.
در خانه های موزه، راهنمایان مرد و زن با لباسهای محلی دیدارکنندگان را راهنمایی می کنند و به واقع راهنمایان ساکنان واقعی و روستائیان گیلانی هستند.
مدیر موزه میراث روستایی استان گیلان در این باره گفت: مطالعات گونه شناسی معماری روستایی گیلان همچنین مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی روستایی از سال 80 در این منطقه آغاز شده است.
محمود طالقانی با اعلام اینکه نخستین کارگاه موزه میراث روستایی گیلان در سال 84 راه‌اندازی شد، افزود: در سال 85 نیز نخستین فاز این موزه که به حوزه فرهنگی ـ معماری سفید رود شرقی مربوط است به طور رسمی افتتاح و راه‌اندازی شد.
وی با اشاره به تعداد بازدید کنندگان موزه میراث روستایی گیلان، اظهار داشت: تاکنون بیش از 250 هزار نفر از این موزه بازدید کرده‌اند و این موزه در نوع خود برای نخستین بار در خاورمیانه در زمینی به مساحت 260 هکتار در دست اجراست.
موسس بزرگترین اکوموزه اروپا "مارک گروول" مشاور ارشد پروژه موزه میراث روستایی گیلان است
مدیر پایگاه موزه میراث روستایی گیلان با اشاره به اکوموزه آلزاس گفت: اکوموزه آلزاس یکی از بزرگترین اکوموزه های اروپاست که مؤسس آن "مارک گروول" مشاور ارشد پروژه موزه میراث روستایی گیلان است و هنوز هم همکاری‌های خوبی با ایران دارد.
طالقانی بیان داشت: برپایه مطالعات مردم شناسی و معماری 9 حوزه فرهنگی و معماری در گیلان شناسایی و برای هر یک از آنها مکان ویژه ای در محل موزه در نظر گرفته شده و تاکنون پنج روستا یا پنج فاز از 9 فاز این موزه به بهره برداری رسیده است.
وی یادآور شد: با توجه به عملکرد چهار سال گذشته پیش بینی می شود امسال هم اگر بودجه به موقع تامین شود دو روستای دیگر هم به بهره برداری برسد.
مدیر پایگاه موزه میراث روستایی گیلان عنوان کرد: در حال حاضر روستاهای حوزه جلگه شرقی، مرکزی، غربی، تکمیل بخشی از جلگه مرکزی و روستاهای جلگه و کوهپایه غرب به اتمام رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: در سایت موزه دو مجموعه مهمان پذیر هر یک به ظرفیت 150 واحد سه تا پنج نفره طراحی شده است که این مجموعه ها با بهره گیری از معماری روستایی گیلان و با استفاده از مصالح بادوام و جدید ساخته خواهند شد.
طالقانی اظهارداشت: در طراحی سایت محل های جداگانه برای نمایشها و بازیهای سنتی، پرورش گیاهان دارویی و درختان بومی، بازار روز، کارگاه صنایع دستی، مزارع برنج و باغات چای، معماری روستایی ملل، پارک بازی کودکان، چایخانه ها و رستورانهای سنتی، اردوگاه تفریحی و پژوهشکده معماری و مردم شناسی در نظر گرفته شده است.
وی همچنین در خصوص محدوده آثار موجود در این موزه و تنوع موجود در آن بیان داشت: معماری روستایی گیلان به دلیل تنوع اقلیمی (ییلاقی، کوهپایه ای، جنگلی، جلگه ای)، رنگارنگی فرهنگی و همزیستی اقوام گوناگون (گیلک، تالش، ترک، گالش، کرد) جلوه های متنوع، هر یک هماهنگ با طبیعت مناطق و نیازهای ساکنان آن دارد.
بی تردید بازسازی سازه مربوط به حوزه فرهنگی و معماری جلگه شرق گیلان، خود نمایشگاهی باشکوه، زنده و چشم نواز است. با این همه برای نشان دادن دستاوردهای این پروژه بزرگ که در نوع خود برای اولین بار در خاورمیانه به اجرا درآمده است، نمایشگاهی از عکسها و نقشه های معماری خانه های روستایی گیلان در محل موزه دایر است.
در این نمایشگاه ویژگیهای خانه های انتخاب شده، شیوه های واچینی و حمل و نقل اجزای ابنیه و مراحل دوباره چینی آنها به نمایش گذاشته شده است.
درباره هر یک از مجموعه های مسکونی منتخب، پژوهشهای گسترده مردم شناسی توسط کارشناسان طرح انجام می شود. در این پژوهشها شیوه زندگی، آداب و سنن هر یک از حوزه های فرهنگی گیلان، کاربری بخشهای گوناگون هربنا، ابزار و اثاث و دیگر ملزومات زندگی روستایی، روش سنتی زراعت، باغداری، پرورش دام، طیور، نوغانداری و . . . به دقت ثبت و ضبط می شود.
این موزه بخشهایی دیگر نیز دارد به عنوان مثال در بخش سفره گیلانی غذاهای رایج در گیلان را به مخاطبان عرضه می شود همچنین پوشاک روستائیان گیلان در عین تنوع گونه ها، غالبا رنگهای شاد، چشم نواز و هماهنگ با طبیعت زیبای این منطقه دارد در این موزه به نمایش گذاشته شده است.
کارشناسان موزه، نمایشها و بازیهای خاص یا بومی شده گیلان را نیز در پژوهشی مفصل جمع آوری و ثبت کرده اند.همچنین کارشناسان موزه از آغاز تاکنون تعداد قابل توجهی از ابزار کشاورزی، تزئینات خانه ها و دیگر وسائل مورد استفاده روستائیان را جمع آوری کرده اند.
نمایش این اشیاء که بسیاری از آنها را اهالی روستاها به موزه اهدا کرده اند بازدیدکنندگان را با جلوه های گوناگونی از هنر و زندگی روستایی آشنا می کند.
حذف تدریجی ساختمانهای قدیمی، هویت و دستاوردهای گذشتگان را به فنا می دهد
به هرحال بخش قابل توجهی از میراث فرهنگی یک کشور در معماری سنتی نهفته است، روشن است که با حذف تدریجی ساختمانهای قدیمی، هویت و دستاوردهای گذشتگان نیز با آن فنا می‌شود.
باتوجه به مشکلات خاصی که در این زمینه در کشور وجود دارد، لازم است بررسی‌ها و امکان سنجی‌های لازم صورت گیرد تا مشخص شود در صورتی که قرار باشد ساختمانهای قدیمی با تغییر کاربری مجدداً مورد بهره‌برداری قرار گیرند چه تمهیداتی باید در نظر گرفته شود.
تکیه بر نمادهای بومی یکی از اصلی ترین مولفه های حفظ و پویایی فرهنگ یک سرزمین است.این قاعده در خصوص کشورما نیز صادق است.تنوع اقلیمی موجود در نقاط مختلف کشور، مولد و تثبیت کننده زیبایی هایی است که در دل سنتهای ایرانی نهفته است.
نظر شما